उदरभरण नोहे : हल्ली कुठे आणि काय खाल्ले? - ८
आपण रोजचे जेवण जेवतोच, पण त्याच बरोबर वेगवेगळ्या हॉटेलांमध्ये नवनवीन पदार्थ चाखत असतो. हॉटेलांतच नाही तर सणासुदीच्या निमित्ताने किंवा कधी सहज लहर आली म्हणून किंवा कधी एखादा जिन्नस स्वस्तात मिळाला म्हणून घरीच काहीतरी नवा, सुग्रास पदार्थ बनतो. हा धागा अशाच तुम्हाला आवडलेल्या/नावडलेल्या पदार्थांवर चर्चा करण्यासाठी आहे. इथे हल्ली तुम्ही कुठे आणि काय खाल्ले? ते तुम्हाला आवडले का? असल्यास का? नसल्यास का? जर हा पदार्थ घरी स्वतः बनवला असेल / त्याची पाकृ माहित असेल तर तो कसा बनवला? जर हा हॉटेलात खाल्ला असेल तर ते हॉटेल कुठे आहे? पदार्थाची किंमत काय होती? हॉटेलचा अ‍ॅम्बियन्स कसा होता वगैरे हवं ते लिहू शकता. पदार्थाचा फोटो असेल तर उत्तमच. अर्थातच हे फक्त खाण्याबद्दल नाही, तर पिण्याबद्दलही आहे
आधीच्या भागात १००+ प्रतिसाद झाल्यामुळे नवा धागा सुरू करत आहोत.
=======
पुण्यातल्या टिळक रोडनजीक असलेल्या, लालन सारंगांच्या 'मासेमारी' हॉटेलात जाणं झालं.
सुरमई चांगली होती, नाही असं नाही; पण आता अ‍ॅज फार अ‍ॅज मच्छी इज कन्सर्न्ड, हेमंताशी तुलना होतेच आणि त्यापुढे बाकी ठिकाणचं 'ठीक' वाटतं, त्याला काही इलाज नाही.
चिकन आणि कोंबडीवडे चांगले होते.
दुसर्‍या दिवशी वैशालीत जायचं ठरलं. अस्सल पुणेकरांच्या या अभिमानस्थळाला पहिल्यांदाच जाणार असल्याने खूपच उत्सुकता होती.
पण तिथल्या कुंभमेळासदृश गर्दीपुढे आमच्या पेशन्सचा काही टिकाव लागू शकला नाही.
पुण्यात "नाश्त्या"चे ठिकाण
पुण्यात "नाश्त्या"चे ठिकाण म्हणून अनेक काका सकाळी नाही का स्टॉल लावत. मोजके दोनतीनच पदार्थ.. म्हणजे बायकोने सकाळी उठून बनवलेले आणि तीन वेगवेगळया कॅसेरोलमधे भरुन आणलेले.
साबुदाणा खिचडी,
पोहे
आणि उपमा
..दॅट्स ऑल.
गारढोण गिळा आणि तीही ठराविक प्लेट भरल्या की "संपली" असे म्हणून कॅसेरोल पिशवीत टाकून घरी परत.
तरीही अमुकच्या बाहेर नाश्ता फार छान मिळतो अशी अभिरुची पुणेरी लोक्स दाखवतात आणि गर्दी करुन हे पदार्थ घेतातच.
त्यापेक्षा फक्त सुरमई, पापलेट आणि कोंबडी, पण गरमागरम देणारं स्पेशालिटी हॉटेल बरं.
(दोन्ही चित्रे शहराच्या एकूण अभिरुचीच्या दृष्टीने तितपतच रिप्रेझेंटिटिव्ह..!! :) )
पुणे तेच ठाणे... तेच उणे!
>> साबुदाणा खिचडी, पोहे आणि उपमा.. दॅट्स ऑल.
>> त्यापेक्षा फक्त सुरमई, पापलेट आणि कोंबडी, पण गरमागरम देणारं स्पेशालिटी हॉटेल बरं.
