उदरभरण नोहे : हल्ली कुठे आणि काय खाल्ले? - १६ - आग‌ळे , वैचित्र्य‌पूर्ण प‌दार्थ‌

पुण्यात डंपलिंग्ज किंवा मोमो कुठे मिळतात?

फोटोतले नाचोज पेटतात ना?
( जे काही त्रिकोणी खोचलय ते प्लास्टिकचे असतात अस कळलं life hackerवर. चूल पेटवण्यासाठी उपयुक्त). करून पाहिलय.

आज दुपारी झामु'ज ला लंच. अजून तोच डीकॉर ब्रँडो ते बॉब मार्ले व्हाया रोमन हॉलिडे पोस्टर्स , सर्व स्युडो नाविन्याचा अभाव ( पारशी असले तरी शेवटी ....४११ वालेच), मेन्यू अजूनही छोटा झालाय पण मुख्य म्हणजे अजूनही सिझलर्स उत्तम दर्जा टिकवून आहेत. मजा आली ... ता क . ५०० मीटर च्या बाहेर असावे त्यामुळे सिझलर्स बरोबर ताक प्यावे लागत नाही .

काल एकादशी सोडायला कुणीकुणी वाघाटे खाल्ले? आमच्या बीडात वाघाटेच म्हणत्यात, दुसरी कडचं वेगळं असेल कदाचित. ह्याचा वेल सहसा कडूलिंबावर आढळतात.त्याची चव...कारलं तरी बरं असं वाटत. पण ते आवर्जुन खावंच लागत म्हणतात (ते वर्षभर पोटात रामराम म्हणतं म्हणे). जेंव्हा पहिल्यांदा खाल्लं होतं ते अजून आठवतं.

फ्रेंच विंडो (ला फेनेत्र‌ फ्रॉंसे) पातिस‌री, कोरेगाव पार्क, पाच‌वी ग‌ल्ली.

पेअर केक खाल्ला. अतिश‌य ज‌ब‌रद‌स्त च‌व‌. तोंडात ठेव‌ताक्ष‌णी विर‌घ‌ळ‌णारा प्र‌कार‌. काय र‌साय‌न होते काय की. दिल खूष हो ग‌या.

आष्टिनात 'फ्रेश हाईम' नावाचं कोरियन दुकान आहे. शेजारची मैत्रीण तिथे एकदा ओढून घेऊन गेली. कोरियन अन्न म्हटल्यावर माझं तोंड वाकडं झालं होतं, पण तिला नाही म्हणता आलं नाही. त्यातून दुकानाचं वर्णन 'सॅलड स्टेकहाऊस' असं ऐकून तर आणखीनच. काय करणार, मी पडले घासफूस! तिथे दारूही मिळत नाही. "तिथे चांगल्या भाज्या मिळतात," मैत्रिणीनं जाहिरातीचा क्षीण प्रयत्न केला. माझ्या तोंडावर आलं होतं, "मी रोज भाज्याच खाते!"

पण काय मस्त जेवण होतं. ताट बघूनच जेवणाची इच्छा झाली. ताजा आव्होकाडो, किंचित कमी शिजवलेल्या भाज्या, मोजकाच चिकटपणा असणारा भात - लाल आणि पांढऱ्या भाताचं मिश्रण, लुसलुशीत टोफू, आणि जेमतेम जाणवेल इतपत सॉसची चव. मग तिथे पुन्हा पुन्हा जाणं आलंच. तर काल 'वाफवलेल्या भाज्या, टोफू आणि भात' खाल्लं. तेरियाकी सॉसबरोबर.

कोकणी मराठा चवीच्या शाकाहारी-मांसाहारी पदार्थांसाठी भांडारकर रस्त्यावरचं रेसिपी चांगलं आहे. मासे आणि सोलकढी तर चांगलेच होते, पण मटण थाळीतलं मटणही चांगलं आणि चविष्ट होतं. शिवाय मटणाचा मसाला घातलेला आख्खा मसूर, आळणी सूप (चिकन), आळणी खिचडी (शाकाहारी) आणि गरमगरम ज्वारीची भाकरी. सोबत दही-कांदा. तृप्ती आणि सुस्तीचा मार्ग.
ऋण गुण - ठिकाण अंमळ वर्दळीचं आहे, चकचकीत स्वच्छ नाही (हात धुवायचा साबण शांपूच्या बाटलीत!), दारू नाही आणि टाॅयलेट नसावं (हा माझा अंदाज).

