लैंगिकता आणि संबंधित प्रश्न
भिन्नलैंगिकता सोडून इतर सगळ्या गोष्टी बेकायदेशीर, अनैसर्गिक, अनारोग्यकारक आहेत की नाही, या विषयावर पुरेशी चर्चा / हाणामार्या / बाचाबाची होते. पण त्या गदारोळात इतर संबंधित प्रश्नांवर चर्चा होत नाही. त्या प्रश्नांवर चर्चा करण्यासाठी हा धागा काढला आहे.
खालचे प्रश्न उपयुक्त ठरावेतः
१. तुमच्या आजूबाजूला कुणी क्लोजेटेड व्यक्ती आहेत का? त्यांना कोणत्या दबावाला सामोरं जावं लागतं? समाजाचं तर चुकतंच. पण ते एक असो, या व्यक्तींच नक्की काय चुकतं?
२. वंशसातत्य - कौटुंबिक आयुष्य - जबाबदार्या आणि नातेसंबंध या बाबतीतले प्रश्न अशा व्यक्तींना सतावतात का? त्यावर मात करण्याचे कोणते मार्ग उपलब्ध आहेत?
३. अशा व्यक्तींनी सामाजिक दबावापोटी त्यांच्या जोडीदारांची फसवणूक केल्यास त्यात त्या व्यक्तीचा कितपत दोष मानावा?
४. लैंगिकताविषयक प्रश्न हे कितपत महत्त्वाचे मानावेत? एकूण सामाजिक प्रश्नांत त्यांना किती जागा/पैसा/समर्थन मिळावं?
अर्थातच या प्रश्नांखेरीज इतरही अनेक मुद्दे-उपमुद्दे निघू शकतात आणि त्यांचं स्वागत आहे. मात्र 'हे बेकायदेशीर / अनैसर्गिक / अनारोग्यकारक / अपायकारक / अपंगत्वनिदर्शक आहे'छाप मुद्द्यांबाबत दुर्लक्ष / अपमान / अनुल्लेख संभवू शकतो.
फक्त LGBT बद्दल चर्चा
फक्त LGBT बद्दल चर्चा अपेक्षीत आहे का?
आतापर्यंत मी जेवढ्यांना भेटलेय त्यांच्याशी लैंगिकतेबद्दलच्या गप्पा कधी झाल्या नाहीत. त्यामुळे ते क्लोजेट होते का कल्पना नाही. पण हां भिन्नलैंगिक व्यक्तींच्या आयुष्यातल्या काही प्रॉब्लेमना नक्कीच सेक्शुअल फ्रस्ट्रेशनशी जोडता येइल.
छे छे. व्हॉट्सॅपवर चर्चा चालू
छे छे. व्हॉट्सॅपवर चर्चा चालू होती. तिथे टंकणे फारच त्रासाचे होऊ लागले म्हणून इथे धड धागा काढला. 'बंदी आणा'छाप प्रतिक्रिया सोडून इतर कुठल्याही दिशेला चर्चा गेली तरी अजिबात वाईट वाटणार नाही.
-मेघना भुस्कुटे
***********
तुन्द हैं शोले, सुर्ख है आहन
माझ्या अतिशय जवळच्या
माझ्या अतिशय जवळच्या नात्यातील एक व्यक्ती समलैंगिक असावी असा मला संशय आहे. ती व्यक्ती आता हयात नाही. पण तिने शेवटपर्यंत लग्न केले नाही. अकाली मृत्यू आला म्हणून सुटली असं म्हणू शकतो आपण. आजही, इतक्या वर्षांनंतर, त्या व्यक्तीचा विषय निघाला की घरात एक अबोल अस्वस्थता जाणवते. तेवढ्यावरून सामाजिक ताणांचा किंचित अंदाज येतो मला.
१. तुमच्या आजूबाजूला कुणी क्लोजेटेड व्यक्ती आहेत का? त्यांना कोणत्या दबावाला सामोरं जावं लागतं? समाजाचं तर चुकतंच. पण ते एक असो, या व्यक्तींच नक्की काय चुकतं?
सध्या तरी नाही. पण वर म्हणालं तसं दबावाची कल्पना करू शकतो थोडीशी. लहानपणी त्या व्यक्तीच्या संदर्भातली (ती जिवंत असताना) मोठ्यांची संभाषणं आज अंधुकपणे आठवतात. त्यातले ते आडून आडून बोलले गेलेले शब्द वगैरे अस्पष्टसे आठवतात. घरात काय वादळ झाले असेल त्याची कल्पना करू शकतो. अर्थात, हे सगळं माझं इमॅजिनेशनही असेल. कारण या विषयावर आईबाबांशी थेट काही बोलायची माझी आजही तयारी नाही. (त्यांना ऑकवर्ड होईल म्हणून).
२. वंशसातत्य - कौटुंबिक आयुष्य - जबाबदार्या आणि नातेसंबंध या बाबतीतले प्रश्न अशा व्यक्तींना सतावतात का? त्यावर मात करण्याचे कोणते मार्ग उपलब्ध आहेत?
कौटुंबिक आयुष्य वगैरे भावनिक गरज आहे. आणि कौटुंबिक आयुष्य या शब्दप्रयोगात मूल असणे हे गृहितक असेल तर तशी भावनाही असेलच. लैंगिक गरजा आणि वात्सल्य इ. या वेगवेगळ्या भावना आहेत असे वाटते. वंशसातत्य वगैरे संकल्पना जैविक असल्या किंवा उत्क्रांतीमधून येत असल्या तरी लैंगिक ओरिएंटेशन इतके प्रबळ असावे की केवळ वंशसातत्यापायी कोणी त्या लैंगिक भावनांशी तडजोड करू शकेल असे वाटत नाही. आधी लैंगिक भावनेचे शमन व नंतर इतर सगळ्या प्रेरणा असा प्राधान्यक्रम असतो असे वाटते.
३. अशा व्यक्तींनी सामाजिक दबावापोटी त्यांच्या जोडीदारांची फसवणूक केल्यास त्यात त्या व्यक्तीचा कितपत दोष मानावा?
म्हणलं तर दोष आहेच. पण सामाजिक दबाव झुगारणे हे प्रत्येकालाच शक्य होते असे नाही. त्यामुळे समाजाचाही दोष आहेच. आणि माझ्या मते समाजाचा दोष जास्त. अशा लोकांना सामावून घेणे, समजून घेणे हे समाजाचे कर्तव्य आहे. एक लैंगिक भावना ’सर्वमान्य’ भावनेपेक्षा वेगळी आहे ही बाब सोडली तर बाकीचे काहीच बदलत नसते. पौर्वात्य समाजांमध्ये बव्हंशी समजुतदारपणा आढळूनही येतो. अब्राहामिक धर्मांमध्ये मात्र लैंगिकता हा धार्मिक ’डूज / डोन्ट्स’चा एक महत्त्वाचा पैलू आहे. तो प्रभाव जगभर पसरला आहे यात संशय वाटत नाही.
४. लैंगिकताविषयक प्रश्न हे कितपत महत्त्वाचे मानावेत? एकूण सामाजिक प्रश्नांत त्यांना किती जागा/पैसा/समर्थन मिळावं?
माणसाच्या ज्या काही मूलभूत गरजा आहेत त्यात लैंगिक भावनांचे शमन ही अतिशय अतिशय अतिशय महत्त्वाची गरज आहे. या बाबतीत एखद्या व्यक्तीची गरज सर्वमान्य निकषांपेक्षा वेगळी असेल तर तिचाही विचार होणे गरजेचे आहे. (अर्थात, माझ्या इच्छा पूर्ण करण्याकरता इतरांवर बळजबरी करता येणार नाही हा समाजाच्या मूलभूत नियमांपैकी एक नियम पाळूनच). समाजात असे लोक कितीही अल्पसंख्य असले तरी त्यांच्या गरजांना बहुसंख्यांच्या गरजांना जेवढे समर्थन मिळते त्याच्याच बरोबरीने बघितले गेले पाहिजे.
(घाईघाईत लिहिले आहे.)
बिपिन कार्यकर्ते
माझी उत्तरं
१. तुमच्या आजूबाजूला कुणी क्लोजेटेड व्यक्ती आहेत का? त्यांना कोणत्या दबावाला सामोरं जावं लागतं? समाजाचं तर चुकतंच. पण ते एक असो, या व्यक्तींच नक्की काय चुकतं?
हो आहेत. त्यांचे दबाव हे प्रामुख्यानं विवाहाशी निगडित असलेले पाहिले आहेत.
२. वंशसातत्य - कौटुंबिक आयुष्य - जबाबदार्या आणि नातेसंबंध या बाबतीतले प्रश्न अशा व्यक्तींना सतावतात का? त्यावर मात करण्याचे कोणते मार्ग उपलब्ध आहेत?
भारतासारख्या दणकट कुटुंबव्यवस्थेच्या देशात चांगलेच सतावतात. स्पष्टच सांगायचं तर भारतातले क्लोजेटेड लोक बहुतांश लग्न करतात. ह्यातून पुष्कळ समस्या उद्भवतात. जोडीदारात लैंगिक रस नसतानाही त्याच्या/तिच्याशी रत व्हावं लागणं, छुपेपणानं विवाहबाह्य संबंध ठेवणं, लपवाछपवी उघड होणार नाही ह्याची काळजी घेणं, जोडीदाराला/मुलांना एच.आय.व्ही. संक्रमण होणं वगैरे. माझ्या ओळखीतला एक प्रसंग - एक क्लोजेटेड इसम आहे. त्याचा एक घटस्फोट झालेला आहे. पुन्हा लग्न करण्यासाठी त्याच्या घरचे लोक स्थळं शोधत होते. करिअर/घर/रूप वगैरे मुद्दे पाहिले तर तो 'प्राईझ कॅच' होता. माझ्याच परिचयातल्या एका बाईनं तिच्या परिचयातल्या एका मुलीसाठी 'स्थळ' म्हणून मला त्याच्याविषयी विचारलं. आता इथे मी काय करायला हवं? तो क्लोजेटेड आहे आणि त्याला पुन्हा लग्न करायची इच्छा आहे म्हणून गप्प बसावं की आणखी एका (अनोळखी आणि) निरपराध मुलीचं आयुष्य बरबाद होऊ नये म्हणून माझ्या परिचयातल्या व्यक्तीला 'आऊट' करावं?