साबुदाणा खिचडी, पोहे आणि उपमा हीच ज्यांची चांगल्या नाश्त्याची परिसीमा असते त्यांनी 'फक्त सुरमई, पापलेट आणि कोंबडी'ला 'चांगला मांसाहार' म्हणावं हे सार्थच. मात्र, मत्स्याहाराच्या बाबतीत पुणेकरांहून खाडीकाठचे ठाणेकर अधिक साक्षेपी निघाले नाहीत ह्याचंच दु:ख वाटतं हो ;-)
साबुदाणा खिचडी, पोहे आणि उपमा
साबुदाणा खिचडी, पोहे आणि उपमा हीच ज्यांची चांगल्या नाश्त्याची परिसीमा असते त्यांनी 'फक्त सुरमई, पापलेट आणि कोंबडी'ला 'चांगला मांसाहार' म्हणावं हे सार्थच. मात्र, मत्स्याहाराच्या बाबतीत पुणेकरांहून खाडीकाठचे ठाणेकर अधिक साक्षेपी निघाले नाहीत ह्याचंच दु:ख वाटतं हो
पुण्याचेच तुम्ही.. खवचट बोलण्यात आम्हाला थोडेच ऐकणार..?!! :) तुम्हा पुणेकरांना दु:खे अन काळज्याच फार.
दाम करी काम!
>> या निमित्ताने सुरमई, पापलेट, बांगडा नी क्वचित हलवा सोडून इतर मत्स्याहारासाठी पुण्यातील ठिकाणे सांगा की. धागा वसूल!
ती सगळी महाग आहेत हीच तर माझी पुण्याविषयी तक्रार आहे! उदा. 'निसर्ग'मध्ये मांदेली, बोंबील, बांगडा मिळतात. मासेमारीमध्ये मुडदुशे, सौंदळे, म्हाकुलं मिळतात.
अपडेट : 'फिश करी राईस'मध्ये बांगडे, बोंबील आणि मुडदुशे मिळतात. शिवाय, तिन्ही ठिकाणी रावस आणि तिसऱ्या मिळतात.
पवईत आयायटी गेटच्या समोरच्या
पवईत आयायटी गेटच्या समोरच्या बाजूला एका गल्लीतल्या संतोष नामक टपरीमध्ये स'लि'ल यांनी एक बांगडा खाऊ घातला होता. तिथला गोमांसाचा पदार्थ तितका आवडला नव्हता. अंमळ चामट होता. पण बांगडा? अहाहा...
बदलापुरात 'मालवणी दरबार' नामक बर्‍याशा हाटेलात तळलेला बोंबील उत्तम मिळतो, असंही ऐकून आहे. पण तो चाखण्याचा योग अद्याप आलेला नाही.
होय स्क्विड काहीतरीच वातड
होय स्क्विड काहीतरीच वातड असतात. अमेरीकेत चायनीज बुफेमध्ये टोपलीभर असतात. मीठ-मिरी-मसाला लाऊन तळलेले (डीप फ्राय) दिसतातही छान पण बापरे. त्यांमुळे (वातडपणामुळे) मी कधीच घेत नाही.
अन दुसरे बेडकांचे पाय ठेवलेले असतात, जे की मी कधीही खाल्ले नाहीत. एकदम कसंतरीच वाटतं.
तुम्ही खाल्लेली माकुलं कशी
तुम्ही खाल्लेली माकुलं कशी केली होती? फ्राईड/स्टफ्ड/ग्रेवी? (कोणती पद्धत माहिती असल्यास अधिक छान)
विकत मिळणार्‍यांमध्ये गोअन व केरळी पद्धतीने केलेली माकुलं त्यातल्यात्यात बरी लागली होती.
------
मला आगरी-ख्रिश्चन पद्धतीने (उत्तन वगैरे भागांत) केलेले भरली माकुलं चांगली लागतात.
त्यांच्याचकडे काहि चांगल्या प्रसंगी व्हाईट वाईन घातलेल्या ग्रेवीतही माकुलं बनतात. (घालताच त्यातील अल्कोहोल जाळून टाकले जाते पण अरोमा उरतो). आणि त्याची चव अत्यंत जीवघेणी छान असते. पण अशी प्रीपरेशन्स विकत (हाटिलांत) मिळणार नाहीत हे खरंच!
लुईसवाडीत हे एवढंच मिळतंय
लुईसवाडीत हे एवढंच मिळतंय याबद्दल किरकीर वाचून "सिर्फ मामूलोग मासे खाते है" असं काही म्हणावंसं वाटलं.
