मनातले छोटे मोठे विचार आणि प्रश्न - भाग ६

चेक वरची तारीख तो चेक वॅलिड असायचा पहिला दिवस असतो. त्या आधी तो चेक बेंक स्वीकारतच नाही असा अनुभव आहे.

प्रतिसाद काढून टाकायची अजिबात गरज नव्हती.
स्वतः व्यक्तीने जाहिर केलेली माहिती अरुणरावांनी इथे लिहिली तर काय चुकले ?
उदा :-
मनोबांनी विविध वेळी होम लोन साठी ब्यांकांकडे अर्ज केला आहे.
मनोबा सॉफ्टवेअर मध्ये आहेत. मनोबा कॉग्निझंट मध्ये होते.
इतकी सगळी माहिती मनोबांनीच विविध धाग्यातून व प्रतिसादातून लिहिली आहे.
मग हीच कुणी एकत्रित लिहिली तर काय चुकले ?
किंवा आक्षेप असेल त्याने जाहिर माहिती लिहावीच कशाला ?
श्विआय प्रतिसाद वस्तुनिष्ठ होता.
त्या काहीही दोषारोप वगैरे नव्हते.
का म्हणून काढायचा असा सरळ साधा प्रतिसाद ?

वरील सुचवणीपैकी फक्त घानाच्या स्वातंत्र्यदिनाचा समावेश आजच्या दिनविशेषात केला गेला.
उरलेल्या घटनांचा का केला जात नाही ?

काय म्हणता?

मग "पाऊल थकले, माथ्यावरती जड झाले ओझे..." हे गाणे कोणी लिहिले वो?

अच्छा. त्याचं काय असावं की आपल्याकडे मनुष्यबळ स्वस्त असल्यामुळे, स्टेशनात उतरले की बाहेरील टॅक्सी स्टॅन्डपर्यंत जायला कुली मिळतो. खेरीज, बिल्डिंगपासून वर घरी सामान नेण्यासाठी नवरा असतोच!

मग हुच्च्भ्रू बायांनी फक्त आपली पर्स तेवढी सांभाळावी. कसे?

कास्ट आयर्न वर हमखास चांगल्या होणाऱ्या काही भारतीय पाककृती आहेत काय?
..........डोसा, उत्तप्पा.

आंबोळ्या छान होतात. लुसलुशीत.

अनुभव सांगितला ते छान.

फार काळजी घ्यावी लागते, यंत्र किंवा खरखरीत वस्तू वापरून धूता येत नाही, म्हणून आळसावून मी बीडाचा तवा वापरायचे बंद केले. आणि तवा नीट तापला नसेल, तर धिरडे/दोसा चिकटतातच - स्वयपाक्याच्या सगळ्या चुका माफ करणारे अवजार अजून उपलब्ध नाही!

चुरचुरीत फोडणी - विशेषतः लसणाची - लोखंडाच्या/बीडाच्या छोट्या कढईत केली तर चवीला छान लागते. ही लहानपणची आठवण... माझ्यापाशी लोखंडाची छोटी कढई नाही.

मी गेली दोनेक वर्ष बिडाचा तवा वापरते आहे. त्या कंपनीचाही दावा होता की भांडी प्री-सीझन्ड आहेत, आणि मी त्यावर आधी विश्वास ठेवला. त्यामुळे पोळ्या चिकटणे, डोसे चिकटणे वगैरे प्रकार झाले.

सुरूवातीला काही गोष्टी फार काळजीपूर्वक कराव्या लागल्या, ज्या अजूनही तशा लक्षात ठेवाव्या लागतात.
१. तवा चिक्कार तापेपर्यंत काहीही तव्यावर टाकायचं नाही. विशेषतः पोळी. पहिली पोळी कदाचित किंचित विचित्र भाजली जाते, पण पुढच्या नीट होतात. (हे आठवणीतून. कारण रुचीने पूर्ण गव्हाच्या पावाची पाकृ दिल्यापासून घरी पोळ्या करत नाही.) पण तवा नीट तापला असेल तर पोळ्या टाकल्या टाकल्या तव्यावरून सरकतानाही दिसतात, अगदी नॉन-स्टिकवर दिसतात तशाच. कदाचित हे दोनेक महिने वापरून वापरून झालं असेल.
२. डोेसे, उतप्पे, घावन घालताना सुरुवातीला तेल घालायचं. (स्वयंपाकी लोक पाणी मारून तव्याचं तापमान कमी करतात, ते बहुदा डोसा जास्त पसरता यावा म्हणून. मी मुळातच कमी पीठ घेते त्यामुळे डोसे आकाराने लहान झाले तरी चिकटत नाहीत. आणि तवा चांगला तापला असेल तर दोन-चार थेंब तेलही पुरतं.)

तव्यावर काही जळलं नाही किंवा अन्न चिकटलं नाही तर आठवड्यातून एकदाच तवा घासून धुते. घासायला बरेचदा स्टीलचा स्पंज वापरते. घासल्यावर तवा गरम करून ठेवते. म्हणजे गंजत नाही. तरीही खालच्या बाजूने गंज दिसतो, तो काही केल्या निघत नाही. वरची बाजू स्वच्छ आहे. स्वच्छ बाजू वापरून, पुन्हा वापरण्याआधी ही अशी दिसते. तो तवा तसाच झाकून ठेवून देते.

