बोल
अंधारा दिवस
आभाळ झाकळे
मनावर चढे
जशी ओल
येथून तिथे हा
चालला कारवां
आपल्या सोबत
थंड वारा
दिसू म्हणे वाट
धूके दिसू नेदी
अजब झगडा
चाललेला
म्हणू म्हणे बोल
म्हणू दे न कोणी
बोल बसलेला
गोंधळून
इथे तिथे घुमे
आपला आवाज
ऐकू ये न काही
दूर दूर
बाहेर पडले
आतले संदेह
आकाशाला गेले
लगबग
चल वाहू शब्दे
आपले कथन
भरो येई जन्म
भरू दे बा...
अनंत ढवळे
प्रतिक्रिया
दोन्ही
तुमच्या दोन्ही कविता आवडल्या. ही जरा जास्त. वाचून,
कोलाहल माजे
जीव सैरभैर
दिठीच्या ठायी
तुटू पाहे
अशी अवस्था झाली.
धन्यवाद
धन्यवाद तिरशिंगराव.
अनंतराव, छान कविता.
अनंतराव, छान कविता.
********
It is better to have questions which don't have answers, than having answers which cannot be questioned.
कविता आवडली.
कविता आवडली.