Skip to main content

'ऐसी अक्षरे'ला खास दिवाळी भेट - मोरा गोरा अंग...

राम राम मंडळी,

'ऐसि अक्षरे'च्या सर्व सभासदांना, संपादक-चालक-मालक वर्गाला व सर्व वाचकांना दिवाळीच्या मन:पूर्वक शुभेच्छा..! नुकतंच हे संस्थळ सुरू झालं आहे त्याबद्दल सर्व संबंधितांचं मनापसून अभिनंदन व माझ्या एका अत्यंत आवडत्या गाण्याचं रसग्रहण या संस्थळास दिवाळीनिमित्त सादर भेट करतो..

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

(टिंगल-औक्षण करून...)

कोळी माशी पकडायला जाळं विणतो. आणि वाट बघत बसतो. बराच काळ त्या जाळ्यावर काही हालचाल झाली नाही की कंटाळतो, पेंगतो आणि जांभया देतो. अचानक कधीतरी त्याला खडबडून जाग येते, कारण त्या जाळ्यावर थरथर जाणवते. सावज जाळ्याला चिकटलं आहे हे लक्षात येतं. कवितांचं विडंबन करणाऱ्यांची स्थितीही काहीशी अशीच कोळ्यासारखी असते.... या विडंबनासाठीची माशी. (प्राजुताईंनी हलकेच घ्यावे ही विनंती)

रंगित पहिले कडवे घेउन
कविता अवतरली..
अलगद नाजुक, जालावरती
चाहुल थरथरली..

जागे झाले आय्डी, पाहुन
माशी जणु कोळी
चोळत डोळे देत जांभई
आले अन् जाली

दिवाळीच्या शुभेच्छा!

दिवाळीत आपण सहृदांना शुभेच्छा देतो, भेटकार्डं पाठवतो. स्वतः बनवून भेटकार्ड पाठवण्यात एक वेगळाच आनंदही असतो. दिवाळीचा मुहुर्त आणि 'ऐसीअक्षरे'चे उद्घाटन या निमित्त ऐसीअक्षरेच्या सभासदांना माझ्या शुभेच्छा खालील भेटकार्डासोबत देत आहे. दिवाळीच्या पहिल्या दिवसाचा मावळतीचा सुर्य मी निवडला आहे.

मोठ्या आकारात पहायचे असेल तर इथे पहा.
भेडकार्डं कसं वाटलं ते जरूर कळवा...

तांत्रिक माहिती,
निकॉन डी ५१००,
सनसेट मोड, आयएसओ १००.

रेषेवरची अक्षरे दिवाळी २०११: अंक चौथा

मंडळी,

सलग चौथ्या वर्षी ’रेषेवरची अक्षरे’च्या अंकासह तुमच्या भेटीला येताना आनंद तर वाटतो आहेच, खेरीज थोडा अभिमान आणि जबाबदारीही.

इथे ’रेषेवरची अक्षरे २०११’चा अंक ब्लॉगवर आणि पीडीएफमध्येही उपलब्ध आहे.

दर वर्षीपेक्षा तिपटीनं ब्लॉग वाचूनही संकलित साहित्याचा भाग मात्र संख्येनं आणि दर्जानंही आहे तिथेच आहे, याची खंत आहेच. पण ब्लॉगरांकडून नवं काही लिहून घेण्याचा प्रयोग यंदा यशस्वी झाला आणि ’लैंगिकता आणि मी’ यासारख्या अनवट विषयावरचं साहित्य अंकात सामील करता आलं, त्याचा आनंदही आहे.

नासिक लेणी (पांडवलेणी)

सालाहण कुले कन्हे राजिनि नासिककेन
सातवाहन घराण्यातील तिसरा राजा कृष्ण सातवाहन (सिमुक सातवाहनाचा भाऊ) याचा हा नासिकचा उल्लेख असणारा सर्वात जुना ज्ञात शिलालेख. हा आहे पांडवलेणीतील १४ व्या क्रमांकाच्या लेणीत. जवळजवळ २२०० वर्ष जुना, नासिकचे प्राचीनत्व सिद्ध करणारा.