हल्ली पोळ्या होत नाहीत त्यामुळे तेल/तूप वापरलं तरी चालतं. डोसे, थालिपीठं, घावन वगैरे कुरकुरीतच होतात. एकदा काही थेंब तेल घातलं की दोन-चार डोशांना ते पुरतं; घावनांचंही तेच. थालिपीठात तसंही मला तूप आवडतं ते शिजवताना घालतेच.

तव्यावर जो करडा भाग दिसतो आहे, तो रंग वापरून-वापरून आला आहे. कडेचा भाग सगळ्यात कमी वापरला जातो, तो अजून चकचकीत आहे.

तुमचा अनुभव वाचून कढई घेण्याची लहर आली आहे कहर केला पाहिजे.

१. टेफ्लॉन विषारी असतं या समजाला काही आधार आहे का?

२. पाट्यावर वाटलेल्या चटणीसारखं टेक्स्चर मिक्सरमधल्या चटणीला येत नाही असं म्हणतात.

३. चुलीवर केलेला भात सुद्धा जास्त चवदार लागतो. त्यातही चुलीतूनला धूर डोळ्यात गेला तर भाताची चव आणखी सुधारते असा अंदाज आहे.

४. असो.....

आमच्या नॉनष्टिक तव्यावर डोसे चिकटत नाहीत. तसेच सुमारे ३५ वर्षे नॉनष्टिक भांडी वापरण्याचा इतिहास आहे. अजून विषबाधा* झालेली नाही असे वाटते.

*आमच्या डोक्यावर झालेला परिणाम हा विषारी टेफ्लॉनमुळे नसावा असा अंदाज आहे.

(या धाग्यामुळेच म्हणा) पुन्हा बिडाचे तवे वापरायला काढले. नॉनस्टिकच्या तव्यापेक्षा पोळ्या करणे सोपे गेले.

याचे कारण बहुधा पुढील मुद्द्यांचा मिलाफ
१. तव्याचा निर्लेपपणा तर आहेच (हे वेगळे नाही)
२अ. तव्याचे वजन माझ्याकडील नॉन्स्टिक तव्यापेक्षा पुष्कळ जास्त आहे
२आ. लोखंडाची विशिष्ट उष्णता (स्पेसिफिक हीट) माझ्यकडील नॉन्स्टिक तव्याच्या अ‍ॅल्युमिनियमपेक्षा अधिक आहे.
त्यामुळे तव्याचे तापमान तवाभर् बरेच अमसमान असते, आणि पोळी टाकल्यावर कच्च्या पोळीच्या खाली फारसे बदलतही नाही. असे असल्यामुळे शेकून ज्या थिकाणी पहिले डाग पडतो, त्या ठिकाणी पोळी चिकटत नाही. (माझा नॉनस्टिक तव्यांचा असा अनुभव आहे, की दोन-तीनदा पोळ्या केल्यावर त्यावर पुढच्या खेपांना पोळ्या अधिकाधिक चिकटू लागतात. यात माझी चूक असणारच. पण बीडाच्या तव्याबाबत असे झाले नाही.)

निष्कर्ष : आतापासून मी पोळ्यांकरिता बीडाचा तवा वापरणार आहे.

(आंबोळी-धिरडी वगैरे प्रयोग कधीतरी करेन.)

मी नुस्ताच हेडफोन लाऊन बसतो. थोडा फायदा होतो.

मलापण हापिसात असताना हा त्रास व्हायचा. पण आता लक्षात आलय की इनजनरलच मोठ्या आवाजाचा त्रास इतरांपेक्षा जास्त होतो. मी आजकाल आवाज ट्युनआउट करायचा प्रयत्न करते. try to distract yourself with some other thought.

हा एक प्रकारचा मानसिक आजार आहे (जो माओच्या बायकोला होता) किँवा मी HSP आहे.

www.en.wikipedia.org/wiki/Jiang_Qing वरुन साभार
Staff were assigned to chase away birds and cicadas from her Imperial Fishing Villa. She ordered house servants to cut down on noise by removing their shoes and avoiding clothes rustling.

HSP बद्दल ही एक रोचक लिँक मिळाली www.psychcentral.com/blog/archives/2012/05/13/10-tips-for-highly-sensiti...

उपाय :-
ऑफिस बदला!

मनात/स्वप्नात ते तोतरे बोलत नाहीत. 'द किंग्ज स्पीच' हा अफलातून चित्रपट पहावा असे सुचवतो

२६/११ नव्हे, ९/११.

अमेरिकास्थित ऐसीकर, ज्यांची मुले शाळेत जात आहेत, त्यांच्याकडून उत्तरांची अपेक्षा!

(स्वगत - तुम्हाला फारच प्रश्न पडतात बॉ!)

असं दिसतं की ठराविक लोकांनाच प्रतिसाद आवडला का न आवडला हे दाखवण्याची इच्छा आहे. आपल्या मताविरोधात कोणाचं मत असेल तर ते सुधारण्याची इच्छा लोकांना असते का नसते याबद्दल फार काही बोलता येणार नाही. पण म्हणून बाकीचे लोक प्रतिसाद वाचतच नाहीत, हा निष्कर्ष घिसडघाईने काढलेला वाटतो.

अन्यथा विशिष्ट २-३ लोकच माझे प्रतिसाद वाचतात आणि लाइक करतात असे नाही का निर्दिष्ट होणार?

हा पर्याय आहेच, पण शक्यता <१ असेल.