ज्वारीचे बारीक‌ भ‌र‌ड‌ आणि भ‌र्पूर‌ कोव‌ळे शेंग‌दाणे घात‌लेली अंबाड्याची भाजी आणि बाज‌रीची भाक‌री खाल्ली. सोब‌त‌ शेंगाच्याच‌ च‌ट‌णीची पाव‌ड‌र‌. बेळ‌गाव‌हून‌ आण‌लेल्या वैष्ण‌वी र‌स‌म‌ म‌साल्याचे तिख‌ट‌ र‌स‌म‌ आणि भ‌र‌पूर‌ जिर‌गा भात‌. दुपारी बालेवाडी हाय‌ स्ट्रीट‌ म‌ध‌ल्या अर्ब‌न‌ फाउंड्रीत‌ फ्युज‌न‌ चिक‌न‌ + कॅप्ट‌न‌ मॉर्ग‌न इत्यादी झाल्याव‌र‌ रात्री अस‌ल‌ं साध‌ंच‌ अन्न‌ खाऊन‌ जीव‌ थंड‌ झाला.

एक श्वान आणि एक कच्छप वगळता सांप्रत काहीही पाळत नाही, श्रावण तर दूरची  गोष्ट. सबब, "गटारी" साजरी करण्याचे काहीही  कारण असण्याची आवश्यकता नाही, नसावी.

तरीही "गटारी" साजरी होतेच!

म्हणजे कसं आहे की, आपण चवथीला मोदक किंवा होळीला पुरणपोळी खातो ती काय त्या दिवसांनतंर बराच काळ मोदक वा पुरणपोळी खायला मिळणार नाही म्हणून नव्हे, तर एक रिवाज म्हणून. तसेच माझ्या "गटारी"चेही!

एक रिवाज म्हणून साजरी करायची.

खेरीज, यंदा खास आकर्षण होते ते म्हणजे - अ‍ॅबसिन्थ.

चेक रिपब्लिकमध्ये बनलेले हॅप्सबर्ग अ‍ॅबसिन्थ. तब्बल ७२.५% ABV असलेले  हे  हिरवट द्रव्य भलतेच जहाल आणि मादक! किंचित साखर आणि थंड पाणी मिसळून घेतलेत की सातवा स्वर्ग काही दूर नाही!
 

अवांतर - एखादी गोष्ट आरोग्यास हितकारक किंवा अहितकारक आहे, हे सिद्ध करणारी वैद्यकीय संशोधने ही काही नवलाईची गोष्ट नव्हे! किंबहुना, एक गोष्ट एकाच वेळेस योग्य आणि अयोग्य आहे असे सिद्ध करणारी परस्परविरोधी संशोधनेदेखिल पहायला मिळतात.  अ‍ॅबसिन्थही त्यास अपवाद नाही.

असे सांगतात की फ्रान्समध्ये अ‍ॅबसिन्थ सेवनाचे फॅड इतके वाढले होते  की वाईन उत्पादकांच्या पोटात गोळा आला. अखेरीस त्यांनी काही "संशोधकांना" हाताशी धरून अ‍ॅबसिन्थची  यथेस्त नालस्ती आरंभली. परिणाम त्यांना हवा तोच झाला. फ्रान्ससहीत अनेक देशांनी यावर बंदी घातली. फ्रान्सचा वाईन उद्योग पुन्हा बहरला. २१ व्या शतकात पुन्हा एकवार "संशोधन" होऊन अ‍ॅबसिन्थ तितकीशी घातक नाही असे सिद्ध झाले!

आज लंच ला ओरिएंटल कनेक्शन्स ला गेलो . इ स्क्वेअर च्या वर पाचव्या मजल्यावर .
अतिशय प्लेझंट अँबियांस . बेसिल व्हेज , फड थाई , चिकन इन ब्लॅक पेपर आणि अर्थातच राईस घेतला . सर्व पदार्थ उत्तम . संतुष्ट .
इथे बिग बोल/वोक अर्थात हवे ते घटक पदार्थ ( !) स्वतः निवडून हव्या त्या सॉस मध्ये करवून घ्यायची पण सोय आहे . मंगळवार दुपार असूनही बऱ्यापैकी गर्दी होती . बरीच मंडळी ( म्हणजे आम्ही सोडून सगळेच ) तेच करत होती त्या अर्थी लोकप्रिय असावे .
( इ स्क्वेअर ची शिनेमा टिकते काढल्यावर २०टक्के डिस्काउंट आहे . हेही कारण असावे ). पण आमच्यासारखे म्हणजे नुसतेच उदरभरण करायलाही जायला नक्कीच चांगली जागा

