आयुष्य
अंधारातल्या अंधारात सतत पळत राहतं आयुष्य
वास्तवाची झोप घेत स्वप्ने गिळत राहतं आयुष्य
सागराच्या लाटांवर हिंदकळत बुडत राहतं आयुष्य
झोंबणार्या गार वार्यात कुडकुडत बसतं आयुष्य
घोंगावणार्या वादळात भरकटत जातं आयुष्य
बांधलेल्या पाळीव प्राण्यासारखं गुरगुरतं आयुष्य
थेंबभर पाण्यासाठी रोज व्याकुळ होतं आयुष्य
भेगाळलेल्या भुईखाली दडून जातं आयुष्य
मुंगी होऊन साखरदाणा टिपत राहतं आयुष्य
कणभर प्रेमासाठी तेच झुरत राहतं आयुष्य
तोतया माझाच बनून फसवित राहतं आयुष्य
माझेच ते तरीही मला वापरीत राहतं आयुष्य
अंधारातल्या अंधारात सतत पळत राहतं आयुष्य
वास्तवाची झोप घेत स्वप्ने गिळत राहतं आयुष्य
प्रतिक्रिया
आयुष्याच आणखी एक वास्तव वर्णन
आयुष्याच आणखी एक वास्तव वर्णन ... पण या वास्तवाला आणखीही काही पदर असता आशेचे, आनंदाचे, स्वप्नांचे. फक्त दु:खच असत तर त्या ओझ्याखाली आपण मेलोच असतो कधीचेच!!
***
अब्द शब्द
कांदेपोहे
"आयुष्य हे चुलीवरल्या कढईतले कांदेपोहे!" आठवल!
कविता आवडली
- ऋ
-------
लव्ह अॅड लेट लव्ह!
माझेच ते तरीही मला वापरीत
ही ओळ आवडली.
पळत राहतं आयुष्य वगैरे पेक्षा पळतं आयुष्य वगैरे शब्दप्रयोग केला असता तर?
शिवाय वास्तवाची झोप सारखंच लाटा, वारं वगैरे रुपक म्हणून वापरलं असतं तर?