सर आले दुरुनी (विडंबन)
(चाल: स्वर आले दुरुनी )
सर आले दुरुनी
गेल्या सगळ्या त्या मैतरणी ||
खुर्चीत उसासे साऱ्यांचे
होस्टेलमधील त्या पोरांचे
कुजबुजही नव्हती पोरींची
धुसफुसही नव्हती कोणाची
ऐशा रमलेल्या त्या स्थानी ||
वर्गात मनोरथ किति रचले
गालावर हासू पाघळले
काही हृदयातचि ते घुसले
बाणांतुनी स्पंदन जाणवले
झेली सुंदर मैत्रीण कुणी ||
प्रतिसाद सरांचा तो न कळे
अवसान परी का पूर्ण गळे
संधीच न मिळता पोरांचे
घबराट पुन्हा सर ते दिसले
चहाडी चुगली का केली कुणी ||
(पूर्व प्रसिद्धी- शब्दगाssरवा २०११)
प्रतिक्रिया
वा वा!
तुमचे विडंबन पघुन आम्हाला आमच्या स्वर आले दुरुनी ची आठवन झाली. असो गेले ते दिन गेले!
प्रकाश घाटपांडे
http://faljyotishachikitsa.blogspot.in/
झकास ....
झकास ....
---
सांगोवांगीच्या गोष्टी म्हणजे विदा नव्हे.
छान
मला पहिली ओळ वाचून कविता काहीतरी अशी असेल असं वाटलं होतं...
सर आले दुरूनी
विझल्या सगळ्या त्या सिग्रेटी
वेगळ्याच विषयावरचे विडंबन.
वेगळ्याच विषयावरचे विडंबन. झकास.
मधुमेहा विरुद्ध लढा
माझी जालवही