दखल
#ऐसीअक्षरे #दिवाळी२०२३
दिवाळी अंक पाहिलात का?
दिनवैशिष्ट्य
८ मे
जन्मदिवस : इतिहासकार एडवर्ड गिबन (१७३७), 'रेडक्रॉस' सुरू करणाऱ्यांपैकी एक आँरी द्यूनाँ (१८२८), नोबेलविजेता अर्थतज्ज्ञ फ्रीडरिक हायेक (१८९९), सिनेदिग्दर्शक रोबेर्तो रोसेलिनी (१९०६), ग्राफिक डिझायनर सॉल बास (१९२०), पर्यावरणवादी डेव्हिड अटेनबरा (१९२६), गायिका गिरिजा देवी (१९२९), लेखक थॉमस पिंचन (१९३७), लेखिका व सामाजिक कार्यकर्ती नेओमी क्लाईन (१९७०), गायक, अभिनेता एन्रिके इग्लेस्यास (१९७५)
मृत्युदिवस : अर्थतज्ज्ञ जॉन स्टुअर्ट मिल (१८७३), लेखक ग्युस्ताव्ह फ्लोबेर (१८८०), थिऑसॉफिक सोसायटीची एक संस्थापक सदस्य हेलेना ब्लाव्हात्स्की (१८९१), स्वातंत्र्यवीर वासुदेव चाफेकर (१८९९), चित्रकार पॉल गोगँ (१९०३), छायाचित्रकार इ. मयब्रिज (१९०४), कवी अनिल उर्फ आत्माराम रावजी देशपांडे (१९८२), बौद्ध वाङ्मयाचे भाषांतरकार चिंतामण राजवाडे (१९२०), विज्ञानकथालेखक थिओडोर स्टर्जन (१९८५), अभिनेता डर्क बोगार्ड (१९९९), ‘भारतीय व्यवहार कोश’ आणि ‘भारतीय कहावत संग्रह’चे संपादक, कोशकार विश्वनाथ दिनकर नरवणे (२००३), संस्कृत व प्राकृत भाषासाहित्यांचे अभ्यासक अमृत घाटगे (२००३), लेखक मॉरिस सेंडक (२०१२), धृपदगायक झिया फरिदुद्दिन डागर (२०१३)
--
जागतिक रेडक्रॉस दिवस.
वर्धापनदिन : रवींद्र भारती विद्यापीठ, कोलकाता (१९६२)
१७९४ : फ्रेंच राज्यक्रांती - आधुनिक रसायनशास्त्राचा उद्गाता आँत्वान लाव्ह्वाझिएला गिलोटिनवर मृत्युदंड दिला गेला.
१८८६ : डॉ. जॉन पेंबरटन याने 'कोका-कोला'ची निर्मिती केली.
१९१२ : 'द गॉडफादर' व 'श्रेक'सारख्या चित्रपटांचे वितरण करणाऱ्या पॅरामाऊंट पिक्चर्सची स्थापना.
१९३३ : म. गांधींचे २१ दिवसांचे उपोषण सुरू.
१९७८ : रेनहोल्ड मेस्नर व त्याचा सहकारी ऑक्सिजनच्या नळकांड्याविना एव्हरेस्टवर पोहोचले.
१९८४ : शीतयुद्ध - लॉस अँजेलिस येथे होऊ घातलेल्या ऑलिंपिक खेळांवर सोव्हिएत युनियनने बहिष्कार घातला.
२००० : लंडनमध्ये टेट मॉडर्न गॅलरी प्रसारमाध्यमांसाठी खुली झाली. आधुनिक कलेच्या जगातील सर्वात महत्त्वाच्या संग्रहालयांपैकी टेट हे एक आहे.
दिवाळी अंक २०२३
आवागमन (navigation)
सध्या कोण कोण आलेले आहे?
सध्या 2 सदस्य आलेले आहेत.
- त्रिशंकू
- पुंबा
प्रतिक्रिया
असं काय करता ?
मे बी नाही मस्ट बी कंटीन्यूड!
गविस्टाईल लेखन सुरुवातीला
गविस्टाईल लेखन
सुरुवातीला त्या गाण्याचे रसग्रहण वाटल होत
पूर्ण वाचल्यानंतर एखाद्या भरत आलेल्या जखमेची खपली निघावी आणि भळाभळा रक्त सांडाव तस फीलिग आल
या छोट्या गोष्टी असल्या तरी मनात एखाद्या काट्यासारख्या खुपतात
.
कठीण आहे!
