शिवशाही ते लोकशाही

महाराष्ट्रातल्या शेतकऱ्यांची परिस्थिती सतराव्या शतकात आजच्यापेक्षा चांगली होती यावर विश्वास बसत नाही. उदाहरणच द्यायचं झालं तर १६२९ साली आलेल्या दुष्काळात गुजरातेत ३० लाख आणि महाराष्ट्रात १० लाख लोक मेले. गावंच्या गावं उध्वस्त झाली. त्यानंतर १६५५, १६८२ सालीदेखील दुष्काळ आले, आणि त्यांतही लाखो शेतकरी व सामान्य लोक मेले. १७०२-१७०४ साली झालेल्या दुष्काळात २० लाख लोक मेले. त्यावेळी महाराष्ट्राची लोकसंख्या सुमारे १ कोटी होती हे लक्षात घ्या, म्हणजे किती प्रचंड हानि झाली त्याचा अंदाज येईल.

शिवाजीमहाराज थोर होते यात शंकाच नाही. मात्र सामान्य माणसासाठी त्या काळापेक्षा आजचा काळ शतपटीने चांगला आहे हे लक्षात असू द्यावं. आज राज्याची लोकसंख्या दोन वर्षांत १० टक्क्यांनी घटत नाही.

ब्रिगेडी शुद्धलेखनचिकित्सकातून काही शब्द शुद्ध करून घेतले पाहिजेत.

बाकी बामणी काव्याबद्दल लिहावे तितके थोडेच.

जय बीग्रेड.

आमाला खौचट शिरेनि देनारे समदे बामन तरी हैत नै तं भटी काव्यानं पछाडल्यालं तरी हैत.

(खर्रा भौजणवादी) ब्याटम्याण.

माधुरी दिक्षित भारतात परतून सुमारे दहा वर्षे झाली, मध्यंतरी तिचे चित्रपट येउन पडूनही गेले, पुलं या २००४ च्या व्याख्येप्रमाणे(***) कावेबाज बामणाच्या एका पुस्तकातील उल्लेखाप्रमाणे "तिने सोनी वर जमवलेली लग्ने पार पडून त्यांस मुले देखील झाली असतील". एवढे होऊनही बामण लोक अजून "ती अमेरिकेहून परतणार" आहे असेच म्हणत असतील तर तोही केवढा बामणी कावा आहे!

(***) पुलं हा बामण नाही हे नंतर सिद्ध झाले. तो कावेबाज नाही हे सिद्ध झाले की मग आदरार्थी उल्लेख करायचे बघू.

त्यासाठीच शत्रुंची कारस्थाने ओळखून ती उलथवून टाकण्यासाठी बहुजन समाजाने जागरूक राहणे हे आजच्या काळाची गरज आहे.

+१

पंधरा-वीस वर्षांपूर्वीपण एक शिवशाही येऊन गेली. ;)

" शिवशाही कडून लोकशाही कडे येताना मध्ये मानवतेला कलंक असणारी पेशवाई पण आली होती. "
- स्वराज्यावर चालून आलेल्या अफझलखानाला साथ देणारे भोसले कुळीचे वशंज, मोहिते आणि मोरे, संभाजी राजांना पकडून देणारे शिर्के .. यापेक्षा मोठा कलंक असणारी पेशवाई विचारात न घेतलेलीच बरी ..

" शिवाजी महाराज जेंव्हा कर्ज मागण्यासाठी एका सावकाराकडे गेले होते.तेंव्हा ... "
- स्वराज्य संस्थापनेमागे शहाजीराजांची प्रेरणा होती हे तर सर्वज्ञात आहे .. शहाजीराजांसारखा समर्थ पिता मागे उभा असताना छ्त्रपतींना एका यःकश्चित सावकाराकडे दोन लाख होनांचे कर्ज मागावे लागले ??? त्यामुळे अशा भाकडकथांवर विश्वास ठेवून शिवाजीराजे आणि शहाजीराजे दोघांच्याही कार्याला छोटे आणि खुजे करायला आमचा काही धीर होत नाही बुवा ..

" आज समाजामध्ये ब्राह्मणांनी वेगवेगळ्या देवी-देवतांचे व सण उत्सवांचे मार्केटीकरण करून टाकलेले आहे."
- सध्याच्या सर्वात जास्त मार्केटीकरण झालेल्यापैकी दहीहंडी उत्सवात दिसणारी आव्हाड, सरनाइक इ. बामणी घुसखोरी ताबडतोब बंद व्हायलाच हवी. बहुजन समाजाला सण-उत्सवामध्ये दंग करून गब्बर होणारा ब्राह्मण वर्ग कुठे सापडेल तेवढे सांगा फक्त .. महागाईने सर्वसामान्य जनतेचे कंबरडे मोडलेले असताना, शेतकर्यांना आत्महत्या करायची वेळ आलेली असताना क्रुषीमंत्री म्हणून वावरणारा "पवार" नामक ब्राह्मण आणि धरणात स्वतःच्या पाण्याची भर घालणारा त्यांचा पुतण्या यांच्या बाबतीत तर ब्रा।मण बहुजन जागा करण्याची हीच वेळ आहे ..

