Skip to main content

साद

हि सांज धुंद ऐसी, उन्हात न्हात आहे,
तरी मनावर माझ्या, बरसात होत आहे..

स्वच्छंद ओढणी हि, वाऱ्यावरी उडाली..
श्वास माझा सये, ओढणीत गुंतत आहे..

का बकुळीचा हा, गंध नभी पसरला,
कि तुझ्या येण्याची, हि रुजुवात होत आहे...

उठला नदीकिनारी, हा रव पैंजणांचा..
नुसतीच कि तुझी, मला चाहूल होत आहे...

तू ये सये चुकवून, डोळा साऱ्या जगाचा..
प्रतीक्षेत माझे आता, मन अधीर होत आहे..

सांग सये मला तू, हसलीस ना जराशी..
उगाच का चांदण्यांचा, वर्षाव होत आहे..

आला का बघ तुला, आवाज ओळखीचा..
हि सांज ऐक सये, घालीत साद आहे..

उठली आसमंती, माझ्या प्रेमाची लाली..
उगाच का अजिंक्य, तुला बोलावत आहे...

बिटकॉइनजी बाळा Tue, 05/12/2017 - 16:58

हि सांज धुंद ऐसी, उन्हात न्हात आहे

इथंच उडालो.

बकुळीचा गंध: ही ऑलमोस्ट नष्ट झालेली गोष्ट आहे.
कवितेत गंध आणणाऱ्यांसाठी एक सूचना : नवीन गंधांचे शोध घ्या. तुम्हाला कधी सातविणीचा तीव्र आवाहक मादक गंध नाही का आला संध्याकाळी? कुणी कवितेत सातविण, बूच (मान्य, हा काव्यानुकूल शब्द नाही, पण), निलगिरी, कण्हेर यांचे गंध का आणत नाहीत? काय ते बकुळ आणि प्राजक्ताच्या मागे लागता?

राव पाटील Tue, 05/12/2017 - 17:56

In reply to by बिटकॉइनजी बाळा

उडण्याचे, फक्त ऐसी शब्दावरील मला अनपेक्षित श्लेषासाठी उडाले असाल, तर तुम्ही फारच खाली आणि लवकर उडता बुवा!

आणि बकुळीचा गंध मला आवडतो, कोकणात अनुभवला आहे. बूच सुंदर असला तरी अतिपरिचयाने डोक्यात जातो. निलगिरी फक्त सर्दी झाल्यावर आठवतो, कण्हेर आणि सातवीण मला माहित नाही.

आणि आता मूळ मुद्दा, कवितेबद्दल काही असेल तर अभिप्राय कळवा. मी कोणते शब्द/ फुल हुंगावे हा सर्वस्वी माझा प्रश्न !

जे लिहिलं त्यासाठी धन्यवाद

सामो Wed, 06/12/2017 - 23:40

In reply to by राव पाटील

I liked this stanza-

सांग सये मला तू, हसलीस ना जराशी..
उगाच का चांदण्यांचा, वर्षाव होत आहे..