Skip to main content

आजोळ

आज पहाटे पहाटे
ओलांडून स्थळकाळ
साकारले माझ्यापुढे
बालपणीचे आजोळ

मामा मावशी प्रेमळ
हात आजीचा सढळ
आजोबांच्या भूपाळीत
उगवतीचे आभाळ

पेरू फणसाच्या मधे
कृष्णकमळीचा वेल
पायरहाटाच्या वर्
धरे सावली पोफळ

कधी पारावर गप्पा
कधी बालिश भांडणे
रात्री चांदण्या मोजत
अंगणातले झोपणे

कधी नदीत डुंबणे
कधी नांगर धरणे
करवंदे तोडताना
काटे बोथटून जाणे

तान्ह्या पाडसांची शिंगे
चाचपडून बघणे
आठवडी बाजारात
निरुद्देश भटकणे

पारंब्यांचे उंच झोके
खो-खो लगोरीचा खेळ
चटपटीत अवीट
खास पंचरंगी भेळ

वाढे वैशाखी उन्हाळा
नदीपात्र नाला होई
आणि बघता बघता
सुट्टी संपूनच जाई

पडवीतला झोपाळा
झुलायचा गाण्यांवर
गाणी तीच म्हणताना
आज स्वर का कातर?

अजून त्या सुट्टीतला
भेटे मीच कधी मला
गळा दाटे-खंत वाटे
काळ का नाही गोठला?

गोटा नदीपात्रातला
जपलाय मी जादूचा
घासून तो उघडतो
खजिना मी आजोळचा

आरपार कोरडा मी
शहराच्या निबिडात
आजोळाच्या आठवाने
ढग दाटे पापण्यांत

पापण्यातल्या ढगाची
कड चंदेरी सोनेरी
बरसती आठवांच्या
आज सरीवर सरी

जयदीप चिपलकट्टी Thu, 25/05/2023 - 23:54

मर्ढेकरांची आठवण झाली.

तिरशिंगराव Fri, 26/05/2023 - 07:21

कविता छान जमली आहे. आवडली.

प्रभुदेसाई Wed, 31/05/2023 - 08:32

ओळ ओळ आवडली.
काळ गोठणार नव्हताच. आपण गोठलो.