३. अशा व्यक्तींनी सामाजिक दबावापोटी त्यांच्या जोडीदारांची फसवणूक केल्यास त्यात त्या व्यक्तीचा कितपत दोष मानावा?
शरीरसंबंधांच्या बाबतीत जोडीदाराशी एकनिष्ठ असण्याचा विवाहसंस्थेतला आग्रह मला पटत नाही. म्हणून ह्या प्रश्नाचं उत्तर द्यायला कदाचित मी नालायक आहे.
४. लैंगिकताविषयक प्रश्न हे कितपत महत्त्वाचे मानावेत? एकूण सामाजिक प्रश्नांत त्यांना किती जागा/पैसा/समर्थन मिळावं?
हे प्रश्न व्यक्तिगत आयुष्यात अनेकांसाठी महत्त्वाचे असतात. त्यामुळे त्यांना सामाजिक महत्त्व आहे. त्यांची कुचंबणा होऊ नये आणि खुली चर्चा व्हावी इतपत जागा/पैसा/समर्थन असावं.
- चिंतातुर जंतू
"ही जीवांची इतकी गरदी जगात आहे का रास्त |
भरती मूर्खांचीच होत ना?" "एक तूच होसी ज्यास्त" ||
१. तुमच्या आजूबाजूला कुणी
१. तुमच्या आजूबाजूला कुणी क्लोजेटेड व्यक्ती आहेत का? त्यांना कोणत्या दबावाला सामोरं जावं लागतं? समाजाचं तर चुकतंच. पण ते एक असो, या व्यक्तींच नक्की काय चुकतं?
माझ्या पाहण्यात आहेत. समाज ह सगळ्यात मोठा दबावगट. मग लग्न-मुले हे ओघाने आलंच. त्यातच आपण समलैंगिक असणं हे मान्य करण्याचं धाडस नसतं. आपण कशा प्रकारची नोकरी करतो यावरही ते अवलंबून असावं असं वाटतं. उद्या माझ्या अभियांत्रिकी महाविद्यालयातले कुणी शिक्षक्/शिक्षिका समलैंगिक आहेत हे कळाल्यान्ंतर सहकारी आणि विद्यार्थ्यांची काय प्रतिक्रिया१ असेल हे सांगता येणं अवघड आहे. त्यामुळं अशा प्रकारच्या नोकरीव्यवसायातले लोक उघडपणे मान्य करतील का हा प्रश्नच आहे. नसेल तरी मग लोकांच्या लग्न-मुलं-नातेसंबंध अशा भोचक प्रश्नांना वैतागून एकलकोंडे होण्याची शक्यताच अधिक. अर्थात ही क्लोजेटेड असण्याची कारणमीमांसा असू शकते.
'कमिंग आऊट ची गरजच काय?' हा एक प्रश्न उरतोच. कुणी लैंगिक दृष्ट्या कसं आहे हे मुद्दामहून का सांगावं असा एक सूर ऐकू येतो. मलाही एकेकाळी आपण आपल्यापुरते प्रामाणिक असलो की झालं असं वाटे. नुकत्याच अशा एका व्यक्तीसोबत बोलल्यानंतर कुणाला सांगण्याअगोदरची/ स्वतःला कळण्या आधीची घालमेल आणि घुसमट विचारात घेता आता खूप स्वतंत्र आणि हलकं वाटतंय असं सांगितलं. माझ्या मते तुम्ही उघडपणे मान्य करा अथवा न करा, पण स्वत:ची आणि इतरांची फसवणूक करू नका. माहित असतानाही लग्न करणे, मग घटस्फोट हा ही अजून कित्येक घरांत टॅबू आहे म्हणून नुसतीच फारकत घेणे किंवा एक लग्न सुरळीत चालवत ठेवून बाहेर समलिंगी पार्टनर असणे हे ही योग्य नाही. यात त्या लग्नातल्या जोडीदाराची फसवणूक आणि या विवाहबाह्य संबंधातल्या व्यक्तीची कुचंबणा फार वाईट रित्या होते. असं एक उदाहरण जवळून पाहात असल्याने फसवणूक करणारी संबंधित व्यक्ती समोर आल्यानंतर माझा तीळपापड होतो.२
२. वंशसातत्य - कौटुंबिक आयुष्य - जबाबदार्या आणि नातेसंबंध या बाबतीतले प्रश्न अशा व्यक्तींना सतावतात का? त्यावर मात करण्याचे कोणते मार्ग उपलब्ध आहेत?
यावर थेट संवाद नसल्याने वंस्शसातत्याबद्दल काही माहिती देऊ शकत नाही. कुटुंब म्हणजे सहजीवन घेतलं तर ती गरज प्रत्येकाचीच आहे. कदाचित एकत्र राहता आल्यास त्यांना आनंद होत असावा, तसे शक्य नसल्यास आणि दुसरी व्यक्ती वेळ देऊ शकत नसल्यास जे सामान्य जोडप्यात होते तशी भांडणं-कुरबुरीही होत असाव्यात. दोन्ही डगरींवर पाय ठेवणार्यांचे तर आणखीच हाल होत असावेत. स्वतः आपली लैंगिकता मान्य करणं आणि किमान कुटुंबासोबत शेअर करणं हे केल्यास जबरदस्तीची लग्ने/चर्चाविषय आणि तदनुषंगाने येणारे मानसिक त्रास वाचवता यावेत.
३. अशा व्यक्तींनी सामाजिक दबावापोटी त्यांच्या जोडीदारांची फसवणूक केल्यास त्यात त्या व्यक्तीचा कितपत दोष मानावा?
दोष हा आहेच. आपल्याकडे पुरूषप्रधान संस्कृतीत स्त्रियांचे एकून घेतले जात नाही, किमान लग्नाच्या बाबतीत. ते नाही केलं तर घरच्यांचा जीव टांगणीला लागतो. अशा वेळेस घरच्यांच्या दबावाला बळी पडून लग्न केल्यास त्या स्त्रीचा दोष आहे असे म्हणता येणार नाही. परंतु जिथे मुलाने त्याचे काही निर्णय घेतलेले खपवूनच घ्यावे लागतात अशा ठिकाणी आपली लैंगिकता माहित असताना केवळ समाज निंद्य ठरवणारी गोष्ट माझ्याकडे आहे हे उघडकीस येऊ नये म्हणून लग्न करणारी व्यक्ती खचितच अपराधी आहे. आणि त्यापलिकडे जाऊन दोन्ही प्रकारचे संबंध ठेवणारी तर आणखीच दोषी.
४. लैंगिकताविषयक प्रश्न हे कितपत महत्त्वाचे मानावेत? एकूण सामाजिक प्रश्नांत त्यांना किती जागा/पैसा/समर्थन मिळावं?
लैंगिक ही माणसाच्या मूलभूत गरजांपैकी आहे, तिला योग्य ते महत्व मिळावयास हवे. फक्त तसे करताना इतरांच्या भावना/गरजांचा बळी जाऊ नये, इतकंच.
१. एका कडक शिक्षिकेबद्दल 'यांच्या रात्रीच्या गरजा पूर्ण होत नसतील म्हणून येऊन आमच्यावर राग काढतात' अशी एक अर्थोअर्थी काहीही संबंध नसताना शिक्षकांच्या लैंगिकजीवनावरती केलेली टिप्पणी ऐकली होती. जर शिक्षक समलैंगिक आहेत हे कळाले तर असे विद्यार्थी पुढे काय म्हणतील याची कल्पना करत नाही.
२. तीळपापड हा पदार्थ खराच कुणी पाह्यला/खाल्ला आहे का? असल्यास फोटोसह पाककृती द्या.
-मस्त कलंदर
उदरभरण नोहे
किंवा एक लग्न सुरळीत चालवत
किंवा एक लग्न सुरळीत चालवत ठेवून बाहेर समलिंगी पार्टनर असणे हे ही योग्य नाही.
बायसेक्श्युअलिटी हे त्याचे नाव.
आदरपूर्वक असहमत.
यात खरं म्हंजे काही समस्या नसायला हवी. पत्नी ने दुसर्या स्त्री शी संबंध ठेवल्यास त्यातून वेगळ्या सुखाची अनुभूती मिळत असल्याने (की जे पती देऊच शकत नाही) हे अयोग्य नसावे. पती ने दुसर्या पुरुषाशी संबंध ठेवल्यास त्यातून वेगळ्या सुखाची अनुभूती मिळत असल्याने (की जे पत्नी देऊच शकत नाही) हे अयोग्य नसावे. दोन्ही तून अनौरस संतती निर्माण होत नसल्याने "समाजधुरीणांनी" ट्याव ट्याव करू नये.
खरंतर एखाद्या व्यक्तीने कोणत्याही व कितीही सजीवांशी व/वा निर्जीवांशी कोणत्याही प्रकारचा सेक्श्युअल संबंध ठेवण्यात चूक काहीही नसावे. Let's bulldoze all morality pertaining to sexuality.
समस्या
माझ्यामते समस्या फक्त तेवढीच नाही, पण ते संबंधांपुरतं मर्यादित रहात नाही हि मुख्य समस्या आहे, लैंगिक संबंधातून प्रेमाचे संबंध तयार झाल्यास त्याचे परिणाम कौटुंबिक जिवनावर होऊ शकतात. त्याचबरोबर अधिक काळजी न घेतल्याने इतर काही आजार होण्याची शक्यता हेही कारण समस्या म्हणून पुरेसे आहे.
लैंगिक संबंधातून प्रेमाचे
लैंगिक संबंधातून प्रेमाचे संबंध तयार झाल्यास त्याचे परिणाम कौटुंबिक जिवनावर होऊ शकतात. त्याचबरोबर अधिक काळजी न घेतल्याने इतर काही आजार होण्याची शक्यता हेही कारण समस्या म्हणून पुरेसे आहे.
ambitiously excessively basic मुद्दे.