असल्या गोळ्या इंड्या मधे फकस्त एकाच आजाराच्या असतात. अन त्या बहुधा केमिस्टाकडे नसतात. सायकिअॅट्रिस्ट लोक स्वतःच डिस्पेन्स करतात त्या.. बाकी काय वाट्टेल ते. अगदी केटॅमिन(इंजेक्शन द्वारे भूल द्यायचे औषध) सुद्धा दारूत घालून प्यायला विकत मिळते. बार मधे. केमिस्ट दूर राहू द्या.
-: आमचे येथे नट्स क्रॅक करून मिळतील :-
थँक्स.पण ठाणे ते पवई असा
थँक्स.पण ठाणे ते पवई असा सॅंपल एरिया घेऊ.कोणत्याही दुकानात जाऊन क्लोनाझेपाम मागा,उदा झॅपिझ.लहान दुकानांत ती ठेवत नाहीत. सर्व मोठे केमिस्ट ठेवतात.99 टक्के अनोळखी केमिस्ट विना प्रिस्क्रिप्शन देत नाहीत.नेहमीचा ओळखीचा केमिस्ट एखादी स्ट्रिप विना प्रिस्क्रिप्शन देतो.
आडकित्तासर,तुम्ही डॉक्टर असल्याने तुम्हाला काही खाचखळगे दिसणारच पण एवढी खात्री असू द्या की मी फ़िक्शनमधेही फ़ॅक्चुअल चुका आटोकाट टाळत असतो.
मुख्य म्हणजे ऐकीव माहितीवर माझ्या कथाकल्पना बेस्ड असूच शकत नाहीत. मला कल्पना आहे की अवैधरित्या कोणतेही ड्रग मिळतेच,पण कथानायक अजून त्या स्टेजला नाहीये की काहीही करुन कोणतेही द्रव्य मिळवेलच. अजूनही डॉक्टरांचं समुपदेशन आठवतोय भाबडा.. यावरुन लक्षात येईलच.तज्ञ प्रतिक्रियेबद्दल पुन्हा धन्यु..
क्षमस्व!
रसभंग करायचा नव्हता.
फक्त समुपदेशन आठवणारा. प्रिस्क्रिप्शन गोळ्या खाणारा हा नायक मानासोपचारतज्ञाकडे उपचार घेतोय, असे कुठे स्पष्ट म्हटले नव्हते, ते म्हणून पाहिले इतकेच. ते बरोबर निघाले काय?
बादवे: आजकाल प्रॅक्टिस न चालणार्या सायिकिअॅट्रीस्टलाच समुपदेशन वगैरे करायला वेळ असतो. बाकी एकतर नॉन मेडिको समुपदेशक नोकरीस ठेवतात, किंवा फक्त गोळ्या विकून किंवा झटके देऊन (हो. आजही देतात) काम चालवतात.
-: आमचे येथे नट्स क्रॅक करून मिळतील :-
"छोटी सी बात" अजून लंबी चवडी
"छोटी सी बात" अजून लंबी चवडी येऊ देत.
---
सांगोवांगीच्या गोष्टी म्हणजे विदा नव्हे.
फायदा क्या है?
धनश्याम ठक्कर यांचे काहि शेर वाचले होते. या निमित्ताने ते शोधावेसे वाटले.. इथे काहि शेर देतो आहे. पूर्ण गझल इथे वाचता येईल
मय-भरे ख्वाब दिखाने से फायदा क्या है?
सिर्फ अंगूर चखाने से फायदा क्या है?
तेरी तनहाई में भी दिल को तअल्लुक तेरा,
इश्क पर जोर लगाने से फायदा क्या है?
- ऋ
-------
लव्ह अॅड लेट लव्ह!
लेखन चांगलं झालं आहे
हा अर्धवट ठेवणं हा त्यावर अन्याय होईल. इतर कुठच्या कुठच्या लाटा आहेत, का याच एकीची त्सुनामी होणार अशी उत्सुकता लागून राहिली आहे.
>>शहाळ्यात सर्रकन सुरी आणि मलई बळ्ळकन बाहेर.. शी... मेंदू..बाहेर येईल आता विचार करुन...
वगैरे काही वाक्यं चांगली झाली आहेत. एकंदरीत मांडणी छान आहे. काही वाक्यं थोडी अर्धीकच्ची वाटली.
>>काळाने कमी होण्याऐवजी चटका वाढत कसा जातोय? ती हवीच.. काही झालं तरी हवी हा कसला भलता रेटा मनाचा..
मनातल्या चालू विचारांऐवजी थोडी पुस्तकी वाटली.
प्रथमपुरुषी नरेटर, त्यात चालू वर्तमानकाळ... ही जोडी परिणामकारक ठरू शकते, पण हाताळायला कठीण असते. कथेसाठी अत्यावश्यक आहे का?