आई
ती करपत राहाते
उन्हा तान्हात, थंडी-वाऱ्यात
कधी जात्याखालच पीठ होत
कधी भट्टीतील वीट होत
बारादिस बारोमास.
पदर खोचून कंबरेला
काढते गाळ विहिरीतला
ग्यासबती डोक्यावर घेऊन
जळते इनामदाराच्या वरातीला
भांगलते शेत सावकाराचे
काढते शेताबरोबर
पोराच्याही आयुष्यतले तण
शेणातील कीडा काय शेणातच राहात नाही म्हणत
करते वजाबाकी काट्याची
शाबूत ठेवतमाणुसकी
बेरीज करून माणसाची.
काळ बदलला
बदलली आईची गोष्टसुद्धा
आई
पोराच्या वाढीसाठी ग्राईप वाटर
संतुलित आरोग्याच्या सॊदर्यासाठी
सव्हलोन -संतूरचा ब्रान्ड होते
उज्ज्वल भवितव्यासाठी
टुशनचा खाजगी क्लास होते
पोरं शिकतात
शिकून शहाणी होतात
गुगलवर सर्च करत
आई समजून घेतात
आई भारावते
हरखून जाते
आमच्या वाटयाला नाही
निदान पोराच्या वाट्याला तरी आलं म्हणत
भरल्या संसारातून आई जगाचा निरोप घेते
पोरं कोसळतात
वादळात उन्मळून पडलेल्या झाडांसारखी
तू भरल्या संसारातून निघून गेल्यास
आज बारा दिवस होत आहेत
ईश्वर तुझ्या आत्म्यास शांती देवो
चिन्या,जम्बो,पिल्या ....
शिवाय
माफक व योएग्य दरात पिझ्हा मिळेल
बदलत्या काळात बदलत जाते आईचे वर्तमान
आई पिझ्हाची ओर्डेर होते
मेल्यानंतरही पोराच्या धद्यासाठी
आई चार बाय पाचचा कॉलम होते
जयप्रभू कांबळे
प्रतिक्रिया
विषय
विषय नेहमीचाच असला तरी शब्द छान आहेत!
कविता वाचून स्त्रीदिनानिमित्त काही विचार मनात आले.
आईला मुलगी असती तर ती मुलीच्या शिक्षणासाठी खपली असती का लग्न करून द्यायला टपली असती?
फक्त मुलग्यांसाठी खपणार्या आया आणि उगंच माणसं जपणार्या बाया औट ऑफ फ्याशन झाल्या आता.
आणि
यातला विरोधाभास भेदक आहे.
ऐसी अक्षरेवर स्वागत!
ऐसी अक्षरेवर स्वागत!
कवितेतील काही प्रयोग भेदक आहेत. मात्र जरा लहान असती तर अधिक परिणाम करून गेली असती असे वाटते.
पुढील लेखनासाठी शुभेच्छा!
- ऋ
-------
लव्ह अॅड लेट लव्ह!
आशयपूर्ण कविता
जयप्रभू कविता आवडली.
आशयपूर्ण व त्याहीपेक्षा विरोधाभासातून अंतर्मुख करायला लावण्याची क्षमता असलेली ही कविता आहे.
१पिसाटाची झडपसंस्कृती
संपादक: रचनांना स्वतंत्र आस्वाद घेता यावा यासाठी येथील रचना इथे हलवली आहे.
शेवट सोडता
कविता आवडली. शब्दरचना प्रभावी आहे. पण शेवटी कवितेवरची पकड सुटल्यासारखी वाटते.
प्रातिनिधिक म्हणतानाही
प्रातिनिधिक म्हणतानाही वेगवेगळ्या काळाचं किंवा समाजाचं चित्रण, पण परिस्थिती तीच हे चित्रण आवडलं.
(भांगलणे हे क्रियापद माहित नव्हतं. धन्यवाद.)
---
सांगोवांगीच्या गोष्टी म्हणजे विदा नव्हे.