१) प्रेमाचे संबंध निर्माण झाल्यास त्यात समस्या नाही व नसायला हवी. आधीच जगात प्रेम नाही, स्वार्थीपणा आहे म्हणून आरडाओरडा चाललेला असतो. जिस्मानी तालूकात हे रुहावनी तालुकात पेक्षा नैतिक दृष्ट्या कनिष्ठ मानले जातात. व रुहावनी तालुकात हे उच्च मानले जातात. आता जिस्मानी तालुकात चे पर्यावसान म्हणून लोक प्रेम करतात तर काय प्रॉब्लेम आहे ? उदा. एखादा पुरुष प्रथम एखाद्या स्त्री च्या देहाकडे आकृष्ट झाला व नंतर तिच्या वर प्रेम करू लागला - तर - त्यात नेमकी समस्या काय आहे ??
२) हायजीन - मुद्दा मान्य आहे. सुयोग्य आहे. पण यावर आपण व्यवस्थित विचार करतो का हा प्रश्न आहे. प्रत्येक लैंगिक संबंध ठेवताना तत्पूर्वी आरोग्याची काळजी व्यक्तीने घ्यायची असते. लग्न करण्यापूर्वी आपण भावी जोडीदाराची वैद्यकीय तपासणी करतो का ?
शंका
विवाहाच्या कंत्राटामधे एकनिष्ठता अंतर्भुत असते, कंत्राट करताना तो क्लॉज परस्परसंमतीने वगळल्यास कोणाचीच हरकत नसावी. परस्परसंमतीही ओव्हररेटेड आहे काय?
सध्या आपण व्यवस्थित विचार करत नाही हि पळवाट होऊ शकते काय?
जेव्हा गर्भधारणेविरुद्ध व
जेव्हा गर्भधारणेविरुद्ध व रोगराईविरुद्ध प्रोटेक्शन नव्हते तेव्हा आपल्याला वारस देणारी व्यक्ती "शुद्ध" ठेवण्याच्या एकमेव उपायातून हे एकनिष्ठतेचे आर्काईक अवडंबर निर्माण झाले आहे.
अवांछित गर्भ वा रोग याविरुद्ध व्यवस्थित काळजी घेतल्यास त्यात काही वावगे असू नये.
हेटरोसेक्शुअल पुरुष व काही स्त्रियाही लैंगिक बाबतीत लग्नानंतर क्लॉजेटेड असू शकतात.
मुळात एकनिष्ठता आणि नीतिमत्तेचा प्रश्न खूप खोल आहे. किती व कशी संपत्ती कमवणे वगैरेच्या बाबतीत नैतिक नियम फारच सैल आहेत; याउलट संपत्तीच्या लोभातून आलेले लैंगिकतेच्या बाबतीतले नियम खूपच कडक आहेत.
हे उलटं असायला हवं, पण....
अवांछित गर्भ वा रोग याविरुद्ध
'काळजी' घ्यायची गरज नाही हे 'एक' (वन ऑफ दि) कारण विवाह करण्यामागे असते न?
अहो ते विवाहबाह्य संबंध
अहो ते विवाहबाह्य संबंध ठेवतानाबद्दल बोलताहेत बहुतेक
- ऋ
-------
लव्ह अॅड लेट लव्ह!
आजच्या काळात लग्नानंतरही
आजच्या काळात लग्नानंतरही अवांछित गर्भाबद्दलची काळजी घेणे चुकत नाहीच.
@निरंजन - आणि रोगाबद्दल? @ऋ
@निरंजन - आणि रोगाबद्दल?
@ऋ - मीही विवाहबाह्यसंबंधांबद्दल बोलतो आहे, त्यांची काळजी घ्यायची गरज नाही असे गृहितक विवाह कंत्राटात अंतर्भुत नसते काय?
थोडे पसरटपणे - विवाह करण्यामागे पार्टनरने संबंधांबाबत पुरेसा प्रामाणिकपणा दाखवावा हे एक प्रमुख कारण असते, प्रामाणिकपणा नसल्यास भविष्यातील आर्थिक/सामाजिक/वैयक्तिक परिस्थिती दुस्तर होऊ शकते, जर विवाह करुनही संबंधांबाबत काळजी घ्यावी लागत असल्यास विवाह करण्यातच अर्थ उरत नाही, त्यामुळे पॉलिगामी हि परस्परसंमतीनेच असावी असे मत मी गब्बर ह्यांच्या प्रतिसादाला प्रतिक्रीया देताना व्यकत केले होते.
विवाह करण्यामागे पार्टनरने
शारीरिकरीत्या एकनिष्ठ न राहताही प्रामाणिकपणा दाखवता येतो. तोच काही जणांसाठी जास्त महत्त्वाचा असतो. (किंबहुना एकनिष्ठा नसताही मोकळेपणाने सांगण्यालाच प्रामाणिकपणा म्हणता येईल असे अंमळ टारगटपणाने म्हणता येईल. ;-))
-मेघना भुस्कुटे
***********
तुन्द हैं शोले, सुर्ख है आहन
तेच ते
तेच ते परस्परसंमतीवाले, त्यांनाच ते महत्त्वाचे वाटेल न?
असा टारगट प्रामाणिकपणा एकदाच दाखवता येईल बहुदा.
असा टारगट प्रामाणिकपणा एकदाच
नाउ यू आर टेकिंग थिंग्स फॉर ग्रांटेड!
-मेघना भुस्कुटे
***********
तुन्द हैं शोले, सुर्ख है आहन
नाउ यू आर टेकिंग थिंग्स फॉर
एवढी शांत प्रतिक्रीया असेल पार्टनरची?!!! असं म्हणणारा पार्टनर नवरा असणार
चक. शांत प्रतिक्रिया नसेलही.
चक. शांत प्रतिक्रिया नसेलही. पण 'एकदाच' प्रामाणिकपणा दाखवता येईल म्हणजे लग्न मोडेल, असं तुम्ही गृहित धरताहात. लग्न मोडेलच असं काही नाही.
-मेघना भुस्कुटे
***********
तुन्द हैं शोले, सुर्ख है आहन
लग्न मोडेलच असं काही नाही.
अगदी अगदी. ऑनलाइन गेममध्ये तर नाहीच नाही.
माहिष्मती साम्राज्यं अस्माकं अजेयं
ऑनलाइन गेम म्हणजे?
ऑनलाइन गेम म्हणजे?
-मेघना भुस्कुटे
***********
तुन्द हैं शोले, सुर्ख है आहन
हायपोथेटिकल सिच्वेषण अशा
हायपोथेटिकल सिच्वेषण अशा अर्थी.
माहिष्मती साम्राज्यं अस्माकं अजेयं
नाही अरे, खरोखरच. नवराबायकोत
नाही अरे, खरोखरच. नवराबायकोत असल्या फसवाफसवीनंतरही लग्न मोडण्याचं प्रमाण लक्षणीयरीत्या कमी असतं. एकदा एका माणसात गुंतवणूक (मानसिक शारीरिक आर्थिक सामाजिक) केलीय, तर आता त्याला 'माफ करू' / समाजापुरता मुखवटा टिकवून ठेवू, पण लग्न टिकवू असं लोक म्हणताना दिसतात. त्यात नक्की काहीतरी फायदे असले पाहिजेत किंवा विरुद्ध दबाव तरी खूप मोठा असला पाहिजे (शक्यतादर्शक).
-मेघना भुस्कुटे
***********
तुन्द हैं शोले, सुर्ख है आहन
एकदा एका माणसात गुंतवणूक
आपण कमी पडलो/आपली नाचक्की/ आपल्या मुलांचे भवितव्य वगैरे कारणांमुळे मुळे ते होत असावे पण माफी एकवारच असते, वारंवार तेच घडल्यावर मुखवटा टिकवण्याच्या प्रयत्नाबद्दल साशंक आहे.
माझ्या पाहण्यात बरोबर विरुद्ध
माझ्या पाहण्यात बरोबर विरुद्ध उदाहरणं आहेत. त्यामुळे होच्च मुळी, नाहीच्च मुळी करण्यात काय अर्थ नाही! असो.
-मेघना भुस्कुटे
***********
तुन्द हैं शोले, सुर्ख है आहन
घंट्याचा फायदा. समाजाचं
घंट्याचा फायदा. समाजाचं प्रेषर असतं म्हणून लोकं घाबरतात इतकंच. "घटस्फोट झाला ना? तरी मी सांगत होते/तो कैतरी फॉल्ट अष्णारच!" इ.इ. जिथे हे प्रेषर ष्ट्राँग नस्ते तिकडे असं आज्याबात होत नै.
माहिष्मती साम्राज्यं अस्माकं अजेयं
लग्न मोडलं तर परवडेल अशी
लग्न मोडलं तर परवडेल अशी अवस्था होईल अदरवाईज किंवा परस्परसंमती होऊन जाईल, पण 'परस्परसंमती' हे अमंळ हवेतले महालच म्हणावेत.
@ऐसीकर - परस्परसंमतीवाले किती लोक किती काळासाठी बघितले आहेत?
ते पुर्वी सांगितलेल ना 'बायकु
ते पुर्वी सांगितलेल ना 'बायकु पळून गेली तिला शोधायला मदत कर' फोन. तो असलाच प्रकार होता.
प्रेम. लिवइन. विवाह. मुल. नवरा परदेशात. बायकोचा वन नैट स्टँड. परदेशात गेल्यावर कंफेशन. नवर्याने पिसाळून एक वर्षभर रोज दारू पिऊन मारहाण. घरात बायको स्वैपाक नै करणार. ४वर्षांच मुल उपाशी. बायकोचा बिपी त्रास वाढणार. नवर्याच रिव्हेंज अफेअर. शेवटी कंटाळून आईवडीलांच्या मदतीने भारतात पळून येणे. नवरासासूसासरे माहेरी दाखल. परत बोंबाबोंब. शेवटी आईवडीलांचे घर लॉक करून कधी हैद्राबाद, कधी दिल्ली, कधी मुंबई फिरत बसणे.
:)
१. उत्तम शॉर्ट स्टोरी.