मी मासेमारीत गेलो नाहीये पण
मी मासेमारीत गेलो नाहीये पण मला पुण्यातलं कलिंगा आवडलेलं मत्स्याहारासाठी. पण फार पुर्वी तिथं खाल्लं असल्याने अता तिथे त्याच चवीचं मिळत असेलच ह्याची खात्री नाही. (एक वैयक्तिक मत - निसर्ग फार ओवर-हाय्प्ड वाटलं. असो, अता मी मांसाहार करत नाही आणि करत होतो तेव्हाही फार काही कळत नव्हतं).
पुण्यात मासे
>> एक वैयक्तिक मत - निसर्ग फार ओवर-हाय्प्ड वाटलं.
पुण्यात मासे मिळणारी रेस्टॉरंट्स दोन कप्प्यांमध्ये मोडतात - एका कप्प्यात मासेमारी, निसर्ग, फिश करी राईस वगैरे महागडी रेस्टॉरंट्स असतात. ती झोमॅटो किंवा गूगल मॅप्स वगैरेंवर सहज सापडतात. दुसऱ्या कप्प्यात छोटी छोटी स्वस्त रेस्टॉरंट्स असतात. ती चालता चालता अपघातानंच सापडून जातात. परवाच सहज चक्कर मारता मारता दीनानाथ मंगेशकर हॉस्पिटलच्या मागच्या बाजूला (राजा मंत्री रोड आणि पटवर्धन बाग रोड परिसरात) एक रेस्टॉरंट दिसलं. आता त्याचं नावही आठवत नाही, पण 'रेस्टॉरंट अँड बार' अशी पाटी अपेक्षित होती त्याऐवजी रेस्टॉरंट अँड सीफूड' अशी पाटी दिसली म्हणून गेलो. कोकणी माणसानं चालवलेलं असावं. बांगड्याचं कालवण सुरेख होतं.
तुमच्या आधीच्या प्रतिसादात
तुमच्या आधीच्या प्रतिसादात 'बहुपरिचित/प्रसिद्ध/सहज माहिती मिळवता येण्यासारखे (ज्याला तुम्ही महाग गृहित धरलंय) v/s हिडन जेम्स/कमी परिचित पण उत्तम (ज्याला तुम्ही स्वस्त गृहित धरलंय)' असे जे तुम्ही दोन कप्पे केलेत (केल्येत ना? की मला उगाच असं वाटतंय?) ते कप्पे सगळ्याच खाद्यपदार्थांच्या बाबतीत (फक्त मासे नाही) आणि सगळ्याच ठिकाणी असणार (फक्त पुणे नाही) असं म्हणायचं होतं मला.
पुण्यात शाकाहारी आणि चिकन जेवण्यासाठी पर्याय खूप आहेत आणि किंमत/दर्जानुसार त्यांचे अनेक कप्पे करता येतात >>
शाकाहारी आणि चिकन विकणारेपण नवनवे पर्याय येत असावेत आणि ते पण त्या दोन कप्यात कधी ना कधी मोडत असावेत.
असो.
>> तुमच्या आधीच्या प्रतिसादात
>> तुमच्या आधीच्या प्रतिसादात 'बहुपरिचित/प्रसिद्ध/सहज माहिती मिळवता येण्यासारखे (ज्याला तुम्ही महाग गृहित धरलंय) v/s हिडन जेम्स/कमी परिचित पण उत्तम (ज्याला तुम्ही स्वस्त गृहित धरलंय)' असे जे तुम्ही दोन कप्पे केलेत (केल्येत ना? की मला उगाच असं वाटतंय?)
सुपरिचित, गर्दी असणारे पण किंमत वरच्या दोन टोकांच्या दरम्यानची असणारे आणि दर्जाही चांगला / सरासरी असणारे पर्याय शाकाहारी आणि चिकनच्या बाबतीत अधिक प्रमाणात उपलब्ध आहेत.
दीनानाथ मंगेशकर हॉस्पिटलच्या
दीनानाथ मंगेशकर हॉस्पिटलच्या मागच्या बाजूला (राजा मंत्री रोड आणि पटवर्धन बाग रोड परिसरात) एक रेस्टॉरंट दिसलं. आता त्याचं नावही आठवत नाही, पण 'रेस्टॉरंट अँड बार' अशी पाटी अपेक्षित होती त्याऐवजी रेस्टॉरंट अँड सीफूड' अशी पाटी दिसली म्हणून गेलो. कोकणी माणसानं चालवलेलं असावं. बांगड्याचं कालवण सुरेख होतं.
