.

बापाने पुरवलेल्या स्पर्मशिवाय जर बाळ तयार होऊ शकत नसेल तर हे मोनॉपॉली अ‍ॅसेट कसे काय?

प्रजनन प्रक्रियेचे दोन भागात पृथक्करण करा.

१) फर्टिलायझेशन
२) इन्क्युबेशन

फर्टिलायझेशन मधे दोघे ५०% भागीदार. स्पर्म + एग्ग.

इन्क्युबेशन मधे ???

------

संभाव्य आक्षेप - तुम्हाला हवे तेव्हा व तुम्हाला सोयिस्कर पणे प्रक्रियेचे विभाजन्/पृथक्करण तुम्ही करणार असाल तर कसं व्हायचं, गब्बर !!!

हेच्च मी खालती विचारले आहे. की ६ व्या वर्षी असे काय बदल घडतात जे ४-५ वर्षापर्यंत पर्यंत नव्हते?

ज्यांना जगण्याच्या अधिकाराच्या एन्फोर्समेंटसाठी दमड्या मोजता येत असतील त्यांचेच रक्षण केले जावे. एन्फोर्स करण्याची क्षमता हीच एक आणि एकमेव पात्रता आहे अधिकार असण्याची. जो पर्यंत नागरिक "पे" करत नाही तोवर सरकारने ढुंकूनही पाहू नये.

- (खोड)रब्बरसिंग

सदर बातमीनुसार पूर्वी पटेल कोणत्याही कमिटेड नात्यात असल्याचं दिसत नाही. त्यामुळे या बाबतीत गर्भपात करायचा असल्यास निर्णय तिचा एकटीचा असेल हे सहज समजण्यासारखं आहे. पूर्वीच्या बाबतीत गर्भपात केला किंवा झाला असेल, जे काही असेल, त्याबद्दल तिला गुन्हेगार ठरवणं आणि शिक्षा करणं हे मात्र तिथल्या कॅथलिक बहुसंख्येच्या धार्मिक भावनांना वारा घालणारंच दिसतंय. शिवाय असा निर्णय कॅथलिकांच्या पवित्र आठवड्यात येणं म्हणजे धार्मिकतेचा कळसच. सर्वोच्च न्यायालयाततरी तिला न्याय मिळेल अशी आशा आहे.

(या विषयावर मतप्रदर्शन करण्याची माझी फार इच्छा नव्हती. वर झालेली आकलनरहीत, निरर्थक चिखलफेकही नवीन नाही; नेहेमीप्रमाणे "चालू द्या" न म्हणता एक प्रतिसाद वाढवण्याबद्दल क्षमायाचना.)

तातडीने खोडसाळ.. :) धन्यवाद..!!! हे जर खोडसाळ तर मग याहून जास्त काय बोलावे.. बरंच झालं पूर्ण प्रतिसाद लिहीला नाही ते.

अर्थात याठिकाणी आईच्या जिवाला धोका अथवा प्रेग्नन्सीतील कॉम्प्लिकेशन्समुळे असा निर्णय घेणार्‍यांबाबत विधान नाहीये हे स्पष्ट करु इच्छितो.. बाकी आपापलं मत.

मी हा प्रश्न वेगळ्या कंटेक्स्टमध्ये विचारला होता.

जर ती प्रत (आधीच्या प्रतिसादात पत असं टंकलं गेलं) क्वालिटी ऑफ लाइफ चांगली नसेल आणि तरी त्याला जगवण्याचा अट्टाहास असेल तर वृद्धांना दयामरण देणे एकदमच गैरलागू होऊन जाते.

पहिल्या काही महिन्यात जेव्हा ते अर्भक त्या स्त्रीचे अंगच असल्यासारखे आहे, तेव्हा तिच्या एकट्याचा अधिकार हवा.
जेव्हा अर्भकाचे रुपांतर आईशिवाय जगु शकेल अश्या स्थितीला पोचते तेव्हा त्याचा जन्म झाल्यावर त्याचे उत्तरदायित्त्व असणार्‍या दोघांकडे त्याच्या 'पालकत्त्वा' संबंधीचे अधिकार हवेत (नी जबाबदारीही!). त्या सुरुवातीच्या काळानंतर त्याचा खून/वध करायचे अधिकार तर आई, वडिल, डॉक्टर कोणालाही असु नयेत.

