मुखपृष्ठाविषयी - ब्लो माय ट्रंपेट

मुखपृष्ठ फारच चांगलं झालंय.ट्रकच्या मागच्या भागाचा वापर अफलातून.चिंज तुम्ही एक ट्रम्पेट मागेही लावू शकता तुमच्या ट्रकला.तुमचा ट्रकही बहुतेक व्हिंन्टेजच असणार- ते मोठे हँडल पुढुन क्लिन्नर गरागरा फिरवल्यावर इस्टार्ट होतो तसला.
मलपृष्ठावर कोणते चित्र आहे?

मुखपृष्ठात कामुकतेची व पॉर्नची बरीच अंगे दाखवली आहेत. मग ते चित्रपट कलेतील असो, अध्यात्मातील, जाहीरातीतील की वास्तुकलेतील असो. आवडले.

मुखपृष्ठ च्या साठी Great Blow Job !!!!!!
मात्र

आंबा सेवणारी कत्रिना जे विक्षेप करत पाहणाऱ्याला जिभल्या चाटायला लावते ते उघड लैंगिक
असतात

.
तीव्र असहमत
ही जाहीरात पाहतांना मला केवळ आमरसाचाच "कैफ" चढतो.
कतरीना आठवण्याच्या "वादळवेळा" वेगळ्या
आणि असेलच सेक्सी यात काही तर तो आमरस बस्स !
आणि अशा पुर्वग्रहदुषीत नजरेने तुम्ही जाहीराती बघु लागलात तर उद्या तुम्ही Volkswagen चा लोगो कित्ती अश्लील म्हणुन ओरडणार.

द्व्यर्थी लिहिणे बोलणे हे पॅार्न साहित्य होईल काय? हा मुद्दा आहे.
( अश्लिल बोलणे हे बरेचजण टाळतात अथवा ऐकल्यावर हसत नाहीत. समोरचा बोलणारा कीव करून म्हणतो याला काही समजत नाही.) बुद्धीचा वापर अश्लिल कोट्या करण्याकडेच करायचा झाल्यास चांगले लेखक कोणालाच हार जाणार नाहीत.असो.
प्रतिसाद काढून टाकायला तयार आहे.

मुखपृष्ठ आणि त्यासंबंधीचा लेख अतिशय आवडला. 'आर्स ग्रेशिया आर्टिस' आठवून गेले!

मुख्पृष्ठामागची कल्पना, अंकाचे नाव वगैरे भयंकर आवडले मात्र मुखपृष्ठ आवडले नाही. असे का झाले असावे यावर विचार करत होतो. दोन मुख्य 'दृश्य' कारणे

१. जंतू म्हणताहेत म्हणून हा गाडीचा मागचा भाग आहे हे मान्य करुयात पण डोळ्याला जाणवणारी सर्वात मोठी अडचण म्हणजे ट्रकचा मागचा भाग हा आडवा आयताकृती असतो. तो इथे उभा का झालाय हे कळत नाही. अंक ऑनलाईन आहे छापिल कागदाच्या 'उभारलेल्या' मितीचे बंधन या अंकाला नाही. तरी हे चित्र असे उभे का समजले नाही. का परंपरेला शरण?

२. हॉर्न ओके प्लीज हे दाराच्या खालील बाजुला असते ते वर आल्याने मुळात हे ट्रकचे मागील दारच वाटत नाही. ते वर लिहिण्यामागे पुन्हा परंपरावाद आड आलेला दिसतोय

----

या व्यतिरिक्त प्रतिमांचा आततायी हव्यास नडल्यासारखं वाटतंय. मेघनाने संपादकीयात म्हटल्याप्रमाणे जे जे अनावश्यक ते ते पॉर्न या न्यायाने इतक्या प्रतिमा मुद्दा मांडायला मुळातच अनावश्यक होत्या असे माझे मत. त्या अर्थाने हे मुखपृष्ठच पॉर्न आहे (तोच उद्देश असेल तर ठिक). त्यापेक्षा "आई वड्लांचा आर्शिवाद', ट्रकांवर अनेकदा दिसबारा भारताचा अशोक चक्राशिवायचा झेंडा नि उडती कबुतरे, हनुवटीवर हात मुडपून वाट पाहणारी प्रेयसी - वर विमान, मागे टृएन, शेजारी ट्रक आणि खाली 'तुम कब आओगे' असे खास ट्रकीय नमुने आले असते तर मला अधिक आवडले असते.