२. आपले मत - चुक काय झाली? "बायकोचा वन नैट स्टँड" की " परदेशात गेल्यावर कंफेशन"?
आमचे मत एकच 'तिचा नवरा चूत्या
आमचे मत एकच 'तिचा नवरा चूत्या आहे' कारण कधीही भेटलेबोलले नसताना मला फोन करून हे सर्व सांगतोय.
नै म्हंजे आम्ही प्रतिगामी इ. असूच, पण
म्हणजे बायकोचा तो वन नैट ष्ट्यांड कुठे नेऊन घातला, हे पहावयास आवडेल. जागा नेहमीचीच असावी, असा आघ्र्यो न्हाई.
माहिष्मती साम्राज्यं अस्माकं अजेयं
ते सर्व अनालीसीस करायला
ते सर्व अनालीसीस करायला तुम्ही मोकळे आहात. मी माझ्या मताचे एकमेव कारण वरच्या प्रतिसादात दिले आहे.
छान
धन्यवाद. सिलेक्टिव्ह रीडिंगचे कौतुक आहे.
माहिष्मती साम्राज्यं अस्माकं अजेयं
...
अॅसिनाइन अनालिसिस?
म्हंजे काय? कळले नाही.
म्हंजे काय? कळले नाही.
...
ठळक ठसा वाचा. श्री. बॅटमॅन यांच्या '(म्हणजे बायकोचा तो वन नैट ष्ट्यांड) कुठे नेऊन घातला' या प्रश्नाच्या आपण दिलेल्या उत्तराचे त्यांच्या 'जागा नेहमीचीच असावी, असा आघ्र्यो न्हाई' या विधानाच्या प्रकाशातील हे
विवेचनअर्थांकन आहे.(अजूनही कळले नसेल, तरः गा. ची गां.)
...
टारगटपणा म्हणता येणार नाही कदाचित, परंतु विधान अपुरे वाटले.
एकनिष्ठा नसताना(ही) मोकळेपणाने सांगण्याचा प्रामाणिकपणा पुरेसा नाही. एकनिष्ठा नसताना(ही) मोकळेपणाने सांगणे, आणि जोडीदाराने ते शांतपणे ऐकून घेऊन स्वतःच्या भानगडी१ निर्विकारपणे चालू ठेवणे, हे महत्त्वाचे.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
१ बोले तो, अफेअर्स२.
२ 'व्यवहार' अशा अर्थी.
व्हय. अपुरा होता. पण तुम्ही
व्हय. अपुरा होता. पण तुम्ही काम पुरतं केलेलं नाही. हे घ्या:
एकनिष्ठा नसताना(ही) मोकळेपणाने सांगण्याचा प्रामाणिकपणा पुरेसा नाही. एकनिष्ठा नसताना(ही) मोकळेपणाने सांगणे, आणि जोडीदाराने ते शांतपणे ऐकून घेऊन स्वतःच्या भानगडी निर्विकारपणे१ चालू ठेवणे आणि जोडीदाराच्या भानगडी पोटात घालणे वा चालू देणे हे महत्त्वाचे.
१ ही काही आवश्यक अट नाही. काही पेल्यातली वादळे झाली तरी काय फरक पडतो?
-मेघना भुस्कुटे
***********
तुन्द हैं शोले, सुर्ख है आहन
दोन्हीला प्रतिबंध करणारी
दोन्हीला प्रतिबंध करणारी साधने स्वस्तात उपलब्ध असतात.
पण मुळात मुद्दा तो नाही. मुद्दा लैंगिक संबंधांबद्दल असलेल्या टॅबूचा आहे.
गोड मूल दिसले की आपण पटकन उचलून मुका घेतो. म्हणजे त्याच्या मऊ त्वचेचा आपल्या ओठांच्या संवेदनशील त्वचेने मिळणार्या अनुभूतिचा आनंद घेतो. जवळचे मित्र गळ्यात गळे घालून फिरू शकतात, फार दिवसांनी भेटल्यास करकचून मिठ्या मारु शकतात. कोणत्याही प्रकारे स्पर्शातून प्रेम दाखवायला आपल्याला काही वाटत नाही पण स्त्री-पुरुषांच्या बाबतीत मात्र फार अवघडलेपण असते. चुंबन असो वा संभोग, संवेदनशील भागातल्या स्पर्शातून प्रेम व्यक्त करुन आनंद मिळवणे इतकेच आहे ना? पण संभोगाचा इतका बागुलबुवा केलेला आहे की बस.
या बागुलबुव्यामुळेच बलात्कारित स्त्रीला सर्वस्व संपल्यासारखे वाटते आणि बलात्कारही हेल्दी मोकळेपणा नसल्यानेच होतात.
शिवाय एवढा बागुलबुवा असूनही संबंध निर्माण होतातच आणि त्यातून भांडे फुटल्यावर बलात्काराचे खोटे आरोप वगैरे प्रकार होतात. यातला बागुलबुवा निघून गेला तर बलात्काराच्या तक्रारी किमान ४०%नी कमी होतील.
आयुष्यात एकच भिन्नलिंगी व्यक्ती आवडली पाहिजे आणि दुसरी आवडली की तिला साधा स्पर्श करण्यासाठीही पहिलीला सोडून दिले पाहिजे असले नियम माणसांच्या नात्यापेक्षा मालकी हक्काच्या वहिवाटीसारखे वाटतात.
दोन्हीला प्रतिबंध करणारी
लैंगिक मोकळेपणाच्या(रादर कुठल्याही) पार्श्वभुमीवर विवाहाचे फायदे सांगु शकाल काय?
विवाहाचे फायदे आर्थिक आणि
विवाहाचे फायदे आर्थिक आणि वारशासंबंधी आहेत. जोवर विवाहबाह्य संबंधांतून संतती निर्माण होत नाही तोवर लग्नाचे सगळे फायदे अबाधित आहेत.
विवाहाचे फायदे आर्थिक आणि
मग विवाहबाह्य संबंध असल्यास हे फायदे धोक्यात येण्याची शक्यता वाढते का कमी होते?
अर्थातच वाढते. ज्याप्रमाणे
अर्थातच वाढते. ज्याप्रमाणे सायकल ऐवजी मोटारसायकल वापरल्याने माणूस मरण्याची शक्यता वाढते त्याप्रमाणेच.
व्यावहारिक फायद्यांचा विचारच सगळे करतात म्हणून तर मुळात हे नियम आले आणि टिकले आहेत ना.
कितीही प्रेम, मनाच्या तरल भावना, आकर्षण आणि आयुष्य मनसोक्त जगणे वगैरे गफ्फा मारत असले तरी बहुतेकांचे बहुतेक निर्णय शेवटी रुक्ष व्यावहारिक पातळीवरच होतात. त्यासाठी आयुष्यभर मन मारुन जगणे फार दुर्मिळ गोष्ट नाहीय.
संबंधांबाबत काळजी याचा इतका
याचा इतका त्रास काय आहे? की बायकोने गोळ्या घेतल्या किंवा हवी तितकी मुलं झाल्यावर गर्भाशयाचं तोंड शिवून टाकलं हा काळजीचा भाग नाही?
पुरुषांची काळजी कमी करायला स्त्रीनेच सगळं करायचं असं समजणारे अज्जिबात कमी नाहीत. साधा काँडोम वापरायचं जीवावर येतं लोकांच्या.
काळजी
हे
असे वाचावे.
आपण दोन वेगळ्या दृष्टीने बघून
आपण दोन वेगळ्या दृष्टीने बघून बोलतोय.
मी तुम्हाला बेस जंपिंगमधल्या थ्रिलबद्दल सांगतोय आणि तुमचा मुद्दा पॅराशूटच्या खर्चाच्या काळजीचा आहे.
खरंतर एखाद्या व्यक्तीने
मग अशा व्यक्तीला सहजीवनाचाही अधिकार नाकारला पाहिजे.
माहिष्मती साम्राज्यं अस्माकं अजेयं
Open relationship
का? जर दोन (किंवा अधिक) व्यक्ती परस्परांचा इतरांशी शरीरसंबंध ठेवण्याचा अधिकार मान्य करून आनंदानं एकत्र राहात असतील तर? अधिक वाचनासाठी दुवा.
- चिंतातुर जंतू
"ही जीवांची इतकी गरदी जगात आहे का रास्त |
भरती मूर्खांचीच होत ना?" "एक तूच होसी ज्यास्त" ||
परस्परसंमती हाच कळीचा मुद्दा
परस्परसंमती हाच कळीचा मुद्दा आहे.
तेवढं सोडून गब्बरच्या टिपिकल लिबर्टॅरियन अर्ग्युमेंटला पास दिल्या गेला आहे.
माहिष्मती साम्राज्यं अस्माकं अजेयं
परस्परसंमती हाच कळीचा मुद्दा
परस्परसंमती हाच कळीचा मुद्दा आहे.
हाच माझा मुख्य मुद्दा आहे.
---
तेवढं सोडून गब्बरच्या टिपिकल लिबर्टॅरियन अर्ग्युमेंटला पास दिल्या गेला आहे.
१) शनी व शंकराची गोष्ट आठवली.
२) माझी लिबर्टेरियन आर्ग्युमेंट्स ही चीप टॉक भासतात. पण चीप टॉक ही सुद्धा पद्धतशीर स्ट्र्याटेजी असते ... काही वेळा. गेम थियरी वाचा म्हंजे लक्षात येईल.
पण चीप टॉक ही सुद्धा पद्धतशीर
तूर्त तरी रिगार्डलेस ऑफ चीप/महाग टॉक्स, त्यातून गब्बरचा कोणता हेतू साध्य होतोय ते कळेना.
माहिष्मती साम्राज्यं अस्माकं अजेयं
उदाहरण देतो. Sometimes
उदाहरण देतो.
Sometimes publicly listed companies feel that their stock is undervalued. So they declare that they are considering a share repurchase. A repurchase is likely to increase the demand for the shares and hence is likely to increase the share price. This also draws attention of equity research analysts who have ignored that company's stock so far. So they suddenly take interest and issue reports. Typically "Buy" recommendation. This increases the demand for the company's shares. And increases its share price. The company does not actually have to do a share repurchase.
