ते आले.. जिंकले.. हरले..
हरवून आले.. आवडले.. ठिकेय
काय छान राज्य केलं.. वा वा मस्त.. चान चान
काय वाट लावली देशाची.. वावा मस्त चान चान
करतोय चर्चा.. दळतोय दळणं.. ससंदर्भ.. असंदर्भ..
तर्कशुद्ध.. तर्कदुष्ट.. कुणाला पडलीये..
मोकळा तर झालो!!!

तो आला पिक्चर.. चालला
पडला.. आपटला.. आपटवला
एखादं गाणं.. एखादी हरकत.. वा वा मस्त.. चान चान
एखादा नट.. वाईट्ट काम.. घेतली हरकत.. वा वा मस्त.. चान चान
करतोय समीक्षा.. दळतोय दळणं.. प्रताधिकाराशिवाय.. अधिकार घेऊन..
कर्म तर वाढलं.. घटलं.. कुणाला पडलीये..
मोकळा तर झालो!!!

केला भात.. लाटल्या पोळ्या
चविष्ट.. जळक्या.. वातट.. हलक्या..

प्रेरणा
I have an offer you can't refuse!

मी तुम्हाला इथूनतिथून उचलणार, मनात ठेवणार
कळफलकावर टंकून मस्त शेप-बिप देणार
कसाही का असेना...
.
एका चांगल्या फाइलमध्ये ठेवणार, सेव्हबिव्ह करून
युनिकोड-एंडियन, बगू झेपेल तसं.
त्यांना कविताबिविता म्हणणार,
ठीकठाकशा साइटवर, ब्लॉगवर टाकून भावना पोचवणार
.
.
तुम्ही काय करायचं...
आपलं रेप्युटेशन सेफ,
दणकून वाव्वा प्रतिसाद, क्रिटिक्सचा गेम करायचा
कष्टबिष्ट, अनभूती का कायते आपल्याकडून नाय मागायचं
आपुन अभ्यास करत नाही, तेवढा विसरून टाकायचा
आणि बाकी काय पडेल ती कामं
.
.
मं?... काय म्हंटा?

मी मेंढपाळ आहे

मेंढ्या म्हणजे माझे विचार
आणि प्रत्येक विचार म्हणजे संवेदना.
मी माझ्या डोळ्यांनी आणि माझ्या कांनांनी
आणि माझ्या हातांनी-पायांनी
आणि नाकाने व तोंडाने विचार करतो.

फुलाचा विचार करणं म्हणजे ते पाहणं आणि हुंगणं
फळ खाणं म्हणजे त्याचा अर्थ समजून घेणं

म्हणूनच या गरम दिवशी
या सगळ्याचा भरपूर आनंद घेतल्यावर
मी दुःखी होतो
आणि मी गवतावर आडवा होतो
आणि माझे उष्ण डोळे बंद करतो
मग मला जाणवतं माझं शरीर सत्यस्थितीमध्ये पहुडलंय
मला सत्य कळते, आणि मी आनंदी होतो

- मूळ कवी -Fernando Pessoa
अनुवाद - प्रणव

जोडपं

ते दिवा विझवतात
दिव्याचा घुमट क्षणभर चकाकतो
आणि ग्लासातल्या गोळीप्रमाणे विरघळून जातो
एक उत्थान;
आणि हॉटेलच्या भिंती स्वर्गाच्या अंधारात उचलल्या जातात

जोडप्याच्या हालचाली मंदावल्यात
ते झोपलेत; पण त्यांच्या मनातली गुपितं एकत्र येऊ लागलीएत
एखाद्या शाळकरी पोराने काढलेल्या चित्राच्या
ओलसर कागदावर
मिसळून धावणार्‍या दोन रंगांप्रमाणे

बाहेर अंधार आणि शांतता भरून राहिलीए
या रात्रित शहर मात्र जवळ आल्यासारखं वाटतंय
घरे आपल्या बंद खिडक्या घेऊन आलीएत
निर्विकार चेहर्‍यांची गर्दी होऊन
दाटीवाटीने वाट पाहत उभी आहेत

तोमास त्रांसतोमर

निष्ठेच बीजच नाकारलंय
माझ्या गर्भान,
शय्येच वर्तुळ नाही की
योनीचा गाभाराही नाही ,पूर्वापार ...
कुण्या रामा मागून तुडवायची नाही ,
आंधळी वाट ,
की मांडायचा नाही,
शालीनतेचा बाजार ...
उत्कटतेचा सीमा ठरवायच्या आहेत ,
माझ्या मलाच ,
अन ठरवायचं आहे ,
झुळूक व्हायचं की वादळ हेही ..
निष्ठेच बीज नाकारून ,
नवा संग बहरयाचा,आहे देही .....
योजना ....

कितीदा म्हणालो | विसरेन सारे
करेन ही दारे | सारी बंद

एकदा तुलाही | दुरून पाहेन
आणि म्हणेन | पुन्हा तेच

कुणी दिले तुला | पावसाचे डोळे
आणि हे हिवाळे | सोबतीला

कुणी उधळिला | दारी पारिजात
कुणाचे हे हात | मोसमांचे

मिटू देत सार्‍या | क्षणांच्या रांगोळ्या
आपल्या ओंजळा | सुटू देत

आपल्या सभोती | दिशांचा गराडा
आणि एक तडा | संभ्रमाचा

कशासाठी चाले | तुझी घालमेल
उगाच पडेल | पुन्हा पेच

हातांवरी माझ्या | वाळलेले रक्त
की जसे आसक्त | हाडमांस

एवढी तहान | पुढे मरूस्थळ
छातीत घायाळ | एक पक्षी

किती गोड हासे | लहानसे मूल
कुणाशी बांधील | सुख बाबा

I have an offer you can't refuse!

Calcutta brothel मधुन
अस्फुट स्वरांचे ढग लहरत येतात..
मी सुन्न पायरीशी बसुन असतो,
फिडल वाजवत..
माझ्या व्रणांना लागलेलं
वीर्य चाटुन घेतात, फिडलच्या लाटा..
भुकीने भारलेल्या
वासनेच्या पायथ्याशी
भातुकलीचा खेळ ऎन रंगात असताना...
दग्ध वेदना जोजवत असतो
मनातला उपाशी प्रेषित!
बाहुलीचे सोनेरी केस हुंगुन,
शरीर सांधुन...तो उठतो.
करवादणारया लाकडी पायरयांवरुन
मला स्पर्शुन जातं एक आदिम जनावर...
त्याचे उरले सुरले गरम उच्छ्वास
माझ्या सुरात ठेऊन जातात
काही पेनीज आणि वेदना क्र. ३२...
तेव्हाच ती दारात येते
चिरंतन प्रश्नांचे पदर सावरत.
अंधारातली छद्मी हास्यं
वासनेनी उतु जाणारी रंध्रं