-- आत वेगवेगळ्या विभागांमध्येही पुन्हा त्याच प्रकारच्या प्रतिमा बघुन तर (तिसरी त्याच ढंगाची पॉर्न क्लीप बघताना यावा तितका) कंटाळाच आला. तिथे ट्रकसंबंधी इतरही काही वैशिष्ट्ये गोंदवता आली असती.

---

परखड मत द्यावं की नाही ठरत नव्हते. पण एक वाचक म्हणून ते मांडणे मला अगत्याचे वाटले.
पुन्हा एकदा कल्पना आणि नाव दोन्ही झकास!

=====

आणखी एक या साईटचे/आंतरजालाचे थोडे श्रेय मान्य केले असते तरी चाललं असतं.

नुकतेच मुखपृष्ठावरील प्रतिमा जालावरून घेतल्या आहेत हा बदल लेखात केलेला दिसल्याने वरील आक्षेप मागे घेत आहे. ज्याचे श्रेय त्याला दिल्याबद्दल ऐसी व्यवस्थापनाचे आभार!

ऐसी व्यवस्थापकांचे अभिनंदन. स्तुत्य उपक्रम. मुखपृष्ठ आणि अंकाचे नाव भयंकर आवडले. Loved all the pictures of women and their naked bodies and different poses. But men are showcased differently on the coverpage - there is one with a face (who seems to be hungry ;)), John Abraham is only showing one nipple, and Soman is censored. It doesn't seem fair. Is porn only associated with women and their naked bodies? Doesn't that make it sexist?

मुखपृष्ठातल्या - आणि विशेषांकात अन्यत्र थीम म्हणून वापरलेल्या चित्रांतही - juxtaposition हे तंत्र वापरलेलं जाणवतं. एखादी गोष्ट अधोरेखित करायची तर त्याच्या जोडीने त्याच्या विरोधी धर्माची गोष्ट ठेवायची, ज्या योगे त्या वस्तूचं - किंवा तिच्या शेजारच्या वस्तूचं - भान अधोरेखित होतं. मी प्रामुख्याने दृष्य अनुभवांबद्दल बोलतो आहे हे उघडच आहे. रसास्वाद, गंध, आवाज यांच्या अनुभूती एकमेकांमधे इतक्या सेंद्रियरीत्या मिसळतात की असं जक्स्टापोझिशनिंग त्यांच्या बाबत मला कठीण वाटतं. दृष्य अनुभवांबद्दल मात्र हे एकसमयावच्छेदेकरून शक्य आहे.

तर हा विरोधाभास इथे श्लैल्य नि अश्लैल्याच्या संदर्भात वापरल्याचं मला जाणवलं. आंबा खाणं, फेसबुक पाहणं, सेल्फी काढून टाकणं, चांदोबाचं मुखपृष्ठ, हॅम बर्गर, कपिल शर्मा कॉमेडी शो, बालगंधर्व मधला सुबोध भावे यासार्‍यामधे पॉर्न आहे याचं सूचन एकंदर थीममधून आपल्याला दिलं गेलेलं आहे.

पारंपारिकदृष्ट्या विचार करतां, उपरोल्लेखित गोष्टींमधे लैंगिकता नाही - किमान शारिरीक समागमाचं सूचन नाही. मात्र त्यांच्या सेवनामधे/ग्रहणामधे/अनुभवण्यामधे बटबटीतपणा, ठळकपणा, एक प्रकारचा उथळपणा आहे हे सूत्र असल्याचं जाणवतं.

यात काय आहे यापेक्षा काय नाही याची आपण कल्पना केली म्हणजे "पॊर्न" या संकल्पनेला नक्की कसं मांडलं आहे याची कल्पना येईल. या थीममधे "काय नाही" याचा चटकन विचार करतां असं जाणवतं की यात सौष्ठव, मिनिमालिझम, एक प्रकारचा निवांतपणा, सेन्स ऒफ प्रपोर्शन असं दिसत नाही. दुसरं म्हणजे यात निवडल्या गेलेल्या इमेजेसमधून - मग तो फोटो असो की पेंटिंग असो - त्यात अर्थाचे वेगवेगळे पदर दिसावेत, रचना किंवा कोनांच्या दृष्टीने काहीतरी अनोखं वाटावं असं नाही.