कंपनीचं काय असेल ते असो. तुझं
कंपनीचं काय असेल ते असो. तुझं बोल.
माहिष्मती साम्राज्यं अस्माकं अजेयं
oh come on.... मी स्वच्छ
oh come on....
मी स्वच्छ लिहिलेले होते .... की हे एक्झाम्पल आहे. त्यावरून बोध घ्यावा. अन्यथा ... बंदे को माफ किजिये.
बोध घ्यायचा प्रयत्न केला, पण
बोध घ्यायचा प्रयत्न केला, पण इंट्रेस तेवढा दिसतोय, शेअर प्राईस वाढताना कै दिसत नै म्हणून म्हटलं ओ.
माहिष्मती साम्राज्यं अस्माकं अजेयं
जो मिलते है वोह नही मिलते ...
जो मिलते है वोह नही मिलते ... और जो नही मिलते ... वोही वास्तव में मिलते है
और इस मिलने और न मिलने के बीच में माया का समुंदर है.... ----- रामप्रसाद दशरथप्रसाद शर्मा.
मग अशा व्यक्तीला सहजीवनाचाही
मग अशा व्यक्तीला सहजीवनाचाही अधिकार नाकारला पाहिजे.
अधिकार की विकल्प.
विकल्प - काही व्यक्ती नाकारू शकतात. अनेक व्यक्ती नाकारू शकतात. व इतरांना तो विकल्प आहेच.
अधिकार - सहजीवन हा अधिकार नसतो. (ज्या अर्थाने सहजीवन हा शब्द तुम्ही वापरलाय तो अर्थ.). तो विकल्प असतो.
If we are willing to bulldoze
If we are willing to bulldoze all morality pertaining to sexuality, we might as well do the same for caring financially for any other person.
माहिष्मती साम्राज्यं अस्माकं अजेयं
काय बी समजले नाही.
काय बी समजले नाही.
मलाबी नाही. असो, होतं असं
मलाबी नाही.
असो, होतं असं कधी कधी. अंमळ क्रॉसकनेक्षण झालं.
माहिष्मती साम्राज्यं अस्माकं अजेयं
मी हायजीन अथवा इतर बाबतीत
मी हायजीन अथवा इतर बाबतीत म्हणत नाहीय. अगदी प्रामाणिकपणा किंवा एकनिष्ठता सुद्धा बाजूला ठेवून देऊ. असे करण्याने तारेवरची कसरत सांभाळताना आणि खोटेपणा करताना किती लोकांना दुखावलं जातं हा मुद्दा आहे. (पुरूष समलिंगी आहे असं मानून)बायकोला नवरा दुसर्या कुणासोबत आहे हे माहित नसतं इतकंच. पण नात्यातल्या दुसर्या जोडीदाराची भयंकर घुसमट होते. एकमेकांना वेळ न देऊ शकणं, कुटुंबास प्रथम प्राधान्य देणं या सर्वामुळे दुसरी व्यक्ती विचित्र वागते. त्या वागण्याचं समर्थन देताही येत नाही आणि आहे ही प्राप्त परिस्थिती मान्यही करवत नाही अशी स्थिती होते. हा एका बाजूने त्या व्यक्तीवर अन्यायच होतो.
हे अगदी भिन्नलिंगी संबंधातल्या विवाह्यबाह्य संबंधासारखं, पण फक्त मित्र म्हणून एकत्र दिसण्याची भीती न बाळगण्यासारखं असतं.
-मस्त कलंदर
उदरभरण नोहे
मत
आजूबाजूला कुणी असल्यास माहित नाही, पण क्लॉजेटेड लोकांच्या मनात विवाह संदर्भातील /नातेसंबंधातील दबावामुळे कमीपणाची भावना समाजात वावरताना कायम असणार.
स्वतःच्या मोकळ्या आयुष्याचाच प्रश्न अधिक सतावत असणार, त्यातून लग्न झाले तर एकंदर कौटुंबिक जिवन त्रासाचे होत असणार, सुरुवात म्हणून ज्या ठिकाणी अशा लोकांना आजार मानलं जात नाही अशा लोकांमधे मिसळलं पाहिजे, सपोर्ट ग्रुप्स किंवा ऑनलाइन फोरम्स मधून क्लॉजेटेड लोकांशी अधिक कनेक्ट होऊन ताण कमी करण्याचा प्रयत्न केला पाहिजे, त्यातुनच कौटुंबिक परिस्थिती अधिक सुसह्य कशी करता येईल ह्याबद्दल अधिक विचार करता येईल. मुळात जे क्लॉजेटेड नाहित अशांनी पुढे येऊन असे ग्रुप्स स्थापन करणं आणि प्रबोधन करण्याचे काम केले पाहिजे हे जास्त महत्त्वाचे आहे.
फसवणूक केल्यास दोष अर्थात आहेच, पण त्यावरही म्युज्युअली चर्चा करुन मार्ग(अॅमिकेबल सेपरेशन) काढता येणे शक्य आहे.
लैंगिकताविषयक प्रश्न अन्न/पाणी/निवार्याइतपतच महत्त्वाचे मानावेत, पण त्याला प्रश्न न बनवता तो इतर लैंगिक ज्ञानाचाच भाग बनेल असे प्रयत्न व्हायला हवेत.
एक मुक्तक
या प्रश्नावर लिहिण्या बोलण्यासारखं खूप आहे हे खरं. मला माझ्या आयुष्यात अश्या प्रकारची मंडळीही असतात याचा सुगावा बर्याच लहानपणी लागला होता. किंबहुना एकुणच शारीरसंबंधांची तोंडओळख होत असतानाच हा एक प्रकारही असतो असे एका मित्राने सांगितले होतेच. इतकेच नाही तर शाळेतच एका मुलाला दाखवून याला मुलांबद्दलच आकर्षण वाटते अशी मौलिक माहिती त्याने पुरवली होती. मी त्या मुलाला प्राथमिक शाळेपासून ओळखत होतो. त्यामुळे असेल किंवा कसे माहिती नाही, पण ही मंडळी आपल्यासारखीच फक्त आवड वेगळी असणारी आहेत हे कुठेतरी खोलवर रुजलं आहे - मला सफरचंद आवडतं, कारलं आवडत नाही म्हणजे प्रत्येकाला तसंच वाटावं किंवा तसंच वाटणं "नॉर्मल" आहे असा हट्ट करणं मला तेव्हाही बालिश वाटत असे नी अजूनही वाटतो.
मुळात भिन्नसिंगीसंबंधांना "नॉर्मल" का म्हणायचं? या प्रश्नावर ज्यु.कॉलेजमध्येच (सर्कलमध्ये बर्यापैकी गाजलेला) वाद घातला होता. कारण या संबंधांना "नॉर्मल" म्हटलं की इतर संबंधांना अॅबनॉर्मल म्हटल्याचा फील येतो जो मला अमान्य होता. मला अजुनही वापरला जाणारा 'स्ट्रेट' हा शब्दही त्या अर्थच्छटेमुळे खटकतोच. मग हळुहळू असेक्श्युअल, डेमीसेक्श्युअल्स, ट्रान्स, होमो, बायसेक्श्युअल्स अश्या विविध प्रकारच्या लैगिंकतांबद्दल कळलं आणि हेट्रोसेक्श्युअॅलिटी ही या स्पेक्ट्रममधील एक विस्तृत जागा व्यापलेली लैंगिकता आहे हे अधिक प्रकर्षाने जाणवलं. सुरवातीला चौथी-पाचवीत असताना लिंगाबद्दल शिकताना पुल्लिगी शब्द तो, स्त्रीलिंगी ती आणि नपुसकलिंगी शब्दाला ते सर्वनाम वापरावे असे सांगितले नी त्यात उदाहरण देताना पुरूष-स्त्री-छक्के असे उदा शाळेतच दिल्याचे आठवते. पुढे गे आणि छक्के यांत फरक कळेपर्यंत गे = छक्के असेच वाटत असे. वर उल्लेखलेल्या प्रसंगात मुलगे आवडणारा मुलगा माहिती झाला होता पण त्याला 'गे' म्हणतात हे माहिती नव्हते. गे = छक्के हे समीकरण जवळजवळ १०वीपर्यंत टिकले. नंतरच्या सुट्टीत गे शब्द कळता पण तो 'स्त्रैण' हातवारे करत बोलणार्या किंवा लौकिकार्थाने 'बायल्या' मुलाला म्हणतात असे सांगितले गेले.
ज्यु कॉलेजमध्ये वर दिलेले भांडण झाल्यावर काहि दिवसांनी दोन बर्यापैकी टगे असणारी मुले मला क्यांटिनमध्ये भेटली. मी भूक लागली म्हणून लेक्चर बंक करून एकटाच खात बसलो होतो. आता रॅगिंग करतात की काय असे मला वाटले पण मी एकटाच दिसल्याने संधी साधून ते माझं कौतुक करायला आले होते. ते कपल होते - माझ्यापेक्षा २ व १ वर्षांनी मोठे. मला प्रत्यक्ष समोरासमोर भेटलेले पहिले कपल. त्यातील एक माउंटनिअरींगचा कोर्स पूर्ण केलेला तर दुसरा उत्तम बाईकर होता. उत्तम सौष्ठव, एकाचा वाजही खर्जातील. त्यांना भेटून गे असणे आणि स्त्रैण असणे यात एकास-एक परस्परसंबंध नाही हे कळले. मग त्यांच्या परिचयातील समानशीलांच्या ग्रुपलाही एकदा भेटलो आणि माझे बरेच गैरसमज दूर झाले. ते दोघेही अजूनही भारतात चिवटपणे टिकून आहेत. स्वतःपाशी कबूल करणे, घरच्यांपुढे ओपन होणे, त्यानंतरचा संघर्ष, तो फिका वाटावा असे सार्वजनिक जीवनात ओपन होणे नी त्यानंतरचा संघर्ष यातून तावून सुलाखून निघालेले ते दोघे मला नेहमीच 'हिरो' वाटत आले आहेत.