वरील दोन तीन मुद्द्यांवर जरा जास्त विचार करा ... बाकी बहुजन जागराचे काम करणारा लेख फक्कड जमलाय .. याकामी आमचीही काही बामणी मदत होउ शकेल तर बघा ..
अधिक काय लिहावे ...???

कुठल्याच मुद्द्यांचा एकमेकांशी संबंध नाही..
आणि असेच अंदाजपंचे तारे तोडलेला लेख..
सुशिक्षित, आधुनिक शि़क्षण घेतलेल्या व्यक्ती असलं काही तरी लिहितात हेच धक्कादायक आहे. इतिहासाकडे बघण्याचे आपापले चष्मे म्हणून तेही नजरेआड केले तरी
वैयक्तिक मतस्वातंत्र्याच्या नावाखाली ऐसी वर --

बहुजनांच्या विरोधात मोठी षडयंत्रकारी अशी राष्ट्रव्यापी योजना आखण्यासाठी सध्या ब्राह्मणवर्ग कार्यरत आहे

लवकरच तुमचे कर्मकांडाचे वास्तुपुराण गुंडाळून युरेशियाकडे फ़टके मारून फ़ाटक्या धोतरानिशी पळून लावण्याची वेळ आम्ही तुमच्यावर आणणार आहे हे लक्षात घ्या!

असली द्वेषपूर्ण आणि मूर्ख भाषा ऐसीच्या आणि म्हटलं तर सामाजिक नियमांतही बसणार नाही.

ब्राह्मण वर्गाने एका विचाराच्या प्रभावाखाली राहून समाजावर अन्याय होईल असे बरेच काही केले ह्यावर कोणाचेच दुमत नाही. बहुसंख्येने ब्राह्मणांना हे आता मान्य आहे. पण त्या वर्गाने केवळ वाईटच केले आणि बाकी उरलेल्यांनी केवळ व्यापक हितच डोळ्यासमोर ठेवेले होते हाहि सोयीस्कर विसराळूपणा आहे. उदाहरणार्थ शिवनिर्मित मराठी राज्य बुडीस जावे आणि इंग्रज जो तुकडा तोंडावर फेकतील तो उपभोगत आपण आपले जुने क्रियाशून्य आणि कर्तृत्वशून्य आयुष्य चालू ठेवावे ह्या विचाराने शिवाजीचे वंशज असलेल्या सातार्‍याच्या छत्रपतींनी गोपाळ अष्टीच्या लढाईत इंग्रजांशी गुप्त संधान ठेवून ऐन लढाईत गयारामगिरी दाखविली ती आपण का विसरतो? त्या लढाईत आमरणान्त लढा दिला तो बापू गोखले ह्यांनी. (अर्थात छत्रपतींना चाणाक्ष इंग्रजांनी केव्हाच जोखले होते. गरज होती तोपर्यंत त्यांनी छत्रपतींना आपले आश्रित म्हणून ठेवून त्यांची भाकरी चालू ठेवली. गरज सरताच एका टिचकीने त्यांना उडवून लावले आणि म्हातार्‍या बाईसारखे शिव्याशाप मोजत छत्रपती कायमच्या वनवासासाठी काशीकडे रवाना झाले. ह्या सर्वात छत्रपतींची काय शोभा राहिली? तरीपण त्यांचे वंशज आजहि आपल्या 'रॉयल ब्लड'च्या फुशारक्या मारत आणि पोकळ पदव्या आपल्या नावामागे जोडत फिरतच आहेत. नावाचेच बेगडी छत्रपति, काही इनामी खेडयांचे पाटील हेच खरे!)

ही जुनी मढी आता उकरण्यात काहीच लाभ नाही. आजचे प्रश्न आणि उत्तरे ही वेगळीच आहेत. तेव्हाचे सूड आत्ता उगविण्याची भाषा इतकेच दर्शविते की आपण आपल्या पूर्वीच्या दुहीच्या इतिहासापासून काही शिकलेलो नाही.

हिटलरमध्ये असाच आंधळा ज्यू-द्वेष होता. त्यातून उत्पन्न काय झाले?

तेव्हा असले भडकाऊ लिखाण थांबवा आणि काही अभ्यासू, सर्जनशील लिहा अशी विनंति.

ब्राह्मण वर्गाने??? एवढे घाऊक? ज्यांच्या हाती धर्मसत्ता, राजसत्ता व इतर कारणांनी दुसर्‍यांना त्रास देण्याची क्षमता होती अशा सर्वच "वर्गांनी" तो दिलेला आहे. त्यातले बरेच तर अजूनही देत आहेत. त्यातून ही एकच जात वेगळी का काढायची? "ज्यांनी त्रास दिला त्यात काही ब्राहमणही होते, इतरही होते" असे म्हणणे वेगळे, आणि त्यात दुमत नाही.