तर मग पॊर्न-अनुभवाला "सौंदर्यानुभूतीच्या बरोब्बर उलट जे असतं ते" असं मानावं हे प्रस्तुत थीममधे सूचित करायचं आहे काय?

असो. एक प्रकारे हे मुखपृष्ठ किंवा ही थीम एक प्रकारचं व्हिज्युअल सटायर आहे. आपण ज्या गोष्टी सहजगत्या उपभोगतो त्यांची अनुभूती ही अर्थसंपृक्त किंवा श्रीमत आहे की ती बटबटीत आहे, एक प्रकारचा चीपनेस त्यात आहे याचा विचार या सटायरने मला दिला इतपत म्हणतो.

हो, ४×४ ऐवजी ८×४ हवे होते, ट्रकचा मागचा भाग वाटण्यासाठी. कल्पना मस्तं, रंगसंगती व निवड छानच! सेक्सीस्ट म्हणायला वाव आहे पण!

ही साईट आठवली (वार्‍याने हलते रान?) - http://trumpdonald.org/

(हा विनोद आहे. ट्रम्पसमर्थकांनी आपल्या 'भावणा दूखावून' घेऊ नयेत ;))

मला मुखपृष्ठाचं चित्र आवडलं असं अजून म्हणता येत नाही. हे असं चित्र असलेलं पुस्तक किंवा मॅगझिन मी चटकन हातात घेणार नाही. कारण ते फार बटबटीत आहे. तिथेच मुखपृष्ठाचा मूळ हेतू साध्य होतो.

संदीपने जेव्हा अंकाचं नाव म्हणून 'पॉर्न ओके प्लीज' सुचवलं तेव्हा नाव ऐकूनच हसायला आलं आणि ते तो चित्रात मांडणार कसं याबद्दल कुतूहल लागून राहिलं होतं. ट्रकांच्या मागे दिसणारी चित्रं धूळ उडून, हवेचा परिणाम होऊन मळकट होतात; तो पोत मुखपृष्ठाच्या आणि इतर चित्रांत नाही. जे तुकडे चित्रांत एकत्र जोडलेले आहेत त्यांतल्या बहुतेक चित्रांमध्ये चकचकीतपणा आहे.

नीलिमा कढे मुलाखतीत म्हणतात, "आपली दृश्यजाणीव मृत आहे, हे निश्चितच खरं आहे. याला दृश्यप्रदूषणही म्हणणार नाही, ही दृश्यनिरक्षरता आहे. आपल्या डोळ्यांवर मोठमोठे फ्लेक्सबोर्ड्स आघातच करत नाहीत. अस्वस्थ वाटून ते फाडून टाकले पाहिजेत! हे होत नाही, कारण कोणालाही हे खटकत नाही. परिसरामध्ये असणारी घाण पाहून त्रास होतच नाही. कारण आपण सौंदर्य बघण्याऐवजी हेच बघत बघत मोठे झालो आहोत."

फ्लेक्सबोर्डांवर असतो तसा बटबटीतपणा मुखपृष्ठाच्या संपूर्ण चित्राला आहे, पण आतल्या प्रत्येक चौकटीला चकचकीत फिनीश आहे, अपवाद अभिजात चित्रा-शिल्पांचा. चकचकीत ते सगळं सुंदर असं समजण्याच्या जगात बर्गरमधून ओघळणारं चीज मुद्दाम मिरवणं किंवा बाथटबमध्ये गुलाबपाकळ्या घालून नाहणारा जॉन अब्राहम (सेक्सी नसून) अश्लील आहे; हे मृखपृष्ठातून मला दिसतंय. हे सगळं एकत्र मांडलेलं आहे, त्यामुळे प्रत्येक चौकट स्वतंत्र बघण्याचं स्वातंत्र्य चित्र बनवणाऱ्याने दिलेलं नाही. त्या चौकटीमुळे अभिजात आणि रसरशीत चित्रंही बटबटीत दिसायला लागतात.

