दखल
#ऐसीअक्षरे #दिवाळी२०२३
दिवाळी अंक पाहिलात का?
दिनवैशिष्ट्य
२७ एप्रिल
जन्मदिवस : स्त्रीवादी लेखिका व विचारवंत मेरी वॉलस्टोनक्राफ्ट (१७५९), मोर्स कोडचा निर्माता सॅम्युएल मोर्स (१७९१), नाटककार मामा वरेरकर (१८८३), अभिनेत्री जोहरा सहगल (१९१२)
मृत्युदिवस : पृथ्वीप्रदक्षिणा करणारा शोधक फर्डिनांड मॅजेलन (१५२१), ज्योतिर्विद शं.बा.दिक्षित (१८९८), साखर उद्योगात सहकाराची सुरूवात करणारे, सहकारमहर्षी विठ्ठलराव विखे पाटील (१९८०), अभिनेता, दिग्दर्शक फिरोज खान (२००९), अभिनेता विनोद खन्ना (२०१७)
--
स्वातंत्र्य दिन : टोगो (१९६०), सिएरा लिओन (१९६१)
मुक्ति दिन : दक्षिण आफ्रिका.
१५२६ : बाबराने आपले राज्य दिल्लीत स्थापन केल्याची घोषणा केली.
१७७३ : भारतातल्या युद्धखर्चामुळे डबघाईला आलेल्या ब्रिटिश ईस्ट इंडिया कंपनीला ब्रिटिश संसदेने 'टी अॅक्ट'अन्वये उत्तर अमेरिकेशी व्यापार करण्याचा मक्ता दिला.
१८५४ : पुण्याहून मुंबईला तारयंत्राद्वारे पहिला संदेश पाठविला गेला.
१८७८ : कलकत्ता विद्यापीठाने स्त्रियांना उच्च शिक्षण घेण्याची मंजुरी दिली.
१९३० : वृत्तपत्रांचे अधिक नियंत्रण करता यावे म्हणून ‘दि इंडियन प्रेस ऑर्डिनन्स १९३०’ वटहुकूम जाहीर करण्यात आला.
१९६२ : जिल्हा लोकल बोर्डाचा कारभार संपून जिल्हा परिषद कार्य करू लागली.
१९८१ : झेरॉक्स पार्कने संगणकात माऊस वापरण्याची सुरूवात केली.
१९९२ : सर्बिया व मॉन्टेनेग्रोने एकत्र येऊन युगोस्लाव्ह प्रजासत्ताकाची स्थापना केली.
१९९४ : द. आफ्रिकेत रंगभेदाशिवाय पार पडलेली पहिली निवडणूक संपन्न.
२००५ : एअरबसच्या ए-३८० जातीच्या सुपरजंबो विमानाचे प्रथम प्रात्यक्षिक.
दिवाळी अंक २०२३
आवागमन (navigation)
सध्या कोण कोण आलेले आहे?
There is currently 1 user online.
- जावा फुल स्टॅक
प्रतिक्रिया
असं काय करता ?
मे बी नाही मस्ट बी कंटीन्यूड!
गविस्टाईल लेखन सुरुवातीला
गविस्टाईल लेखन
सुरुवातीला त्या गाण्याचे रसग्रहण वाटल होत
पूर्ण वाचल्यानंतर एखाद्या भरत आलेल्या जखमेची खपली निघावी आणि भळाभळा रक्त सांडाव तस फीलिग आल
या छोट्या गोष्टी असल्या तरी मनात एखाद्या काट्यासारख्या खुपतात
.
कठीण आहे!
असल्या गोळ्या इंड्या मधे फकस्त एकाच आजाराच्या असतात. अन त्या बहुधा केमिस्टाकडे नसतात. सायकिअॅट्रिस्ट लोक स्वतःच डिस्पेन्स करतात त्या.. बाकी काय वाट्टेल ते. अगदी केटॅमिन(इंजेक्शन द्वारे भूल द्यायचे औषध) सुद्धा दारूत घालून प्यायला विकत मिळते. बार मधे. केमिस्ट दूर राहू द्या.