पुढे पुढे अश्या व्यक्तीबद्दल काही विशेष वाटेनासे झाले खरे. पण मग अजून विचार केल्यावर जोडिदारच असा निघाला तर!, अपत्य अशी निघाली तर या प्रश्नांवर विचार केला. जोडिदार असा निघाला तर दु:ख जरूर होईल, रागही येईल कदाचित पण त्या व्यक्तीच्या भावना खोट्या आहेत असे नक्कीच वाटणार नाही. अपत्यांबद्दल आम्ही दोघांनीही पुरेसा विचार केला आहे. त्यांची लैंगिक निष्ठा व कल हे दोन्ही त्यांचे व्यक्तिगत प्रश्न असतील - त्याबद्दल कोणत्याही प्रकारचे कंडिशनिंग करणे गैर आहे, यावर आमचे एकमत आहे.
बाकी वंशसातत्य ही गरज का आहे? हेच मला स्पष्ट झालेले नाही. त्यामुळे व्यक्तीस्वातंत्र्याची आहुती देऊन एखादा वंश प्रयत्नपूर्वक टिकवावा असे मला अजिबात वाटत नाही. मात्र त्याव्यतिरिक्त कोणत्याही भिन्नलिंगी नी समलिंगी जोडप्याचे आयुष्य एकसारखेच असते हे बघितले आहे. दोन भिन्न विचारांच्या जोडिदारांमध्ये असलेले वाद, प्रेम, आदर, लोभ, कटकटी, कुरबुरी, मस्ती, खट्याळपणा, राग सगळे सगळे जसेच्या तसे! इतकेच नाही तर त्यांच्यातील विविध क्षेत्रात गती असणारे कित्येक जण केवळ वेगळ्या लैंगिक गरजांचे आहेत म्हणून समाज नाकारणार असेल तर त्या समाजाइतका मूर्ख नी दुर्दैवी समाज दुसरा नही असे माझे मत आहे.
यांत एजून एक समस्या आहे क्लोजेटेड व्यक्तींची. त्यातही टप्पे आहेत. काही स्वतःशीच कबूल करत नाहीत. मात्र काही फक्त स्वतःशी कबूल करतात, मात्र लौकिकार्थाने ते भिन्नलिंगी असतात, त्यांची लग्नेही होतात. मग त्यातून अतिशय जटिल असे प्रश्न उद्भवतात. अशावेळी विवाहसंस्थेचा आत्यंतिक - कित्येकदा घृणास्पद - लोभ बाळगणार्या या समाजाची चीड येते. काहिंना लग्न केल्यानंतर कित्येक वर्षांनी कळते की आपण 'बायसेक्श्युअल' आहोत. मग एकनिष्ठता, आरोग्यविषयक तक्रारी यांचे आवर्तन नव्याने सुरू होते. त्यात मानसिक ताण प्रचंड असतो. अशावेळी लग्नसंस्थेची बंधने किंचित सैल करावीत असे पुन्हा वाटू लागते.
======
याही बाबतीत काही वेळा मी गोंधळतो. माझी नैतिक भुमिका मी ठरवू शकत नाही. एक उदा देतो:
इंजिनियरींग कॉलेज लांब असल्याने रोज ट्रेनने जावे लागे. ट्रेनच्या गर्दीत एकदा पहिल्यांदाच 'चोरटा' स्पर्श होत असल्याचे जाणवले, गर्दीत ते कोण करतेय कळेना, फक्त कसाबसा वेगळ्या दिशेला वळून उभा राहिलो. कॉलेजात अनेकांशी बोलल्यावर समजले की लोकल ट्रेनमध्ये प्रत्येकालाच कधी ना कधी असे अनुभव आले आहेत - अगदी बायकांच्या डब्यातही!. इतकेच काय पुरूषांच्या पब्लिक मुतार्यांमध्ये डोकावणार्या व्यक्ती इथेच नाही तर परदेशांतही दिसल्या आहेत. समोरच्याची परवानगी न घेता हे चोरटे स्पर्श अनैतिक समजता येतील हे कबूल पण मग समोरच्याची परवानगी नसेल पण विरोधही नसेल तर? अशा व्य्क्तींना विकृत म्हणावे का समाजाने दाबलेले? जर समाजाने दाबलेले म्हणावे तर असेच कृत्य करणार्या भिन्नलिंगी व्यक्तीला विकृत का म्हणावे? असे प्रश्न समोर येतात. का मग भिन्नलिंगी व्यक्तींना एकाच जोडीदाराशी बांधून त्याच्या नैसर्गिक वृत्तीला घातलेला लगाम हा समलिंगी व्यक्तीवर असलेल्या एकुणच दबावासारखे काम करतो?
- ऋ
-------
लव्ह अॅड लेट लव्ह!
प्रकाटाआ
प्रकाटाआ
भिन्नलैंगिकतेखेरीज इतर
भिन्नलैंगिकतेखेरीज इतर लैंगिकतांबद्दलची माझी मतं पुरेशी मोकळी आहेत. पण काही वेगळे प्रश्नही आहेत.
वंशसातत्याची प्रेरणा तितकीशी तीव्र नसणारे लोक असतील-असतातच. त्यांच्याबद्दल माझं अर्थातच काहीच म्हणणं नाही. पण हा भाग बहुतांश लोकांच्या आयुष्याला काही अंशी तरी भरीव बनवतो. जरी रक्तानात्याची मुलं नसतील, तरीही वाढती मुलं असतील, त्यांच्यासाठी आपण जबाबदार असू, तर माणसाचं आयुष्य अनेक प्रकारे श्रीमंत-स्थिर-जबाबदार होतं. आपल्याला मिळालेल्या, आपण कमावलेल्या अनेक स्थावर/जंगम/मूर्त/अमूर्त गोष्टी आपल्या (रक्ताच्या नसेलही - पण आपल्या) पुढच्या पिढीच्या हातात सुपूर्त करताना मिळणारं समाधान मोठं असतं. हे समाधान भिन्नलैंगिक संबंध ठेवणार्या सगळ्या लोकांनाही मिळत नाही, हेही मला माहीत आहे.
पण समलिंगी संबंध ठेवणार्या आणि त्याबद्दल खुले असणार्या किती लोकांना हे समाधान आपण सहजी मिळवू शकत नाही, म्हणून रुखरुख वाटते? त्यामुळे त्यांना काही हरपल्यासारखं वाटतं का? त्यामुळे त्यांच्या नातेसंबंधांतली स्थैर्याची-जबाबदारीची (मुलंबाळं बरेचदा नात्यात अँकरिंगची भूमिका बजावतात, त्या अर्थानं) जाणीव उणावते असं वाटतं का?
-मेघना भुस्कुटे
***********
तुन्द हैं शोले, सुर्ख है आहन
वाटा पळवाटा
असे लोक मी पाहिले आहेत. किंबहुना क्लोजेटेड राहून लग्न करण्याचा पर्याय निवडण्यामागे हेदेखील एक कारण असतं. हळूहळू समाजाच्या धारणा आणि धोरणं बदलतील तशी ह्यात सुधारणा होईल. माझ्या अंदाजानं आज एकट्या पुरुषाला किंवा स्त्रीला मूल दत्तक घेता येतं, पण त्यातही पुरुषाला मूल दत्तक मिळणं कठीण जातं. शिवाय, कृत्रिम गर्भधारणा, सरोगसी वगैरे पर्याय कदाचित उच्चवर्गाला उपलब्ध असतील. अशा वाटांचा काही गे/लेस्बिअन जोडप्यांना उपयोग होत असावा.
- चिंतातुर जंतू
"ही जीवांची इतकी गरदी जगात आहे का रास्त |
भरती मूर्खांचीच होत ना?" "एक तूच होसी ज्यास्त" ||
कृत्रिम गर्भधारणा, सरोगसी
आज अशा वाटा फिक्शनमध्येही नाही - फक्त फॅनफिक्षनमधेच दिसतात. ते प्रत्यक्षात उतरेल तेव्हा उतरेल.
-मेघना भुस्कुटे
***********
तुन्द हैं शोले, सुर्ख है आहन
का?
कळलं नाही. लेस्बिअन जोडप्यापैकी एकीनं कृत्रिम गर्भधारणा करून घेऊन दोघींनी ते मूल आपलं म्हणून वाढवायचं ठरवलं तर त्यात आज अशक्य काय आहे?
- चिंतातुर जंतू
"ही जीवांची इतकी गरदी जगात आहे का रास्त |
भरती मूर्खांचीच होत ना?" "एक तूच होसी ज्यास्त" ||
छे छे. तांत्रिकदृष्ट्या अशक्य
छे छे. तांत्रिकदृष्ट्या अशक्य नाही. पण असं घडताना दिसत नाही. फिक्शनमध्येही नाही. इतकंच.
-मेघना भुस्कुटे
***********
तुन्द हैं शोले, सुर्ख है आहन
फिक्शनमध्ये
फिक्शनमध्ये - द किड्स आर ऑलराईट
- चिंतातुर जंतू
"ही जीवांची इतकी गरदी जगात आहे का रास्त |
भरती मूर्खांचीच होत ना?" "एक तूच होसी ज्यास्त" ||
टक्केवारी?
टक्केवारी?
-मेघना भुस्कुटे
***********
तुन्द हैं शोले, सुर्ख है आहन
टक्केवारी
कसली आणि कशासाठी? माझं म्हणणं एवढंच होतं की आज शहरी उच्चमध्यमवर्गाला भारतातही असे आडमार्ग उपलब्ध नाहीत असं नाही. खुल्यानं जोडीदारासमवेत राहणारे भारतीय समलिंगी तसेही शहरी उच्चमध्यमवर्गातले असण्याची शक्यता अधिक आहे.
- चिंतातुर जंतू
"ही जीवांची इतकी गरदी जगात आहे का रास्त |
भरती मूर्खांचीच होत ना?" "एक तूच होसी ज्यास्त" ||
आडमार्ग अर्थातच उपलब्ध आहेत.
