युगलगीतः आज पाहणार आहे
तो: आज पाहणार आहे, उद्या पाहणार नाही; आज राहणार आहे, उद्या राहणार नाही
ती: आज पाहणार आहे, उद्या पाहणार नाही; आज राहणार आहे, उद्या राहणार नाही ||धृ||
तो: दोन दिवसांची भेट आपली; ह्रदयात खोलवर रूतून राहीली
ती: वरवर भासे शांत सागर; आतील त्सुनामी दिसणार नाही ||१||
ती: आनंदाचे गवत पसरले; दु:खाचे डोंगर झाकले
तो: खडकातला विटला पाझर; पाणी आता वाहणार नाही ||२||
तो: आलो, भेटलो, बोल बोललो; रमलो, हसलो, कधीतरी रडलो
ती: मोरपीसी शब्द गोडवे; कंठातून कधी पुटणार नाही ||३||
ती: हेच असे का जीवन जगणे?; शांत, शीतल, उष्णाव्याने धगणे!
तो: आठवणी कुपीतल्या कुलूपबंद; यापुढे कधी उघडणार नाही ||४||
ती: कितीक जन्मे जगली असली; कितीक मरणां मरून जन्मली
तो: नकोच आता जन्ममरण ते; चक्राकार ती गती शमावी ||५||
ती: आज पाहणार आहे उद्या पाहणार नाही; आज राहणार आहे उद्या राहणार नाही
तो: आज पाहणार आहे उद्या पाहणार नाही; आज राहणार आहे उद्या राहणार नाही ||धृ||
- पाषाणभेद
२४/०९/२०११
प्रतिक्रिया
सुंदर
वा! वा! वा! इतकी सुंदर कविता मागील १२०० वर्षांत आली नसावी!
अहो असे काय म्हणता? थोडे आणखी
अहो असे काय म्हणता? थोडे आणखी मागे जावून अत्रेसाहेबांसारखे 'गेल्या दहा हजार वर्षात' असे म्हणा की!
बरं जावू द्या पण हि स्तुती आहे की विषाद? काय कमी जास्त असेल तर सांगा ब्वॉ.
मधुमेहा विरुद्ध लढा
माझी जालवही