गन कंट्रोल अर्थात बंदूक नियंत्रण लॉबी आता भारतातही

क्र. ७ पुढे चालू

एका बंदूकीने दुहेरी शिकार किंवा दोन सावजेच ('वर्मावर बोट' ठेवून वगैरे) एकमेकांची शिकार करताना दिसली तरी अचंबित होऊ नये.
काहीवेळा सावजेच खेळण्यातल्या बंदुकींनी खेळताना दिसतील.

गन कंट्रोल वरचे सटायर आवडले.

८. प्रत्येक वेळी प्रत्यक्ष बंदूक वापरण्याची गरज नसते. बंदूकीचे डोपलगांगर किंवा बंदुकीसारख्या दिसणाऱ्या इतर गोष्टी, खेळण्यांनीही काम भागवता येते.

मला काही प्रश्न आहेत. त्या दुसऱ्या लेखावर विचारले होते, पण उत्तरं मिळाली नाहीत म्हणून इथे विचारतो.

एक म्हणजे आपल्याकडची पिस्तूल दाखवून मुलींना इंप्रेस करता येतं का? मी गॅंग्ज ऑफ वासेपूर नावाच्या सिनेमात एक गाणं ऐकलं होतं. त्यात तसे उल्लेख होते म्हणून विचारतो आहे.

दुसरा म्हणजे संभाजी महाराजांच्या तलवारीचं वजन चाळीस किलो की साठ किलो होतं म्हणतात, तसं विशेष वजनदार पिस्तुलं बाळगणारांचा इतिहासात काही उल्लेख आहे का?

तिसरा म्हणजे पिस्तुल बाळगण्याने ते बाळगणारावर काही हल्ले वगैरे होतात का? तसं होत असेल तर कारणीभूत असलेलं हे कारण नाकारण्याचा अट्टाहास होतो का?

सिनेमातल्या बंदुका खर्‍या असतातच असं नाही. आपली बंदूक सिनेमातल्या बंदुकीपेक्षा उणी वाटली तरी त्याबद्दल दुःख करु नये.

- प्रत्येकाची बंदूक वापरायची वेळ व पद्धत वेगळी असते. त्यामुळे इतरांच्या पद्धती दिसल्याच तरी त्याचा अवलंब आपल्याला तसाच करता येईल या भ्रमात राहून दु:ख करू नये
- बंदुंकींचा नियमित वापर करणेही आवश्यक आहे. अगदीच शिकार मिळाली नाही तर मात्र अंधारात (किंवा तो ही मिळाला नाही तर उजेडातही) शॅडो प्रॅक्टिस करायला कचरू नये.
- काही प्राणी शिकारीसाठी नसतात हे लक्षात ठेवावे. दिसला प्राणी की उचलली बंदूक असे करू नये.
- वापर करत नसताना बंदूक व्यवस्थित बंद करून ठेवावी. काही वेळा उत्तम शिकार नजरेस पडली तरी शिकारीचीही एक वेळ आणि माहौल असतो ते लक्षात ठेवावे.
- उघड्यावर शिकार करणे बहुतांश देशांत गुन्हा आहे हे लक्षात ठेवावे.

बंदुकीच्या गोट्या, आपलं ते हे, गोळ्या संपल्यावर पुन्हा कुठे विकत मिळतात?

मुळात बंदुका नसल्या म्हणून काही बिघडत नाही, हे शिकारीची आवड असणार्‍यांनी लक्षात ठेवलं पाहिजे. जातीच्या शिकार्‍याला बंदूक नसली, तरी सावज टिपता येतंच.

'प्राचीन भारतातल्या शिकारी परंपरा' हा प.पु.वा.वा. बापट यांचा ग्रंथ वाचा आणि मग बोला. आपल्या प्राचीन इतिहासात बंदूका होत्या (आणि बाणही होते...अधिक प्रभावी!), शिकार होती, शिकारी होते, सावजं होती आणि शिकारीच्या असंख्य सोप्या आणि अवघड तंत्रांचा सखोल अभ्यासही होता. अर्थात परकीयांचे अनुकरण करून आपल्या इतिहासाचं आणि परंपरांच महत्व विसरायचं हे नेहमीचंच आहे म्हणा.

गोळी झाडल्यावर बंदुकीतून धूर निघत राहातो, त्याला स्मोकिंग गन असं म्हणतात. अशा धुराचे कण कपड्यांना चिकटून राहिले तर ते शिकाऱ्याविरुद्ध पुरावे म्हणून वापरले जाऊ शकतात. एका माजी अमेरिकन प्रेसिडेंटला अनुभव आहे याचा.

काही सावजं मेली एक गोळी झाडून मरत नाहीत...

ओबामांना बंदुकींच्या वापरावर नियंत्रण हवेय तर हिलरींना सगळ्यांच्या बंदूका काढून घ्यायचायत असा घणाणाती आरोप करत "मेरी बंदूक मै नही दुंगा!" अशी गर्जना ट्र्म्प साहेबांनी केलीये म्हणे

>>शिकार येईना बंदुक वाकडी अशी म्हण तयार होईल नाहीतर.