नोंद घेतली आहे. :)
आभार
देवबाप्पा शोल
देवबाप्पाटी.एम. शोल असले विचित्र नाव असलेले हॉटेल नर्‍हे गावाच्या फाट्याला, नवले ब्रिजच्या बाजूला आहे.
नववर्षानिमित्त आत्ताच तेथे नेण्यात आले, तेव्हा बांगडा आणि रावस खाल्ले. सपक खाऊन विटलेला जीव शमवण्याचा प्रयत्न केला. किमती जराशा जास्त आहेत, दोन माणसांचा खर्च साडे-तीनशे/चारशे पर्यंत होऊ शकतो. मालवणी, मराठा अश्या पद्धतीने मिळण्याची सोय आहे. कालवण उत्तम होते. परंतु काही गोष्टी खटकल्या त्या : माशांच्या कालवणाबरोबर चपाती किंवा भाकरी मिळण्याची सोय नाही. तंदुरी रोटी आणि मासे हे कॉम्बीनेशन मला पटत नाही. जर तुम्ही माशांचे स्टार्टर्स घेणार असाल तर गंडाल. सहाच पीस दिले जातील. तेव्हा त्याऐवजी कालवण घ्यावे. स्वतंत्र रित्या माशांचे स्टार्टर्स घेतलेत तर बजेट वाढेल. इतर तंदुरी चिकन-बिकन खाण्यात हशील नाही. भात खाणार्‍यांसाठी सावधान, फुल राईस दोघांसाठी पुरू शकतो. स्टीम्ड राईस मागवावा. पण तोही बिर्याणीचा लांबडा तांदुळ असल्याने थोडा हिरमोड होण्याची शक्यता आहे. खेकडे (बोनलेस/बोनी ??? असे प्रकार) मिळतात, पण महाग आहेत. त्यामुळे डाव लावावा लागेल. दारू मिळते.
पार्सल देतात की ते ठाऊक नाही पण देत असावेत असा अंदाज आहे. वरील वर्गीकरणानुसार हे पहिल्या वर्गातच/कप्प्यात बसावे.
ब्रिटिश ब्रूईंग कंपनी
ठाण्यातील विवियाना मॉलस्थित ब्रिटिश ब्रूईंग कंपनीत कुणी गेले आहे काय?
बोल्हाई देवीचा संदर्भ
शिर्काई, बुधाई , शिवाई वगैरे कमी परिचित स्थानिक देवींची नावे ऐकली आहेत.
बोल्हाई देवीच्या भक्तांना (एका विशिष्ट परिसरातील एका विशिष्ट समाजाला/जातीतल्या लोकांना) बोकडाचे मटन चालत नाही.
त्यांना मेंढीचे का कोणत्यातरी इतर प्राण्याचे मटन चालते.
तर "बोल्हाई देवीच्या भक्तांना चालणारे मटन " म्हणजे बोलाईचे मटन असा अर्थ आहे.
ते बहुतेक अधिक तेलकट्/स्निग्ध/"ओशट" असते.
त्यामुळेच ते प्राबल्याने जिथे अधिक सेवन केले जाते तिथे ओशट/वशाट हा शब्द कित्येकदा विशेषण म्हणून भाषेत वापरला गेलेला दिसतो.
.
.
अंदाज :-
बहुतेक आपण रुढार्थाने ज्याला पश्चिम महाराष्ट्र म्हणतो; तिथे ही डिश अधिक लोकप्रिय आहे.
धनगर मंडळींकडे अधिक चालत असावी.
अर्थात हा फक्त अंदाज.
धन्यवाद
माहितीकरिता धन्यवाद.
अच्छा, म्हणजे ते बोकडाचे मांस नसते तर.
१. स्पेसिफिकली कोणत्या प्राण्याचे असते?
२. 'येथे खास बोलाईचे मटण मिळेल' अशी पाटी लावलेल्या खाणावळींत, बोलाईभक्तांकरिता खास त्या ज्या कोठल्या वेगळ्या प्राण्याचे असेल ते मांस आणि बिगरबोलाईभक्त गिर्‍हाइकांकरिता बोकडाचे मांस, अशी वेगळी व्यवस्था असते काय?