बाळ आईशिवाय जिवंत राहू शकत असल्यास आणि आईला ते नको असल्यास तरीही त्याला जन्म द्यावा आणि आईला त्याचे पालन-पोषण करण्याची सक्ती करावी असे म्हणायचे आहे काय? नसल्यास अशा मुलांच्या संगोपनाची जबाबदारी कोण घेणार?

जबाबदारी हवी आहे की नाही यावर विचार करायला पहिले काही महिने आहेत.
जन्मानंतर किंवा शेवटाल्या २-३ महिन्यांत उपरती झाली तर पालक या नात्याने त्याची योग्य सोय करून देण्याची जबाबदारी पालकांची असेल/असावी (उदा. कोणी दत्तक घेतेय का पाहणे, कोणाकडे सांभाळ करण्यासाठी ठेवणे, एखादी संस्था शोधणे इत्यादी). जोवर तसे कोणी मिळत नाही तोवर मुल सज्ञान होईपर्यंत पालकांवर त्या अर्भकाच्या पालनाची सक्ती असावी. (अशा विचारांचे अनेक पालक झाले, तर बहुमताचा सरकारवर दबाव वाढवून सरकारतर्फे अशा केअर टेकर गृहांची निर्मिती होऊ ही शकते. मात्र ते सरकारचे कर्तव्य नाही.)

बाळ सव्यंग जन्मल्यास आणि पुढे त्याला आणि विशेषतः अव्यंग आई-वडिलांना त्याचा आयुष्यभर त्रास होणार आहे हे दिसत असताना बाळाचे जीवन संपवण्याचा अधिकार आईला (आणि अव्यंग असतं तर पालनाची जबाबदारी घेण्याची तयारी असेल तर वडिलांना) का असू नये?

बाळातील बहुतेक व्यंग पहिल्या पाच ते सहा महिन्यात समजतात. तरीही ते नाही समजले व सव्यंग मूल जन्माला आले तरी त्याची जबाबदारी पालकांनीच घेणे सक्तीचे असावे. (अर्थात जोवर अन्य सोय पालक करू शकत नाहीत तोवर). लग्न करण्याप्रमाणे मूल जन्माला घालणे ही कंट्रोल्ड क्रिया आहे. त्याचे फायदे आहेत तशा रिस्कही आहेतच. हे धोके व फायदे दोन्ही लक्षात घेऊनच मुल जन्माला घालायचे की नाही याचे आपल्यापुरते गणित मांडणे योग्य.

असं मूल जगवल्यावर आणि कळतं झाल्यावर "आई तू मला असं वाईट आयुष्य का दिलंस?" असं म्हणून आईला दोष देऊ लागल्यास काय उत्तर द्यावे?

आपल्या पाल्याशी कसा संवाद ठेवावा हा ज्या त्या पालकांचा प्रश्न आहे. त्याचे एक असे उत्तर असु शकत नाही.

=====

याच बरोबर सज्ञान व्यक्तीचा आपल्या जीवावर पूर्ण अधिकार असावा असेही माझे मत आहे. वरील केसमध्ये मुल १८ वर्षाचे झाल्यावर त्याने "आई तू मला असं वाईट आयुष्य का दिलंस?" किंवा "बाबा तू मला असं वाईट आयुष्य का दिलंस?" असा प्रश्न विचारल्यास १८ वर्षानंतर हे आयुष्य जगायचं की नाही हे तुला तुझं ठरवायचं आहे" हे उत्तर देता आले पाहिजे

जोपर्यंत तो आईच्या शरीरात आहे तोपर्यंत फक्त आईचा हक्क.

Physical location and physical relation in themselves should not constitute sufficient and complete reasons to assign all rights to object in consideration.
उदाहरणार्थ, मी तुम्हाला माझा मोबाईल तुमच्या फ्लॅटमधे चार्ज करायला दिला तर तो तुमच्या ताब्यात असेपर्यंत तुम्ही त्याचे काहीही करणार का?