लहानपणीच्या चुकांनी बंदूक वाकडी होते असं बंदूक दुरुस्ती केंद्राच्या जाहिरातीत वाचलं होतं.

काहि अहिंसक व्यक्तींना शिकारच आवडत नाही किंवा काही शिकार्‍यांना आपण सावज असल्यासारखंच वाटत असतं. त्यांच्यासाठी बंदूक सरेंडर करायचाही ऑप्शन हल्ली मिळतो. जी गोष्ट वापरायचीच नाही आणि नकोशी वाटते त्यांना ही सोय प्राप्त झाल्यामुळे समाधान वाटते.

मस्त सुरु आहे!

या धाग्यावरील चर्चेवरून पूजेची पथ्ये या मस्त धाग्याची आठवण झाली.

चालू द्या!

जवळजवळ प्रत्येक वेळेलाच बंदुकधारी शिकार्‍याला आपण शिकारी आहोत असे वाटत असते. खरे तर ते उलटे असते, खरे शिकारी सावजांची रुपे घेतात आणि स्वताला शिकारी समजणार्‍या बंदुकवाल्याला सावज बनवतात.

पण ह्या सावजांचे रुप घेतलेल्या खर्‍या शिकार्‍यांचा मनाचा मोठेपणा हा की ते बंदुकधारी सावजाला आपण शिकारी असल्याचा खोटा का होईना पण आनंद मिळवून देतात.

अतिउत्साहाच्या भरात वेळेआधीच गोळी सुटल्यास सावजाच्या कुचेष्टेला/रागाला शिकारी बळी पडू शकतो.

किती तो समंजसपणा!
गेला अडकित्ता कुणीकडे?
अमुक एक भारी वजनाची तलवार बडोद्यातल्या एका संस्थानिकाकडे होती म्हणतात.त्यांना निरनिराळ्या कारमधून जाऊन शिकार करण्याचा नाद होता.कस्स काय जमतं ?

बंदूक रेग्य्लरली स्वच्छ करावी ?

म्हणजे ती कशी काय ? ती स्वतःच साफ करुन घ्यायची की आणखी कोणाकडून ? शिवाय चांगल्या बंदुकीला साफ नाही केले तरी अमूक वेळेनंतर ती स्वतःच साफ होते अशा काही सेल्फ हिलींगवाल्या बंदुका देखील असतात म्हणे.

बंदूक वापरायची असेल तेव्हाच बाहेर काढावी.

हे बरोबर. पण वापरायची असेल तेव्हाच बाहेर काढायची की बाहेर काढल्यावर तिचा वापर करायचाच करावा याबद्द्ल संभ्रम आहे.

फॉरिन बनावटीच्या (विशेषतः अफ्रिकन) बंदुकांशी तूलना करू नये. बंदुकीने तिचे कर्तव्य नीट बजावल्याशी मतलब.

हे लाखमोलाचे. उगाचच न्युनगंड येतो.

शिकार न जमल्यास बंदुकीला दोष देऊ नये. शिकार येईना बंदुक वाकडी अशी म्हण तयार होईल नाहीतर.

पण शिकार न जमल्यास आजुबाजुचे लोक बंदुकीवरच शक घेतात. आता तुमच्या लेख त्यांच्या तोंडावर फेकून मारता येईल.

बंदूक चाल्वण्याची शॅडो प्रॅक्टीस फार करू नये. नाहितर ऐन शिकारीला बंदुक बंद पडेल

काहीही हं श्री ! उलट प्रॅक्टीस मेक्स बंदूक परफेक्ट हा सुविचार तुम्ही वाचला नाही वाटतं !

सिगारेटच्या धुरानं शिकार लवकर येते असं काही विद्वान सांगतील. पण त्याचा फार वापर करू नका. फार धुरानं बंदूक चालेनाशी होते.

अगदी उत्तम निरिक्षण. मागे कोणत्यातरी मासिकात एक डॉक्टर सेम टु सेम सांगत होते.

दोन बंदुकधारी एकमेकांची शिकार करतायत असं कधी कधी दिसू शकतं. त्यात अचंब्यासारखं काही नाही.

होय. होय. आणि अशा शिकारीत वावगं काही नाही असं समाजमत तयार होतय खरं !

I have a very strict gun control policy: if there's a gun around, I want to be in control of it. ______ Clint Eastwood

---

सर्वात शेवटी जगातला सगळ्यात विनोदी क्वोट - I believe the gun has no power at all. _________ Malala Yousafzai

ओह शूट हा धागा आता कळला मला.
___
मलाही एक प्रश्न आहे - बंदूकधारकांना त्यांच्या बंदूकीला काही लाडाचे नाव ठेवलेले आवडते असे काही आहे का?
जसे "हाऊ टू लुझ अ गाय इन १० डेज" मध्ये हिरॉइन नाव ठेवते - "प्रिन्सेस सोफिया" आणि त्या नावाने हिरोचा एकदम विरस होतो व त्याची शिकारीची इच्छाच मरते.

धाग्याचा दुवा या धाग्यात देण्याबद्दल ढेरेबोवांचे आभार.