'ब्राह्मणांनी/ब्राह्मण वर्गाने' ने सुरू कोणतेही विधान - ते तारीफ करणारे असो वा टीका- त्यातील घाउकपणामुळे सपशेल चूक आहे.

असल्या अजेंडाधारी लेखांतील मूळच्या क्रूकेड उद्देशाकडे दुर्लक्ष करून निवडक मुद्दे "मान्य" वगैरे करण्याने अशा लेखकांना पुन्हा तीच वाक्ये संदर्भाशिवाय "पुरावे" म्हणून वापरायला मिळतात.

लोकांची स्मरणशक्ती आखूड (शॉर्ट) असते. त्यामुळे महाराष्ट्रातील बहुजनसमाजाला (यात शहाण्णव कुळी वगैरे धरायचे नाहीत). आपल्याला त्रास देणारे मोस्ट रिसेंट लोक म्हणून ब्राह्मण दिसतात. महाराष्ट्रातील ब्रिटिशपूर्व सत्ताधारी म्हणून फुले आदींना ब्राह्मणच दिसले/आठवले म्हणून त्यांनी ब्राह्मणांना धरले/झोडपले. तोच वारसा अजून चालू आहे. पुढे शाहू महाराजांना (वेदोक्त)* राज्याभिषेक नाकारणे वगैरे प्रकरणात समाजातील प्रतिष्ठित आणि लोकमान्य ब्राह्मणांनी जी भूमिका घेतली तिचाही हा द्वेष वृद्धिंगत होण्यात वाटा असावा.

जातीव्यवस्था "निर्माण करण्यात" ब्राह्मणांचा काही सहभाग नाही. असलेल्या जातिव्यवस्थेला तत्त्वज्ञानाची जोड देऊन त्याचे समर्थन करण्याचे पातक मात्र ब्राह्मणांच्या माथी जाते. असलेल्या व्यवस्थेत आपले हितसंबंध जपले जात आहेत त्यामुळे त्या व्यवस्थेचे समर्थन करणे हे त्यांच्या फायद्याचे होते म्हणून त्यांनी ते केले.

*वेदोक्त किंवा कसलाही राज्याभिषेक केल्याने किंवा न केल्याने शाहूमहाराजांच्या संस्थानिक असण्यावर काही परिणाम होणार नव्हता कारण ते सर्वस्वी ब्रिटिशांच्या हाती होते. पण त्या निमित्ताने ब्राह्मण कनिष्ठ जातींबाबत कशाप्रकारे विचार करतात हे दिसून आले. राज्याभिषेकाला विरोध करताना "हे राज्य काही पराक्रमाने मिळालेले नाही ब्रिटिशांच्या कृपेने मिळाले आहे" असा मुद्दा काढून विरोध झालेला नव्हता तर शूद्रांना वेदोक्त राज्याभिषेकाचा अधिकार नाही म्हणून तो झाला होता.

बाकी लेख फालतू आहे याबद्दल वाद नाही.

घाऊक द्वेष करणारी मने प्रगल्भ व्हायला अजून किती पिढ्या लागतील ?
युरेशिया कुठेशिक आहे हो?

चकाकणार्‍या कागदाच्या, वीसेक पानांच्या, मोठ्ठ्या फाँटातल्या पुस्तिकांतून तुम्हीही बाहेर पडा आणि शिवाजीलाही पडू द्या.

घाउक द्वेष या स्वरुपातील आक्रमकता ही असुरक्षितता व भयापोटी निर्माण झाली आहे.आक्रमकता व भीती या गोष्टीच केंद्र मेंदूच्या अ‍ॅमिग्डाला या भागात असते. दुसर्‍या वंशाच्या माणसाकडे माणुस कायम संशयाने पहातो. कारण प्रायमेट म्हणून माणसाच्या मनात उपजतच दुसर्‍या वंशाबद्दल भीतीची भावना असते असे म्हटले जाते ते काही प्रमाणात खरे आहे.
एखाद्या गोर्‍या माणसाला दुसर्‍या अनोळखी गोर्‍या माणसाची छायचित्रे दाखवण्यात आली त्यावेळी त्याचे मेंदूचे स्कॅनिंग केले असता त्यावेळी त्याच्या मेंदुतला अ‍ॅमिग्डाला हा भाग उत्तेजित झालेला दिसून आला नाही. पण एका निग्रो माणसाचे छायचित्र दाखवण्यात आले तेव्हा मात्र तो उत्तेजित झाला असे दिसून आले... हेच उलट निग्रो माणसाच्या बाबतीत दिसून आले. ...... [संदर्भ 'मेंदूतला माणुस':- डॉ आनंद जोशी- सुबोध जावडेकर]
थोडक्यात हा घाउक द्वेष असुरक्षिततेतुन आला असावा.