३. बोलाईभक्तांपुरती वेगळ्या मांसाची व्यवस्था करणे हे खाणावळचालकास आर्थिकदृष्ट्या घाट्याचे जाणार नाही, इतका त्या मांसास खप/उठाव/मागणी असावी काय? बोले तो, बोलाईभक्तांचे इतके संख्याप्राबल्य असावे काय?
...
ते बहुतेक अधिक तेलकट्/स्निग्ध/"ओशट" असते.
त्यामुळेच ते प्राबल्याने जिथे अधिक सेवन केले जाते तिथे ओशट/वशाट हा शब्द कित्येकदा विशेषण म्हणून भाषेत वापरला गेलेला दिसतो.
.
.
अंदाज :-
बहुतेक आपण रुढार्थाने ज्याला पश्चिम महाराष्ट्र म्हणतो; तिथे ही डिश अधिक लोकप्रिय आहे.
धनगर मंडळींकडे अधिक चालत असावी.
अर्थात हा फक्त अंदाज.
ही पुरवणी नंतर वाचली.
रोचक माहितीकरिता पुनश्च आभार.
उत्तरे
१. स्पेसिफिकली कोणत्या प्राण्याचे असते?
मेंढीचे
२. 'येथे खास बोलाईचे मटण मिळेल' अशी पाटी लावलेल्या खाणावळींत, बोलाईभक्तांकरिता खास त्या ज्या कोठल्या वेगळ्या प्राण्याचे असेल ते मांस आणि बिगरबोलाईभक्त गिर्‍हाइकांकरिता बोकडाचे मांस, अशी वेगळी व्यवस्था असते काय?
हो.
३. बोलाईभक्तांपुरती वेगळ्या मांसाची व्यवस्था करणे हे खाणावळचालकास आर्थिकदृष्ट्या घाट्याचे जाणार नाही, इतका त्या मांसास खप/उठाव/मागणी असावी काय? बोले तो, बोलाईभक्तांचे इतके संख्याप्राबल्य असावे काय?
हो. किंबहुना बोलाईभक्तीशी संबंध नसूनही मला लहानपणी फक्त बोलाईचेच मटण माहिती होते. ह्या मेंढीच्या मटणाचा संबंध बोलाईदेवीशी आहे हे आताच कळले. :) निदान आमच्या गावातील मटण शॉप वाल्यांचा नॉन-मुस्लिम ग्राहकांचा बहुतांशी बिझनेस हा बोलाईचाच असायचा.
देव्यांच्या नावावरून
देव्यांच्या नावावरून आठवलं.
कोकणात संगमेश्वरजवळ कुठेतरी (एक्झॅक्ट लोकेशनबद्दल जरा साशंक आहे) 'काळकाई'(की असंच काहीतरी देवीचं नाव, बहुदा काळकाईच) नावाची एक टपरी होती. चार बांबू रोवून वर ताडपत्रीचं छत आणि बसायला जुनी पुराणी बाकडी. अतीव साधं. पण तिथलं भाकरी-चिकन कायच्याकाय उत्कृष्ट होतंसं स्पष्ट आठवतंय.
‘मेतकूट’™ - Culinary Heritage of Maharashtra
·
कल्पना करा बरं... की तुम्ही सहकुटुंब एखाद्या हॉटेलात गेला आहात... आणि ऑर्डर केली आहे की आम्हाला सुरुवातीला दोन सोलकढी, एक मुगाचे कळण - दोघांत एक, सोबत एक प्लेट कोथिंबीर वडी, एक प्लेट अळूवडी द्या. नंतर जेवणासाठी एक प्लेट अळूची पातळ भाजी, एक प्लेट डाळींब्यांची उसळ, चार घडीच्या पोळ्या, मसाले भात, दोन बाजरीच्या भाकर्‍या आणि एक वांग्याचे भरीत द्या. सर्वात शेवटी आंबा पियुष व रस शेवई दोघांमध्ये चार द्या !
तिथला स्टिवर्ड तुम्हाला सुचवतोय की कधीतरी त्यांच्याकडच्या कोळाचे पोहे, केळ्याची तिखटगोड भजी, शहाळ्याची भाजी, मुगाची सावजी उसळ, कुळथाचं पिठलं, पाकातल्या पुर्‍या, रताळ्याचा कीस अशा 'मेतकूट खास' पदार्थांचाही तुम्ही आस्वाद घ्यावा...
तुम्ही म्हणाल, काय राव..... आज भंकस करायला दुसरं कोणी भेटलं नाही का?