आडमार्ग अर्थातच उपलब्ध आहेत. ते तसेही असतातच. पण या गोष्टी राजरोस आणि मोठ्या प्रमाणावर घडताना दिसत नाही. प्रत्यक्षातही नाही, आणि कल्पनेतही नाही, इतकंच.
-मेघना भुस्कुटे
***********
तुन्द हैं शोले, सुर्ख है आहन
आँ
आँ, 'surrogacy in india' असे गुगल केल्यास मुंबई प्रांतातल्या अनेक जाहिराती दिसत आहेत, ते पर्याय उपलब्द असावेतच न? अगदी नाक्यानाक्यावर नसेलही पण सोय आहे हे लक्षात येते.
तुमच्या ओळखीत किती
तुमच्या ओळखीत किती समलिंगी-आउट जोडप्यांना सरोगसी/दत्तम मार्गाने मूल आहे? तुमच्या पद्धतीने सगळ्याच ऐसीकरांना विचारून पाहू.
-मेघना भुस्कुटे
***********
तुन्द हैं शोले, सुर्ख है आहन
'कमर्शिअली' सोय असल्यास
'कमर्शिअली' सोय असल्यास कोणालाही मुल मिळेलच न? दत्तक मार्गाने कदाचीत मिळणार नाही, पण सरोगसी हा धंदा आहे त्यात पालकांची संगोपन क्षमता जज केली जात असण्याबद्दल शंका आहे.
सांख्यिकी
त्याचं कारण कदाचित असं असेल - आधीच समलिंगी अल्पसंख्य, त्यातले बहुसंख्य लग्न करून क्लॉजेटमध्ये, जे थोडे उरतात त्यातले बरेच जण दीर्घकाळसाठीच्या पार्टनरशिपमध्ये नाहीत, जे दीर्घकाळ पार्टनरशिपमध्ये आहेत त्यांच्यापैकी काहींना मुलाबाळांत रस नाही किंवा करिअर वगैरे पाहता ते व्यवहार्य नाही. असं करून जे उरतील ते किती असतील आणि आपल्याला दिसतील? माझ्या ओळखीत जे 'आऊट' आहेत ते बहुधा मनासारखा जोडीदार मिळत नाही म्हणून खंतावलेले आहेत किंवा आहे तो जोडीदार किती दिवस टिकेल ह्याविषयी असुरक्षित आहेत. त्यांच्यासाठी मूल हा फार लांबचा पल्ला झाला. (त्यातले काही कुत्री-मांजरं पाळून एक प्रकारे आपली हौस भागवतात.)
- चिंतातुर जंतू
"ही जीवांची इतकी गरदी जगात आहे का रास्त |
भरती मूर्खांचीच होत ना?" "एक तूच होसी ज्यास्त" ||
धागाकर्तीच्या शंकांच निरसन
धागाकर्तीच्या शंकांच निरसन झालं का नाही मग?
आधी रोटी खाएंगे, इंदिरा को जिताएंगे !
http://www.theguardian.com/bo
http://www.theguardian.com/books/2014/jun/26/sexual-irregularities-moral...
Of all enjoyments, Bentham reasoned, sex was the most universal, the most easily accessible, the most intense, and the most copious – nothing was more conducive to happiness. An "all-comprehensive liberty for all modes of sexual gratification" would therefore be a huge, permanent benefit to humankind: if consenting adults were freed to do whatever they liked with their own bodies, "what calculation shall compute the aggregate mass of pleasure that may be brought into existence?"
तुम्हाला हे माहीत होतं का?
तुम्हाला हे माहीत होतं का? मला कालच कळलं :-(.
www.timesofindia.com/entertainment/hindi/bollywood/news-interviews/NID-s...
www.dnaindia.com/lifestyle/report-a-pinch-of-skin-a-documentary-that-att...
आफ्रीकेतल्या काही देशात ही
आफ्रीकेतल्या काही देशात ही पद्धत बरीच प्रचलित आहे ते माहीत होतं, पण भारतातदेखील आहे हे पहिल्यांदाच वाचलं. सॅड!
इथे अजून थोडी माहिती
इथे अजून थोडी माहिती मिळेल.
www.dawn.com/news/712748/female-circumcision-anger-aired-in-india-fm
https://www.facebook.com/notes/sijo-k-jose/uproar-over-female-genital-mu...
असगर अली इंजिनियर
अनेक वर्षांपूर्वी मुस्लिम सुधारणावादी नेते असगर अली इंजिनियरांनी भारतातल्या ह्या प्रकाराविषयी आवाज उठवला होता असं आठवतं.
- चिंतातुर जंतू
"ही जीवांची इतकी गरदी जगात आहे का रास्त |
भरती मूर्खांचीच होत ना?" "एक तूच होसी ज्यास्त" ||
+१ मागे (बहुदा)हिंदुमध्ये (का
+१
मागे (बहुदा)हिंदुमध्ये (का आणखी कुठे आटह्वत नै) पण असगर अलीं वरच्या लेखात ही बाब आली होती, तेव्हा पहिल्यांदा मला कळले होते. (झाली त्यालाही ३-४ वर्षे)
- ऋ
-------
लव्ह अॅड लेट लव्ह!
कॉलेजमधे बोहरा मैत्रिणी
कॉलेजमधे बोहरा मैत्रिणी होत्या, त्यांच्यावरून आणि जनरलीसुद्धा तो समाज तुलनेने पुढारलेला आहे असे मत झाले होते. तेव्हा हे वाचुन नक्कीच आश्चर्य वाटलं. (अर्थात पुढारलेपण आणि FGM यांचा १:१ संबध नाही हे मान्य आहे)
कंफ्युज्ड.
कंफ्युज्ड. www.kidshealth.org/parent/system/surgical/circumcision.html
www.nhs.uk/Conditions/Circumcision/Pages/Advantages-and-disadvantages.aspx यालादेखील FGM एवढाच विरोध का होत नाही किंवा करू नये??
कल्पना नाही पण सुंता म्हणून
कल्पना नाही पण सुंता म्हणून जो भाग काढला जातो त्यामुळे कोणत्या विशिष्ट गरजेच (अर्ज/वॉन्ट या अर्थी) फरक पडतो असे वाटत नाही.
किंबहुना काही पुरूषांना इन्फेक्शन, त्वचेची सहज हालचाल न होणे आदी कारणाने डॉक्टर्स स्वतःच सुंता करायला सांगतात हे ऐकले आहेच काही १-२ लहानग्यांचे तो छोटेसे ऑपरेशनही झाले आहे. हे अधिकृत रित्या चालते.
- ऋ
-------
लव्ह अॅड लेट लव्ह!
circumcision आणी FGM या दोन
circumcision आणी FGM या दोन पुर्णपणे वेगवेगळ्या गोष्टी आहेत.
बोहरामधे मुलगी ७ वर्षांची
बोहरामधे मुलगी ७ वर्षांची झाल्यावर टाइप १ चे FGM करतात. ज्यात फक्त क्लिटहूड काढले जाते (काही ठिकाणी हूड+क्लिटचा काही भाग असे लिहीले आहे. नक्की माहीत नाही).
बोहरा आणि इतर मुस्लिम, ज्युमधे ८ दिवसाच्या पुरूष बाळाची सुंता करतात.
क्लिटहूड काढणे आणि फोरस्कीन काढणे एकसमान का नाही? यादोन्हींना म्युटीलेशनच का म्हणू नये?
मी आधीच्या प्रतिसादात दिलेल्या लिंक वाचल्यास सुंताचे फार फायदे आहेत असे कुठेही स्पष्ट नाही.
कॉलिंग "ऐसे डॉक्टर्स".
कॉलिंग "ऐसे डॉक्टर्स".
आडकित्ता, धनंजय (झालंच तर भडकमकर मास्तरही आहेत, पण त्यांचे दाखवायचे 'दात' या भागात लुडबुड करतील का अशी उगाचच एक शंका )
- ऋ
-------
लव्ह अॅड लेट लव्ह!
क्लिटहूड काढणे आणि फोरस्कीन
हे फक्त तत्त्वतःच सेम असावे, इन द्याट की शरीराचा एक भाग कापून वेगळा करतात म्हणून. पण बाकी लैच फरक आहे. एफजीएमचे आफ्टर इफेक्ट्स लै खतरनाक असतात इन कंपॅरिझन विथ फोरस्किन रिमूव्हल असे वाचले आहे. समजा क्लिटोरिस रिमूव्हल केले तर क्लिटोरल ऑरग्याझमच नै रहेगा, रैट?
माहिष्मती साम्राज्यं अस्माकं अजेयं
सर्कमसिजन वि. जेनायटल म्युटीलेशन.
थोडा अभ्यास, थोडे अवांतर वाचन, या प्रकारची ऑपरेशने करतानाचे मनात आलेले थोडे विचार, यांचे लोणचे पेश करतो आहे.
*
देवाशपथ, हे सगळे देवाचे 'दूत'/असिस्टंट दूत संभोगाच्या/एकंदरितच ऐहिक सुखांच्या विरुद्ध का असतात कुणास ठावकी. सगळ्याच धर्ममार्तंडांनी सेल्फ कंट्रोलवरुन सेल्फ डिनायल अन अल्टिमेटली ही ब्रह्मचर्य नामक विकृती प्रीच केलेली आहे. कदाचित स्वतःला पीडा देण्याचा प्रकार म्हणूनही असावे. 'गळ खेळणे' असा प्रकार आपल्याकडे असतो. पाठ्च्या त्वचेत लोखंडी गळ खोचून घेऊन त्याने गाडी ओढणे इ. किंवा, आपल्याच शरीराचा एक भाग 'बळी'रूपाने देणे - हीदेखिल कन्सेप्ट असू शकते. स्वतःचे मुंडके कापून देवीला वाहीले अशा स्टोर्याही आहेतच.