याच्याशीच असहमती दर्शवली आहे. परतपरत तेच सांगणं होतय पण तरी सांगते. गर्भ आईशिवाय जगू शकेल अशा वयाचा झाला की लगेच त्याच्यावर वडिलांचादेखील हक्क निर्माण होतो हे अमान्य आहे. जोपर्यंत तो आईच्या शरीरात आहे तोपर्यंत फक्त आईचा हक्क.

यात दोन टप्पे आहेत

जेव्हा अर्भक आईच्या पोटात आहे आणि बाहेर आल्यास तिच्या शिवाय जगू शकते (मात्र सध्या आत आहे) तेव्हा माझ्या मते त्या अर्भकाच्या जीवावर कोणाचाही अधिकार नाही. (आईचाही नाही) अर्थात त्याला मारण्याचे एकटी आई (किंवा कोणीच) ठरवू शकत नाही.

जेव्हा अर्भक आईच्या पोटात आहे आणि बाहेर आल्यास तिच्या शिवाय जगू शकते नी त्या अर्भकाला "वेळेआधी" सिझर वगैरे करून बाहेर आणून बाहेर जगवायचे ठरवायचे आहे तर वडीलांची परवानगी आवश्यक आहे कारण बाहेर जगवण्याची जबाबदारी एकट्या आईची नाही व म्हणूनच त्याबद्दलचा निर्णय घेण्याचा हक्कही

यात नक्की असहमती कुठे आहे?

बाळातील बहुतेक व्यंग पहिल्या पाच ते सहा महिन्यात समजतात. >> नक्की का? ऑटीझम लक्षात यायला २-२.५वर्ष लागतात ना?

बहुतेक म्हटले आहे. शिवाय ऑटिझम असलेल्या बालकालाही पालकांनी मारू नये असे वाटते.
आर्थिकदृष्ट्या शक्य नसेल तर मदत करणारी एखादी संस्था शोधावी किंवा काही संस्था अश्या बालकांना सांभाळतात तसे करावे.

बाकी सव्यंग मुलाबद्दलचे मतांतर समजू शकतो. त्याबद्दल माझे मत दोलायमान होत असते. यावर माझे मत क्रिस्टलाईज व्हायला अधिक चर्चेची आवश्यकता आहे हे पुन्हा एकवार जाणवले. (आभार ननि, टिंकू)

सहमत आहे, पण पार्शली. मूल होऊ देण्याचा निर्णय त्या जोडप्यानी एकमतानेच घेतलेला असल्यास; एकदा मीटर पडलं, की त्या जन्माला येणाऱ्या/आलेल्या बाळासंदर्भातचे सर्व मोठे निर्णय एकमतानेच हवेत.
बाकी व्यंगाबद्दलचा मुद्दा, प्रॅक्टिकली विचार करता एकदम मान्य. पण ठीके.. नुसत्या मान्य करायला नी पटवून घ्यायला बऱ्याच गोष्टी सोप्याच असतात.

एकदम सुरुवातीपासून बघू.