आहो... ही आता कल्पनेतली गोष्ट नाही. ठाण्यात सुरु झाले आहे. मराठी आहारसंस्कृतीचे खाद्यपीठ ! कोकण, कोल्हापूर, मराठवाडा, विदर्भ, नाशिक अशा ठिकठिकाणचे पारंपरिक खाद्यपदार्थ आता मिळतील ... ‘मेतकूट’™ - Culinary Heritage of Maharashtra मध्ये.
नवीन वर्षात १ जानेवारी रोजी शुभारंभ होत असलेल्या या नवीन खानपानगृहास आवर्जून सहकुटुंब, सहपरिवार भेट द्या. आपल्या सोसायटीमधील, कार्यालयातील खन्ना, गिडवानी, अय्यर, चटर्जी यांनाही घेऊन जा. त्यांनाही कळूदे अस्सल चव महाराष्ट्राची !
पत्ता - १,२, वाटीका सोसायटी, घंटाळी देवी पथ, नौपाडा, ठाणे (प) संपर्क - ०२२२५४१०८२१
किरण भिडे यांनी हे हाॅटेल सुरु केलं आहे. ही कल्पना आवडल्यास इतरांकडे हे मेसेज पाठवा. आवर्जून 'मेतकूट'ला भेट द्या.
C/P-Suruchi Gurjar
कोरेगाव पार्कातल्या दारिओ'ज
कोरेगाव पार्कातल्या दारिओ'ज नावाच्या हाटिलात गेलो होतो. फोकाचिया, एक सॅलड (नाव विसरलो) आणि स्ट्रॉंबोली पिझ्झा हे खाल्लं. जोडीला दारिओ'ज हाऊस वाइन. अप्रतिम होतं सगळं! मजा आली.
पण एक समजलं नाही. प्युअर वेज इटालियन हाटेलांचं काय फॅड आलय समजत नाही. लिटील इटली, औंध ला एक ऑलिव्स अ‍ॅण्ड ग्रीन्स आणी आता हे, ही तीनही हाटेलं प्युअर वेज आहेत. यामागे काही कारण आहे काय? की इटालियन अन्न हे मूळ शाकाहारीच असतं वगैरे?
पण एक समजलं नाही. प्युअर वेज
पण एक समजलं नाही. प्युअर वेज इटालियन हाटेलांचं काय फॅड आलय समजत नाही. लिटील इटली, औंध ला एक ऑलिव्स अ‍ॅण्ड ग्रीन्स आणी आता हे, ही तीनही हाटेलं प्युअर वेज आहेत. यामागे काही कारण आहे काय? की इटालियन अन्न हे मूळ शाकाहारीच असतं वगैरे?
अगदी सहमत. आम्ही पण परवा कोरेगाव पार्कातल्या (ए.बी.सी. फार्म) 'द बेसील डेक' नावाच्या रेस्टॉरंट मधे गेलो होतो, हे ही एक इटालियन व्हेजीटेरीयन रेस्टॉरंट आहे. बाकी पदार्थ उत्कृष्ट होते. पास्ता, रिझोटो विथ पेस्तो सॉस विशेष मस्त. पण फार व्हराईटी नाहीये मेनू मधे, सुदैवाने जे काही थोडेफार पर्याय आहेत ते चांगले आहेत (जे घेतले नाहीत/ट्राय केले नाहीत ते ही चांगले असावे).
एक अवांतर प्रश्न - ह्या बर्‍याच फाईन डाईन रेस्टॉरंट मधे पहिले विचारतात ' रेग्यूलर वॉटर ऑर मिनरल', मग आपण रेग्यूलर म्हणालो की जे पाणी येतं त्याला त्या बोअरवेल च्या पाण्याची एक विशिष्ट चव असते. अता पुणे, मुंबई, नाशिक (बाकी शहरांचा अनुभव नाही) इथल्या शहरात डायरेक्ट नळाला जे पाणी येतं म्हणजे अगदी वापराच्या पाण्याच्या नळालाही असल्या चवीचं पाणी येत नाही, मग हे लोक काय मुद्दाम असं बेचव पाणी देतात का? म्हणजे मग लोकांनी झक मारत मिनरल वॉटर घेतलं पाहीजे? आणि २० रु. ची बाटली ४०-५० रु. विकायची.
पुणे तेथे सकलमांसभक्षण उणे...
