अद्वैत
आर्त गळाभेट तुझी जसे ओंजळीत पाणी
अंतरीची पटे खूण कशी बेसावध क्षणी।
तनमन तुझे झाले माझे काही न राहिले
श्वास स्पर्शातून तुला सारे अस्तित्व वाहिले।
कुठे शोधू मी स्वतःला वाट दिसे की चकवा
विरहाचे धुके दाट तुझ्या सुरांचा मारवा।
नदी मिळे सागराला फिटे नियतीचे पांग
काया भेटे सावलीला असे होईल का सांग।
नको जाऊ दूर आता मन करी रे आकांत
विसावेन तुझ्या ठायी युगे होऊन मी श्रांत।
प्रतिक्रिया
सुंदर!
प्रतिमा आवडली!
अतिशय सुंदर कविता आहे.
अतिशय सुंदर कविता आहे.
अर्थपूर्ण शब्दं आणि लयबद्ध रचना.
*********
केतकीच्या बनी तिथे - नाचला गं मोर |
गहिवरला मेघ नभी - सोडला गं धीर ||
आभार
आभार मनीषा आणि शिवोsहम.