-: आमचे येथे नट्स क्रॅक करून मिळतील :-
थँक्स.पण ठाणे ते पवई असा
थँक्स.पण ठाणे ते पवई असा सॅंपल एरिया घेऊ.कोणत्याही दुकानात जाऊन क्लोनाझेपाम मागा,उदा झॅपिझ.लहान दुकानांत ती ठेवत नाहीत. सर्व मोठे केमिस्ट ठेवतात.99 टक्के अनोळखी केमिस्ट विना प्रिस्क्रिप्शन देत नाहीत.नेहमीचा ओळखीचा केमिस्ट एखादी स्ट्रिप विना प्रिस्क्रिप्शन देतो.
आडकित्तासर,तुम्ही डॉक्टर असल्याने तुम्हाला काही खाचखळगे दिसणारच पण एवढी खात्री असू द्या की मी फ़िक्शनमधेही फ़ॅक्चुअल चुका आटोकाट टाळत असतो.
मुख्य म्हणजे ऐकीव माहितीवर माझ्या कथाकल्पना बेस्ड असूच शकत नाहीत. मला कल्पना आहे की अवैधरित्या कोणतेही ड्रग मिळतेच,पण कथानायक अजून त्या स्टेजला नाहीये की काहीही करुन कोणतेही द्रव्य मिळवेलच. अजूनही डॉक्टरांचं समुपदेशन आठवतोय भाबडा.. यावरुन लक्षात येईलच.तज्ञ प्रतिक्रियेबद्दल पुन्हा धन्यु..
क्षमस्व!
रसभंग करायचा नव्हता.
फक्त समुपदेशन आठवणारा. प्रिस्क्रिप्शन गोळ्या खाणारा हा नायक मानासोपचारतज्ञाकडे उपचार घेतोय, असे कुठे स्पष्ट म्हटले नव्हते, ते म्हणून पाहिले इतकेच. ते बरोबर निघाले काय?
बादवे: आजकाल प्रॅक्टिस न चालणार्या सायिकिअॅट्रीस्टलाच समुपदेशन वगैरे करायला वेळ असतो. बाकी एकतर नॉन मेडिको समुपदेशक नोकरीस ठेवतात, किंवा फक्त गोळ्या विकून किंवा झटके देऊन (हो. आजही देतात) काम चालवतात.
-: आमचे येथे नट्स क्रॅक करून मिळतील :-
"छोटी सी बात" अजून लंबी चवडी
"छोटी सी बात" अजून लंबी चवडी येऊ देत.
---
सांगोवांगीच्या गोष्टी म्हणजे विदा नव्हे.
फायदा क्या है?
धनश्याम ठक्कर यांचे काहि शेर वाचले होते. या निमित्ताने ते शोधावेसे वाटले.. इथे काहि शेर देतो आहे. पूर्ण गझल इथे वाचता येईल
मय-भरे ख्वाब दिखाने से फायदा क्या है?
सिर्फ अंगूर चखाने से फायदा क्या है?
तेरी तनहाई में भी दिल को तअल्लुक तेरा,
इश्क पर जोर लगाने से फायदा क्या है?
- ऋ
-------
लव्ह अॅड लेट लव्ह!
लेखन चांगलं झालं आहे
हा अर्धवट ठेवणं हा त्यावर अन्याय होईल. इतर कुठच्या कुठच्या लाटा आहेत, का याच एकीची त्सुनामी होणार अशी उत्सुकता लागून राहिली आहे.
>>शहाळ्यात सर्रकन सुरी आणि मलई बळ्ळकन बाहेर.. शी... मेंदू..बाहेर येईल आता विचार करुन...
वगैरे काही वाक्यं चांगली झाली आहेत. एकंदरीत मांडणी छान आहे. काही वाक्यं थोडी अर्धीकच्ची वाटली.
>>काळाने कमी होण्याऐवजी चटका वाढत कसा जातोय? ती हवीच.. काही झालं तरी हवी हा कसला भलता रेटा मनाचा..
मनातल्या चालू विचारांऐवजी थोडी पुस्तकी वाटली.
प्रथमपुरुषी नरेटर, त्यात चालू वर्तमानकाळ... ही जोडी परिणामकारक ठरू शकते, पण हाताळायला कठीण असते. कथेसाठी अत्यावश्यक आहे का?