संभोगक्रीडेशी सुख (Feeling of pleasure) हे नैसर्गिकतः जोडलेले आहे. स्खलनाचे/संभोगपूर्तीचे सुख हे सटायटीच्या (satiety : पोट भरल्याचे फीलिंग) नंतरचे, सजीवांना ज्ञात असलेले सर्वोच्च सुख आहे. स्वतःच्या प्रतिकृती निर्माण करतात, ते सजीव, या व्याख्येत बसणारे बहुतेक सगळेच उन्नत मज्जासंस्था असलेले भिन्नलिंगी प्राणी रतिक्रीडा करतात, व त्याची प्रेरणा या सुखाच्या लालसेतून मिळते. (इतर कमी उत्क्रांत सजीवांनाही अशीच सुखाची भावना सेल्फ-रिप्लिकेशनमधून मिळत असावी अशी अटकळ आहे, पूर्ण सिद्ध केलेली सर्वमान्य थेयरी असल्यास मला ठाऊक नाही)
आता समहाऊ,
का कुणास ठाऊक, पण धार्मिक मुखंडांनी सर्वप्रथम, ब्रम्हचारी रहा. संभोग करूच नका, असे तारे तोडलेत. अन हे प्रत्यक्ष परमेश्वर सांगतो, असेही यांचे म्हणणे आहे. हे सगळ्याच धर्मांत (किमाण मला ठाऊक आहेत त्या) दिसून येते. पण बिच्चार्या सामान्य जनतेचे काय? ते तर यांच्यासारखे डिमेंटेड नसावेत. शिवाय, संभोग केलाच नाही तर नवी प्रजा येणार कुठून? एकतर ते संभोगाचे ओरिजिनल सिन केले म्हणून तुम्हाला लेको स्वर्गातून हाकलून दिलेय, अशी भूलथाप मारायची. ते सुख सैतानाने निर्माण केले असे सांगायचे. पण ज्या क्रीयेतून ते सुख मिळते, ती तर प्रजानिर्मीतीसाठी अपरिहार्य. मग नवे भक्तगण मिळणार कुठून, हा तात्विक प्रश्न उत्पन्न होणारच ना?
मग यातून ठरले असावे, की संभोग हा फक्त मुलांना जन्म देण्यासाठी करावा. त्यात दुसरा कोणताही हेतू नको. मग, ते सुख काढून टाकण्यासाठी, ही सुन्ता प्रकरण उगवलेले आहे/असावे.
पुरुष लिंगाचा सर्वात अधिक उद्दिपन देणारा (सेन्सिटिव्ह) भाग हा 'फ्रेनुलम' नामक शिश्नमण्याच्या खालील क्षेत्रात असतो. 'फोरस्किन' कापून टाकल्याने, तो भाग कायम उघडा पडुन त्याची सेन्सिटीव्हिटी मरते. पर्यायाने संभोगक्रीडेतील आनंद कमी होतो. (अवांतरः अॅक्चुअली, याचा उलट परिणाम 'स्तंभनशक्ती' वाढण्यात होतो. पोर्न चित्रपटांत या भागावर लोकल अॅनास्थेशिया वापरून 'स्तंभन' वाढवलेले दिसते. बट, इट्स अॅक्टिंग, अँड द प्लेझर इज फेक्ड. अॅक्टेड. सुख हिरावून घेणे साध्य होतेच.)
या स्तंभनावरून कालांतराने लक्षात आले असावे, की पुरुषाचा आनंद तर गेला, स्त्रीला अॅक्चुअली फायदा होतो आहे. स्त्रीचे उद्दीपन उशीरा होते, अन तिला चरमबिंदूपर्यंत पोहोचावयास अधिक वेळही लागतो. तुलनेने पुरुषांची दोन्ही बाबींसाठी लागणारी कालमर्यादा बरीच कमी. तर, यावरून बॅटोबा म्हणतात तसे क्लायटोरल ऑर्ग्याझम हिरावून घेणेसाठी FGM. ज्यात क्लायटोरल हूड कापणे (जे अॅबसोल्यूट बिण्डोकपणाचे व विनाकारण केलेले 'म्युटीलेशन' आहे, अनेकदा क्लायटोरिस अत्यंत लहान आकाराचा असतो, अन तिसरेच काहीतरी कापून ठेवतात. एंब्रियॉलॉजिकली, क्लायटोरीस व शिश्न हे एकाच प्रकारचे आहेत. शिश्नात मूत्रनलिका मिसळलेली असते, क्लायटोरिसच्या खाली वेगळे ओपनिंग असते. शिश्न स्त्रीशरीरात शक्य तितक्या खोलवर वीर्य/शुक्राणू/शुक्रजंतू पोहोचविण्याकरिता बनलेली लांबट नळी असते, क्लायटोरिसला लांब असण्याची गरज नसते.) असे प्रकरण येते. याला कोणतीही मेडीकल इन्डीकेशन नाही.
*
या स्टोरी रायटिंगचे तात्पर्यः
धर्मगुरुने, अगदी सोन्याची कात्री वापरून जरी केले, तरी ते जे काय कापणे केले, ते जेनायटल म्युटिलेशनच.
एकतर सर्जिकल स्टरलायझेशन इ. फाट्यावर मारलेले असतात. नक्की काय कापायचं ते ट्रायल एरर प्रकरण असते. आजकाल रेगुलर डॉक्टरकडून हे करवून घेण्याचे प्रमाण वाढते आहे. (सोनाराच्या दुकानात जाऊन कान टोचण्यापेक्षा ईएनटी सर्जनकडून कान टोचून घेणे वाढलेले दिसते तसेच)
सर्कमसिजनचे ऑपरेशन सामान्यतः फायमोसिस, पॅराफायमोसिस इ. आजारांच्या उपचारासाठी करण्यात येते, या व्यतिरिक्त इतर कारणांनी केले, विशेषतः धर्मगुरुंनी/धर्माच्या प्रभावाखाली, तर ते जीएमच्या वर्गात मोडावे. ही एक माहितीपूर्ण लिंक.
-: आमचे येथे नट्स क्रॅक करून मिळतील :-
सुंताचे फार फायदे आहेत असे कुठेही स्पष्ट नाही.
सुन्ता केलेल्या पुरुषांना शिश्नमण्याचा कर्करोग होण्याचे प्रमाण 'स्टॅटिस्टिकली सिग्निफिकंट' प्रमाणात कमी आहे, असा रिसर्च आहे. यावरूनच, (ज्याप्रमाणे आपल्याकडे प्राचीन चालीरितींना मॉडर्न विज्ञानाचा मुलामा फासण्यात येतो, तसेच,) अरबस्तानातल्या कोरड्या हवेत, जिथे पाणी नसते, अन सेल्फ अॅब्ल्युशन्स (अंग धुणे) कठीण असतात, अशा भागात "अहो बरं का, 'त्याऽ काळी सुद्धा!' लिंगाचा कर्करोग होवू नये म्हणुनच बरं का! आपले पूर्वज ना... तुम्हाला त्यांची किनै किम्मतच नै." असं -कदाचित पश्तू/अरेबिक इ. भाषेत म्हणत (जाणकारांनी भाषांतर लिहावे हेनवि), जुन्या चालीरिती जस्टिफाय केलेल्या दिसतातच.
अवांतरः
अती अवांतरः
अती अती अवांतरः
ब्रेस्ट कॅन्सरच्या भीतीने अमुक जीन दोषपूर्ण सापडला म्हणून सौ. अॅंजेलिना जोलीबाईंनी स्तनद्वयांची आहुती दिलेली वाचली. पेनिसच्या क्याण्सरसाठी कुणी असले ऑप्रेशन करवून घेणार असाल, तर ऐसीवर इतरत्र मी तृतियपंथियांच्या या एक्स्ट्रीम जेनायटल म्युटिलेशनबदल लिहिलेले आहेच. I mean, नुस्ती फोरस्कीन कशाला? Do it fully. न रहेगा बांस, न बजेगी बंसुरी..
-: आमचे येथे नट्स क्रॅक करून मिळतील :-
त्या काळी...
त्या काळी किती लोक कर्करोगाने मरायचे आणि किती लोक कॉलरा, पटकी, देवी, काळा (पिवळा, निळा) ताप असल्या रोगांनी आणि उपासमारी, कुपोषण, युद्ध, मारामाऱ्या यामुळे मरायचे असा प्रश्न आहेच.
---
सांगोवांगीच्या गोष्टी म्हणजे विदा नव्हे.
दोन्ही प्रतिसादांसाठी खूपखूप
दोन्ही प्रतिसादांसाठी खूपखूप आभार _/\_.
पुरूष सुंताकडे 'म्युटीलेशन' म्हणून न पाहणार्यांची नजर यापुढे बदलेल अशी आशा आहे.
बादवे मनकवडे आहात का? कारण कान टोचणे, ज्योली वगैरे मनात येऊन गेले होते यासंदर्भात विचार करताना
दाग्दरसायबांचा इजय
दाग्दरसायबांचा इजय असो!!!
मनःपूर्वक आभार!
- ऋ
-------
लव्ह अॅड लेट लव्ह!
क्लायटोरियसला 'मदनध्वज' असा
क्लायटोरियसला 'मदनध्वज' असा मराठी शब्द प्रयोग आहे ,ज्यांनी ही शब्दउत्पत्ती शोधली त्यांना २१ तोफांची सलामी देण्यात यावी.
™ ग्रेटथिंकर™
+१
एतत्संबंधीच्या संस्कृत वाङ्मयात 'मदनगमनदोला' असा याला अतिशय अन्वर्थक शब्द आहे. त्या पूर्ण क्रियेचे अतिशय बोलके अन नेमके वर्णन सांगणारा श्लोक नासदीयसूक्तभाष्यात आहे.
माहिष्मती साम्राज्यं अस्माकं अजेयं
'मदनगमनदोला'
ते कायतरी सिराजुद्दौला सारखं वाटतं बा.
पाण्चट साईड अर्थवाल्या श्लोकांचा संग्रह केलाय की काय?
-: आमचे येथे नट्स क्रॅक करून मिळतील :-
हा हा हा. संग्रह इ. केला
हा हा हा.
संग्रह इ. केला नाही, प्रसंगोपात विशेष रोचक वाटले तेवढे श्लोक लक्षात राहिले इतकंच. पण सूचना स्वागतार्ह आहे. चावट श्लोकांचा संग्रह केला पाहिजे.
माहिष्मती साम्राज्यं अस्माकं अजेयं