मी bkc ला गेलो होतो पूर्वी

फर्गसन रोडवर जिथे अगोदर चैतन्य पराठाज होते तिथेच "शुद्ध मांसाहारी" अशा लेबलासकट सुर्वे म्हणून एक अस्सल सातारी चवीचे हाटेल आहे. तिकडे मटन खिमा थाळी खाल्ली. खूप दिवसांपासून ऐकत होतो पण नंबर आज लागला. अप्रतिम चव, झणझणीत मसालेदार. सोबतचा रस्साही तसाच. कांदालिंबूची प्लेट सोबत होती, लिंबू जरा पिळला आणि मिक्स करून ब्रह्मानंदी टाळीच लागली. शिवाय सोबत गरमागरम प्लस ताटभरून आकाराच्या पोळ्या. एक नंबर मजा आली. मालक-नोकर सगळेच सातारकडचे दिसतात. फोटोही सगळे तिकडचे लावलेले, अजिंक्यतारा, प्रतापगड वगैरे. दिल खुष झाला. मटन खिमा थाळी ३००/- फक्त. एक्स्ट्रा पोळीबिळीचा वेगळा चार्ज नाही लावला. एकच तक्रार म्ह. हे सगळे खाल्ल्यावर जरा थंड कायतरी पाहिजे तेव्हा सोलकढी नव्हती. अशा मटन खिम्यानंतर कोल्ड्रिंक पिणे जिवावर येते. तेवढा एक पॉईंट सोडल्यास कसलीच तक्रार इल्ले. दणदणीत रेकमेण्डेशन.

तिथला क्राऊडही असा अस्सल खवय्यांचा आहे. माझ्यासमोर एकजण बसला होता, सहज गप्पांमधून विषय निघाला तेव्हा तोही कोल्हापूरचा असल्याचे कळले. अजून काही हॉटेलांची देवाणघेवाण झाली आणि सुर्वेजचा दर्जा एक नंबर आहे यावर एकमत झाले.

गेले दोन तीन पंधरवडे बाजारात ओले शिंगाडे दिसू लागलेत. आमच्याकडे सर्वांनाच आवडतात. कच्चेही आणि उकडूनही.
आणले.
खाल्ले.

हे घरीच.

गाकोमाली, पेर वापरून फोटो ३)
तिखट शंकरपाळे संपल्यामुळे गोड वापरून.
- कल्पना अबापट -

ऑफिसमध्ये potluck होतं तेव्हा वेगळं काहीतरी म्हणून आमसुलाची चटणी केली .. मस्त लागते आंबट गोड ..

ही चटणी लहानपणी फक्त श्राद्ध किंवा पक्ष याच्या जेवणात असे . मस्त असते . करायला ( सांगायला ) पाहिजे ....

काल लंच ला परत 'किंग्स' ला गेलो . कौटुंबिक . ईस्ट स्ट्रीट ला बादशाह च्या वर . व्हिक्टरी थिएटर च्या समोर. छोटेसे पारशी चालक मालक वाले रेस्टोरंट आहे. अतिशय जुने . बादशाह च्या बाजूलाच लाकडी जिन्यावरून वर एंट्रन्स .जिन्याच्या पायऱ्यांवर झीन्गझोन्ग लाल , निळे ,हिरवे दिवे सोडलेले दिसले बघून शंका आली कि रिनोवेशन वगैरे केलंय काय. नव्हते तसे काही . तीच ती जुनी वर काच ठेवलेली टेबलं .एकदम मिनिमलिस्टिक डेकोर . मेन्यू थोडा नवीन केलाय .
पारशी फूड फेस्टिवल चालू आहे . पण आम्ही जुनेच फेवरीट फिश अँड चिप्स , चिकन स्ट्रोगेनॉफ , चिकन स्टेक ऑर्डर केले . माझा व्हेज स्टेक मेनू तुन उडालेला होता . पण मागणी केल्यावर जास्त वेळ घेऊन का होईना करून दिला . तेवढाच जरा सो सो होता . अतिरिक्त पनीर घातल्यामुळे . बाकीचे जिन्नस एकदम पाहिल्यासारखे . उत्तम. स्टेक वरील सॉस उत्तम . शेवटी ऑर्डर केलेलं कॅरॅमल कस्टर्ड अति उत्तम . इतके चांगले कॅरॅमल कस्टर्ड फार म्हणजे फार वर्षात खाल्ले नव्हते . ( डेझर्ट्स तीनच उपलब्ध आहेत . कॅरॅमल कस्टर्ड , लगन नु कस्टर्ड आणि कुठलासा मूस. इतर मागितल्यास खालून बादशहा मधून आणून देतात )
सध्या पुण्यात रेलचेल असलेल्या उडुपी/पंजाबी मॅनेजमेंट वाल्या मेक्सिकन ते थाई व्हाया इटालियन "वर्ल्ड कुशन " ऑफर करणाऱ्या सुमार रेस्टोरंटस च्या गलबल्यातुन मुक्त असे निवांत फॅमिली, पूर्वीचे सायबाचे खाद्यपदार्थ असणारे मस्त रेस्टोरंट . जरूर जावे असे . कधीहि फारशी गर्दी नसते .
अवांतर : आता बिअर व वाईन पण चालू झाले आहे इथे.

मेथी चिकन बनवण्याचा पिरोग्राम आहे उद्या. टाईम्स फूड ची वेबसाईट मस्त दिसत्ये.

कुणाची काही सजेशन्स ? मेथी चिकन बद्दल ?