• मूल कन्सीव्ह करायचे की नाही, हा अधिकार फक्त स्त्रीला हवा.
• आज इच्छा नाही म्हणून संभोग नाकारण्याचा अधिकार स्त्री आणि पुरुष दोघांना हवा.
• पुरुषाने निरोध वगैरे नियोजनाची साधने वापरली नाहीत, तर संभोग नाकारण्याचा अधिकार स्त्रीला हवा.
• पिल्स वगैरे प्रकाराने संततीनियमन करण्याचा अधिकार स्त्रीला हवा.
• गर्भवती राहिल्यास अबॉर्शनचा अधिकार फक्त स्त्रीला हवा. (पुरुषाचे मत न विचारता).
• पुरुषाला मूल नको आहे, पण स्त्रीला ते मूल हवे आहे अशी स्थिती असेल तर मूल होऊ द्यावे, हा अधिकार स्त्रीला हवा. मात्र अशा परिस्थितीत मुलाच्या पालनपोषण करण्याची जबाबदारी मी अजिबात घेणार नाही, हा अधिकार पुरुषाला हवा.
• मूल जन्माला येईपर्यंत मुलाबाबत निर्णय घेण्याचा अधिकार स्त्रीला हवा. (यात ऑटिझम, मतीमंद मूल वगैरे प्रकार आले).
• मूल झाल्यावर नाव काय ठेवायचे, हा अधिकार स्त्रीला हवा.
• गर्भवती असताना आईच्या जिवाला धोका असेल, तर तिचा जीव वाचवावा की बाळाचा जीव वाचवावा, हा अधिकार फक्त स्त्रीला हवा (जर आई निर्णय घेण्यायोग्य असेल तर, उदा. कोमामध्ये नसेल तर). जर आई असा निर्णय घेण्याच्या स्थितीत नसेल आणि जर तिने मेडिकल पॉवर ऑफ अटॉर्नी नवर्‍याच्या/बॉयफ्रेंडच्या नावाने दिली असेल तर असा निर्णय नवर्‍याने/बॉयफ्रेंडने घ्यावा. जर परिस्थिती तशी नसेल (उदा.अपघात) किंवा मेडिकल पॉवर ऑफ अटॉर्नी दिली नसेल तर डॉक्टरने (पर्यायाने सरकारने) त्या बाळाला जन्मास घालण्याचा प्रयत्न करावा.
• बाळाचा जन्म झाला की आई आणि वडील या दोघांचा समान अधिकार असावा आणि सरकारने त्यात हस्तक्षेप करू नये. अपवादः बाळाच्या जिवाला धोका असेल तर. अश्या वेळी बाळाला १ व्यक्ती (human being) आणि नागरिक म्हणून सरकारने बाळाच्या रक्षणासाठी प्रयत्न करावेत.
• मूल सज्ञान (१८ वर्षे) झाले, की केवळ त्याला/तिलाच स्वतःविषयी निर्णय घ्यायचा अधिकार असावा. (अपवादः मूल १८ वर्षाचे झाले तरी ते पालकांवर अवलंबून असेल तर तेव्हा आई आणि वडील या दोघांचा समान अधिकार असावा. सरकारने त्यात हस्तक्षेप करू नये.)

हे कधी होइल असे वाटत नाही पण अॅटलीस्ट पहिली अपेक्षातरी डोळे मिटायच्या आत पुर्ण झाली तर आनंद होइल.

डोळे मिटायच्या आत अमेरिकेला आलात तर अपेक्षा पूर्ण होईल.

ओके

१८ नंतर मतदान करता येतं हे कसं ठरवलं गेलं? साधारण ७ वर्षांचं झाल्यावर मुलांना स्वतःचं स्वतंत्र व्यक्तिमत्त्व येतं असं चाईल्ड सायकॉलॉजिस्ट्स म्हणतात असे ऐकून आहे.

वाह

पण हा शेर भारतातलाच असावा.

उलट आहे. स्त्रीवाद्यांमधल्या गब्बरसिंगांना प्रीएम्प्ट करण्यासाठी आहे.

थत्तेंशेजारी बांधला गब्बर, वाण नाही पण...

अधोरेखित शब्दास आक्षेप.

लिबर्टेरियन असा क्लेम करणार्‍यांना उद्देशून तरी "बांधला" हा शब्द नका हो वापरू. (तो क्लेम खरा खोटा देव जाणे....)

गोष्ट मी ही वाचलीय पण ही चर्चा जास्तच त्रासदायक होतेय. (अगदी मी भाग घेत नसले तरी)
बाय द वे, गप्प बस हा प्रतिसाद मनोबाला होता. अजोंना नाही. तो त्यांच्या प्रतिसादापुढे आलाय म्हणून स्पष्ट केलं

हा प्रतिसाद माझ्या शंकेला बायपास करणारा वाटला.
बाळाला मारायचा अधिकार हवा, तर मग मेलेल्या/मारलेल्या बाळाला खायचा अधिकार का नको ?
किंबहुना, मारण्यासआठीच, विक्रीसाठीच बाळं जन्माला घालणं का नको ?
मोअर स्पेसिफिकली, पालकांपैकी एखाद्याला त्या बाळाला मारुन टाकून मग खाण्यापेक्षा जिवंतपणीच लचके तोडत तोडत लुसलुशीत मांस खायचं असल्यास हरकत काय आहे ?