>> प्युअर वेज इटालियन हाटेलांचं काय फॅड आलय समजत नाही.
एके काळी खरं इटालियन जेवण पुण्यात ज्या किमतीत मिळत असे ती फारशा नेटिव्हांना परवडत नसे. ओशो आश्रमातल्या फिरंग्यांना मात्र ती परवडे. मात्र, ओशो आश्रमातले फिरंगी बहुशः शाकाहारी असत. त्यामुळे ही रेस्तराँ शाकाहारी असत. (हे बंड गार्डन रोडवरच्या 'लिटल इटली'त त्या काळी मला मिळालेलं अधिकृत उत्तर आहे.) आता नेटिव्हांना हे जेवण परवडू लागलं आहे, पण त्यांतही भारतीय मसाल्यांच्या वर्षावात न चिंबलेल्या, किंवा इटालियनांच्या मते शिजलेल्या (पण अनेक नेटिव्हांच्या मते अर्धकच्च्या) मांसाहाराचे भोक्ते कमीच आहेत. शिवाय, पुणेरी वणिकांची बाळंदेखील (जैन, मारवाडी, इ.) शाकाहाराची भोक्ती आहेत. तद्वत...
कोथरूड मधल्या शिवतीर्थ नगर
कोथरूड मधल्या शिवतीर्थ नगर च्या कमानीमधून आत जायचं . उजव्या बाजूला झकास non-veg नावाच छोट शॉप कम टपरी आहे . फ़क़्त संध्याकाळी ७ ते ९ या वेळात उघडी असते . फक्त पार्सल मिळत . तिथल्या चिकन ची चव कातिल असते . कोथरूड मधल्या लोकांनी लाभ घ्यावा . दोन तासात चिकन संपत . तेल मसाले तिखट याचा सढळ वापर असतो . जहाल चव असते . त्याच्याकडे पोळ्या असतात . त्या पण छान . कधी मधी फिश पण असत . ह्याची टपरी पहिले मोरे विद्यालय स्टोप समोर होती .
मी भारतातल्या सबवे मधून कांदा
मी भारतातल्या सबवे मधून कांदा नी ढोबळी मिरची वगळतो. भारताबाहेर घेतलं तर नुसता कांदा वगळतो. बाकी सगळं घालतो.
सॉसमध्ये नुसता मस्टर्ड सॉस (हनी मस्टर्ड चालतो) कधीही घालत नाही. शिवाय कोणते सँडविच आहे, कोणता ब्रेड आहे, चीज मध्ये व्हरायटी अव्हेलेबल असेल तर कोणते चीज आहे त्यानुसार आणखी एक-दोन सॉस घालायचे की नाही ते ठरवतो.
माझी जीभ तितकीशी मसालेदार/चटकदार/द्राष्ट चवींची प्रेमी नाही. (पंजाबी म्हणून ज्या तीन ग्रेव्ह्यांवर आधारीत भाज्या हाटिलांत/लग्नांत/हल्ली बहुतेक सर्वत्र दिल्या जातात त्यांचा तर मी द्वेष्टा आहे). त्यामुळे की काय माहिती नाही ऑलिव्ह्ज, यलापिनो (आम्ही नाही म्हण्णार हालापेनो, त्या सबवेवाल्यालाच नै कळायचे ;) ) - नी बहुतांश मंडळी टाळतात तो हनी-मस्टर्ड नावाचा गोडूस सॉस किंवा मिंट सॉस वगैरे मी आवडीने खातो.
इतकी ड्राय आवडली? पसंत अपनी
इतकी ड्राय आवडली? पसंत अपनी अपनी.
आता ही स्वस्त आणि मस्त घ्या:
:D
Image from http://www.indianwineacademy.com
पोर्ट वाईन ही डिझर्ट वाईन
पोर्ट वाईन ही डिझर्ट वाईन आहे. जेवण झाल्यावर घेतात. अतिगोड असते (माझ्यामते) त्यामुळे एव्हढी आवडत नाही.
त्यापेक्षा कोन्याक एक्स.ओ. (रेमी मार्टिन किंवा मार्टेल) किंवा चॉकलेट लिक्युअर (गोडायव्हा) ट्राय करून बघा कधीतरी जेवणानंतर.
व्हॅलेंटाईन डे येतोच आहे पुढच्या आठवड्यात. ;)
.
हेमंताशी हे काय आहे?
हे काय आहे?