सौदा - भाग ३

सौदा - भाग १
सौदा - भाग २

"विक्रम, अरे तो ताईत का नाही तुझ्या गळ्यात?" विक्रमच्या गळ्यात ताईत न दिसल्याने कुतूहलाने अनघाने विचारलं.

"अगं त्या ताईताने त्याचं काम केलं आहे. आता त्याची गरज नाही. जे साध्य करायचं होतं ते साध्य केलं ना मी. आता फक्त परतफेड करायची आहे. तू झोप. कशाला नसती काळजी करतेस. नाहीतरी तुझा विश्वास नाहीच ना अशा गोष्टींवर. झोप हं आणि कसलीतरी भलती स्वप्नं बघू नकोस प्लीज." विक्रमने तिच्या अंगावरची चादर सारखी केली आणि अनघानेही पुढे काही न बोलता डोळे मिटले.

ग्रिव्हन्स डे

ऑफिसमध्ये बसण्यापेक्षा फिल्डवर जायला कलेक्टरांना आवडे. कमी वेळात जास्तीत जास्त गोष्टी समजून घेण्याचा खात्रीशीर मार्ग! आणि जिल्हा हा नकाशात बघण्यापेक्षा प्रत्यक्ष पाहिलेला केंव्हाही चांगला.

आज दिवाळी आहे....

आज दिवाळी आहे....

आजकाल फक्त वेगाला मह्त्त्व ;
एका क्लिकसरशी
इकडून तिकडे जाते
हवी तेवढी माहिती

मीही बरच काही पाठवते
मनात जपलेल..सातासमुद्रापलिकडे
लाईट नसतील
मोबाईलची बॅटरी चार्जड नसेल
वेळ मिळाला नसेल..
हे सर्व गृहित धरूनच

त्रास या गोष्टींचा होत नाही..
खर दु:ख होत ते मनाच दार
कितीही वेगान आणि
अनेक धडका मारल्या तरी
उघडता आल नाही याच!

आज दिवाळी आहे..
म्हणून फोन करायला हवा
कारण म्हणून किमान
फटाक्यामुळे ऐकू आल नाही
अस खर तर कुणी बोलेल!

मांगल्याचे औक्षण करूनी

ही कविता आजच इतरही संस्थळावर मी प्रकाशीत केलेली आहे. इतर ठिकाणी प्रकाशित साहित्य इथे चालणार नसेल तर संपादकांची/ संचालकांनी ही कविता काढून टाकल्यास माझी हरकत नाही.
सर्वांना दिवाळीच्या खूप सार्‍या शुभेच्छा!


मेंदी भरले पाऊल घेऊन
पहाट अवतरली..
अलगद नाजूक, धरतीवरती
चाहूल थरथरली..

जागी झाली सृष्टी सारी
ऐकून भूपाळी
निळेजांभळे क्षितिज तेव्हा
झाले सोनसळी

क्षितिजावरती डोकावुनीया
हळूच तो हसला
आळसावल्या चराचराला
सूरही गवसला

लगबग झाली दहादिशांतुन
तया पाहण्याला
ओलेत्याने सज्ज जाहल्या
जणू स्वागताला

धरतीवरती शिंपण झाले
सडा रांगोळ्यांचे

बंदा आणि खुर्दा - 1 : सबनीस!

(काही माणसं अशीच भेटतात. क्षणीक म्हणा किंवा दूरगामी म्हणा, पण प्रभाव टाकून जातात. त्या माणसांचं जागोजागच्या सामाजिक व्यवहारांमध्ये एखादं छोटंसं योगदान असतं. पण त्यासंदर्भातील बातम्यांपलीकडं त्यांचं व्यक्तिमत्त्व समोर येतंच असं नाही. किंबहुना बातम्यांतील नोंदींपलीकडं ते येत नसतंच. अशीच ही काही माणसं. वेगवेगळ्या संदर्भात प्रत्यक्ष भेटलेली. आजही आपल्या सभोवताली कुठं ना कुठं असणारी. त्यांचं योगदान बंद्या रुपयासारखं आणि तेवढंच असेल, एरवी ही माणसं खुर्द्यातच गणली जातील. पण, ती आहेत, इतकंच या लेखमालेसाठी पुरेसं आहे.)

---