उदाहरणार्थ मला 'बॅटलिंग पॉर्नोग्राफी' पुस्तकाचं मुखपृष्ठ आठवलं; अंकाच्या मुखपृष्ठामुळे मला ते अधिक चांगलं समजलं; किंवा उलटही असेल कदाचित. या चित्रात 'हसलर'चं मुखपृष्ठ स्वतंत्र बघता येत नाही, तर त्याला असलेली निषेधाच्या काळ्या रंगाची पार्श्वभूमी आणि हातात फलक धरणाऱ्या स्त्रिया असं ते चित्र एकत्र वाचणं अपेक्षित आहे. स्त्रीचं शरीर फक्त मांसाचा तुकडा म्हणून दाखवणारं बटबटीत चित्र स्त्रीवादासंबंधीच्या पुस्तकावर असणं, ही गोष्ट काहींना सेक्सिस्ट वाटू शकते; संदर्भाशिवाय वाक्यं वाचणं किंवा सोयीसाठी वाक्याचा तुकडाच वाचण्यातली गल्लत अशीच असते; चित्र अर्धंच वाचणं.

'बॅटलिंग पॉर्नोग्राफी'च्या मुखपृष्ठापेक्षा अंकाचं मुखपृष्ठ आधुनिक वाटतं; सगळे अनुभव एकसंध दिसत नाहीत, तुकड्यांतुकड्यांमध्ये येतात अशा निराशाजनक अर्थाने आधुनिक. जिथे नजर जावी तिथे अशी चिकनीचुपडी दृश्यं दिसतात, ती डोळ्यांवर तुकड्यातुकड्याने आदळत राहतात. पण ते सगळं एकाच अश्लील संकल्पनेत गोवता येईल असं असतं, असं मला हे मुखपृष्ठ बघून जाणवतं. जिथे 'आई-दादांचा आशीर्वाद' यांतली एक पवित्र भावना किंवा खजुराहोची शिल्पं आणि अन्य भारतीय अभिजात चित्रंही बटबटीतपणा घेऊनच समोर येतात.

थोडंसं अंकाच्या रंगांबद्दलही बोलावंसं वाटतं. त्यातला अबोली रंग, टिप्पीकल गर्ली, बायकी छापाचा आहे (तसं असूनही तो इथे गोग्गोड दिसत नाही हे मुद्दाम नमूद करावंसं वाटतं).

एवढा मोठा प्रतिसाद टंकूनही, हे मुखपृष्ठ असणारं पुस्तक मी सहज हातात घेईन असं मला वाटत नाही. पॉर्न, अश्लीलता याबद्दल बराच विचार करून, ह्या अंकात तीन लेखांक लिहूनही मला अश्लैल्याबद्दल फार प्रॅक्टिकल कुतूहल नाही, सगळं सैद्धांतिकच आहे, असं ह्या मुखपृष्ठामुळे वाटायला लागलं आहे. ह्या मुखपृष्ठामुळे, मला वाटलं होतं त्यापेक्षा मी अधिक स्नॉब आहे, असा साक्षात्कारही होत आहे.

एकंदरीत चर्चा वाचून 'ट्रक्युलंट' ह्या शब्दाच्या उत्पत्तीचा अंदाज आला

मुखपृष्ठ म्हणून हे चित्र आणि वरच्या चित्रपट्ट्याही मला अंकापासून पारच बारगळलेल्या वाटतात. चित्रकाराचा त्यामागे काहीएक विचार असणारच. पण तो मला काही झेपलेला नाही हे नोंदण्याची संधी संपादकपदाची झूल उतरवल्यावर घेते आहे. मग - ट्रकसाधर्म्य आहे की नाही, त्याबद्दल स्पष्टीकरण आणि पुरवणीस्पष्टीकरण हवं की नाही, चित्र कोणकोणत्या स्रोतांतून वाहत येतं, त्यानं नक्की काय साधतं, या वादांमध्ये न पडणंच उत्तम. कारण माझ्यातला वाचक - प्रेक्षक त्या चित्रासाठी खुली नजर घेऊन आलेलाच नाही. ही माझी मर्यादा की चित्रकाराची - ते काळच ठरवेल.